e-pad

epat

e-pad

epad

a-hed, hed, e-pad, an deizioù-mañ

a hed, hed, ê pad, an deizyou-mañ

e-pad ugent vloaz

e pad uguent vloaz

e-pad ma

ëpad ma

e-pad tri miz ez eo bet en e wele

ê pad try miz ez eo bet èn e vele

e-pad ur bloaz

é pad ur bloaz

e-pad ar vuhez

e pad ar vuez

e-pad an deiz

ê pad an deiz

e-pad

e-pad an amzer fresk

e pad an amser fresq

e-pad ar brasañ riv

e pad ar braçzâ Riou

Ar Werc'hez sakr he deus bet dre un eurvad douget hon Salver e-pad nav miz entre he daougostez benniget.

Ar verc'hès sacr he deus bet dre un ëurvad douguet hon Salver ê pad nao miz entre he daou gostez benniguet.

e-pad

e-pad ma

e-pad kement-se

ê pad qemen-ze

e-pad

é-pâd

N'em eus ket amezeget kalz e-pad m'on bet en ti-se.

N'em eûz kéd amézéiet kalz épâd ounn béd enn tî-zé

N'hellin ket kouskañ e-pad an deiz.

N'hellinn két kouska é-pâd ann deiz.

E-pad dek dervezh dioc'htu

Epâd dék dervez diouc'htu

e-pad

é-pad

e-pad

épad

Kalz a c'hlav a zo kouezhet e-pad an deizioù-mañ.

Kalz a c'hlaô a zô kouézet épâd ann deisiou-ma.

kalz a erc'h a zo kouezhet e-pad an noz

kalz a erc'h a zô kouézed épâd ann noz

e-pad ma

é-pâd ma

E-pad daou zevezh eus ar sizhun ne ra netra.

E-pâd daou zévez eûz ar zizun né ra nétra.

Hi a vire va danvez, e-pad ma oan er-maez eus ar vro.

Hi a viré va danvez, épâd ma oann er-méaz eûz ar vrô

Ret eo plegañ ar wezenn e-pad ma eo yaouank.

Réd eo pléga ar wézen é-pâd ma eo iaouañk.

Bangounellet em eus e-pad an noz.

Bañgounelled em eûz épâd ann nôz.

Diouzh ma veze 'n amzer, al labous tremeniat, a ouie pell a-raok pegoulz 'vije barrad; hag e-pad ma veze tro-war-dro o wiriñ, e kase ar c'heloù a-bell d'ar vordeidi.

Dioc'h ma veze 'nn amzer, al labouz tremeniad, a c'hwie pell a-raok pe goulz vije barrad, hag epad ma veze tro-war-dro o viri, e kase ar c'helou a-bell d'ar vordeidi.

— « Petra raec'h-hu, 'mezañ, / E-pad ma oa hepdoc'h ken didrouz an ti-mañ ? / Da vezañ bremañ reizh[,] ha deut oc'h, m'er goulenn ? »

— « Petra reac'h-hu, 'me z-han, / Epad ma voa hep d-hoc'h ken didrouz ann ti-man ? / Da veza brema reiz ha deut oc'h, m'her goulenn ? »

Koulm baour, gwelet e voe gant ur gup krabanek o sachañ war e lerc'h, evel ul laer tec'het, ur pennad reun torret. Ar gup a ya dezhi, digor ha lemm e veg, pa gouezh warnañ, d'e dro, evel ur maen pounner, eus a-greiz an neñvoù, ur pezh labous, un er. E-pad m'edo an daou-mañ oc'h en em gribinat, ar goulm a ya kuit e-biou.

Koulm baour, gwelet e voe gant eur gup krabanek o sacha war he lerc'h, evel eul laer tec'het, eur pennad reun torret. Ar gup a ia d'ezhi, digor ha lemm he vek, pa gouez war-n-han, d'he dro, evel eur mean pounner, euz a greiz ann envou, eur pez labouz, eunn er. Epad m'edo 'nn daou-man oc'h enn em gribinat, ar goulm ha kuit e-biou.

