I. V.g.
1. (db. plant zo)
Koll an danvez pegus a stag o gwiennoù an eil re ouzh ar re all, o soubañ en dour prl.
Lakaat lin pe ganab da eogiñ. E-kichen ar poulloù-lin e veze mein da deuler war al lin da eogiñ.
&
Poull-eogiñ : poull ma lakaer plant zo da eogiñ.
2. (db. ar maniok dh.)
[1985] Koll an danvezennoù kontammus a gaver ennañ, o soubañ en dour.
[1985] Bez' ez eus flaer ar maniok lakaet a boulladoù evit glec'hiañ hag eogiñ e-barzh an dour.
3. (db. ar frouezh ha plant zo)
Dareviñ.
Piz, lin oc'h eogiñ. Foenn oc'h eogiñ.
DHS. azviñ, meüriñ.
II. V.k.e.
1. (db. plant zo)
Lakaat da vont kuit an danvez pegus a stag o gwiennoù an eil re ouzh ar re all, ouzh o soubañ en dour prl. Eogit ho lin er c'hiz kozh.
2. Pemdez
Diaezañ, lakaat da vezañ displijet-bras.
HS. tregasiñ, trubuilhañ.
Daveenn :
GON.II
pg éogi (Ce temps chaud mûrira les pois).
Eogiñ a ra ar per.
Éogi a ra ar pér.
1850
Daveenn :
GON.II
pg éogi (les poires mûrissent).
eogen
ogein
1850
Daveenn :
GON.II
pg éogi (En Vannes "ogein"), ogein
Ret eo lakaat ar c'hanab da eogiñ.
Réd eo lakaad ar c'hanab da éôgi.
1850
Daveenn :
GON.II
pg kanab (Il faut faire rouir le chanvre).
eogiñ
éogi
1850
Daveenn :
GON.II
pg éogi (mûrir, rendre ou devenir mûr, en parlant des fruits. Rouir, faire tremper, macérer dans l'eau le lin, le chanvre), haôi, haoui, havi, ogein
eoget
éoget
1850
Daveenn :
GON.II
pg éogi (mûrir, rendre ou devenir mûr, en parlant des fruits. Rouir, faire tremper, macérer dans l'eau le lin, le chanvre. Part.)
Hag ouzhpenn ! Bez' ez eus flaer ar maniok lakaet a boulladoù evit glec'hiañ hag eogiñ e-barzh an dour !