Setu amañ danevelloù kozh hag o tont a-bell : pevar mil bloaz bennak zo e oant o redek, seizh mil lev eus a Vreizh-Izel ! Hont tadou kentañ o doa joa outo en amzer ma'z aent gant o loened eus a ur menez d'egile e-kreizik-kreiz bro an Azia; ar vamm o lavare d'he merc'h, e korn an oaled, e-pad ar goan; hag an tad d'e vab, en disheol, en hañv; hag ar verc'h hag ar paotr, o vezañ deuet en oad d'o zro, a gemere o bugale plijadur en ur glevet ar pezh en doa divuzet tad ha mamm gwechall)

Setu ama danevellou koz hag o tont a bell : pevar mil bloaz-bennag zo e oant o redeg, seiz mil leo euz a Vreiz-Izel! Hon tadou kenta ho doa joa out-ho enn amzer ma 'z eent gand ho loened euz a eur menez d'egile e kreizik-kreiz bro ann Azia; ar vamm ho lavare d'he merc'h, e korn an oaled, epad ar goan; hag ann tad d'e vap, enn disheoln enn han; hag ar verc'h hag ar paotr, o veza deuet enn oad d'ho zro, a gemere ho bugale plijadur enn eur glevet ar pez en doa divuzet tad ha mamm gwech-all.

O welet en ur park ur goulm all o tebriñ, an tremeniad war yun ha digor e galon a ya di da welet; e-pad ma torr e naon ez eo paket war rikl en un toullad lasoù stignet e-touez an ed : ne oa ket kre ar stignoù; rak o skrabat a-bep-eil, o c'hoari endra c'hell, gant e veg, gant e dreid ha gant e zivaskell e teu, hep re a boan, a-benn d'em ziluziañ.

O welet enn eur park, eur goulm all o tibri, ann tremeniad war iun ha digor he galoun a ia di da welet; epad ma torr he naoun, ez eo paket war rikl enn eunn toullad lasou, stignet etouez ann ed : ne voa kre ar stignou; rak o skrabat pep eil, o c'hoari endra c'hell, gant he vek, gand he dreid ha gant he ziouaskel e teu, hep re a boan, a-benn d'em zilusia.

E-pad m'on gwallgaset, m'eo din fall an amzer / E verr, pa vezo aet an dud d'ar parkeier, Me a denno ac'hann ganen va disvesker.

Epad m’ounn gwall-gaset, m’eo d’in fall ann amzer / E-verr, pa vezo eat ann dud d’ar parkeier, Me a denno ac’han gan-en va disvesker.

A-wechoù, evelato, e-pad an nevez-amzer hag an hañv, e teue e-pad an noz da ober ur bale dre ar parkeier, evit kemeret an aer vat hag en em dizinouiñ, pa ne veze ket galvet da vont da welet tud klañv, rak neuze na tan na kurun n’o dije miret outañ da vont en hent.

Avechou, evelato, epad an nevez-amzer hag an han, e teue epad an noz da ober eur bale dre ar parkeier, evit kemeret an ear vad hag en em dizinoui, pa ne veze ket galvet da vont da velet tud klan, rag neuze na tan na kurun n’ho diche miret outhan da vont enn hent.

Dalc’hmat, ar re a c’hlabous muiañ, eo ar re a vez aonikañ p’en em gaver war var da goll ar vuhez, hag a vez da gentañ o treiñ kein e-pad an emgann ; her gwelet em eus va-unan. Soñjit ar pezh a gerfet, din-me, d’am oad, ho parnedigezh ne ray na tomm na yen.

Dalc’h mad, ar re a c’hlabous muia, eo ar re a vez aounika p’en em gaveur var var da goll ar vuez, hag a vez da genta o trei kein epad an emgann ; her guelet em euz va-unan. Sonjit ar pez a gerfot, d’in-me, d’am oad, ho parnedigez ne rai na tomm na ien.

Skrimpañ a rejont buan war ar c’hleuz ; mes p’edont o tiskenn en tu all, soudanenn an Aotrou Breton a spegas ouc’h ur c’hef derv hag en dalc’has a-ispilh. Filip a rankas dont en-dro d’en dispegañ, hag, e-pad keit-se, ar soudard a c’hounezas kement warnezho, ma n’edo ket ouc’hpenn kant paz ken war o lerc’h.

Skrimpa a rechont buan var ar c’hleuz ; mez p’edont o tiskenn enn tu-all, soudanenn an Aoutrou Breton a spegaz ouc’h eur c’hef dero hag hen dalc’haz a-ispill. Philip a rankaz dont enn dro d’hen dispega, hag, epad keit-se, ar zoudard a c’hounezaz kement varnezho, ma n’edo ket ouc’hpenn kant paz ken var ho lerc’h.

E-pad an noz ha diouzh ar mintin, deiz an tennañ, soudarded ne ehanent da vale, gant o fuzuilhoù, dre an holl ruioù eus a gêr.

Epad an noz ha dioc’h ar mintin, deiz an tenna, soudarded ne ehanent da vale, gant ho fuziliou, dre an oll ruiou euz a gear.

Da vihanañ ne [z]aio ket gantañ kav ar Prat, hag e-pad ma vezo ur banne er varrikenn e ti ar Prat, soudarded ar republik ne varvint ket gant ar sec’hed.

Da viana ne daio ket ganthan kao ar Prat, hag epad ma vezo eur banne er varrikenn e ti ar Prat, soudarded ar republik ne varvint ket gand ar zec’hed.

E parrez [Plonger] e chomas hanter-kant soudard e-pad ur miz.

E parrez Ploumoguer e chommaz hanter-kant soudard epad eur miz.

Ha gedal a raf[e]c’h aze ur pennadig, war ar palier, e-pad ma vezin oc’h ober kement-se ?

Ha gedal a rafac’h aze eur pennadik, var ar palier, epad ma vezign oc’h ober kement-se ?

Emgann Kergidu ha traoù all c'hoarvezet e Breizh-Izel e-pad dispac'h 1793 gant Lan Inisan, beleg e kelenndi Gwengamp

Emgann Kergidu ha traou-all c'hoarvezet e Breiz-Izel Epad dispac'h 1793 gant Lan Inisan, belek e kelendi Guengamp

Me a yeas da gerc’hat ur skeul am boa gwelet a-ispilh dindan toenn an ti, e-pad ma skoen war brenestr starn-an-daol.

Me a ieaz da gerc’hat eur skeul am boa guelet a-ispill dindan toen an ti, epad ma skoen var brenestr starn-an-daol.

Me a yoa atav va lagad o parañ warnezho e-pad m’edo va daouarn o kargañ va fuzuilh. En un taol, e welis seizh pe eizh o lammet er park o tont war-zu ennon hep m’am boa gellet, en dro-mañ, reiñ va zenn da hini anezho.

Me a ioa atao va lagad o para varnez-ho epad m’edo va daouarn o karga va fuzil. Enn eun taol, e veliz seiz pe eiz o lammet er park o tont varzu enn-oun eb m’am boa gellet, enn dro-man, rei va zenn da hini anezho.

e-pad an deiz-pad

epad an deiz pad

e-pad

epad

An Awenizien a c'hall dont en diabarzh ar c'hromlec'h e-pad ar Gorsedd digor, a-hed ar vevenn.

An Awenizien a hall dont en diabarz ar c'hromlec'h epad ar Gorsedd digor, a hed ar veven.

E-pad ma rene Rogiamon eo e c’hwezhas Guton e anal war ar bed o krouiñ Belos a engehentas Belios, Aotrou ar Marv, Tad an Ankoù, e tle kement en deus buhez distreiñ davetañ un deiz, e tle neb a zo bevaet gant ar C’hwezh dont d’e gaout o tiwiskañ e zibourc’h marvel.

E-pad ma rene Rogiamon eo e c’houezas Guton e anal war ar bed o kroui Belos a engehentas Belios, Aotrou ar Maro, Tad an Ankou, e tle kement en deus buhez distrei davetan eun deiz, e tle neb a zo bevaet gand ar C’houez dont d’e gaout o tiwiska e zibourc’h marvel.

Goude kerzhout e-pad seizh miz a-dreuz koadoù, strouezhegoù ec’hon, geotegoù ; goude treuziñ un niver gwazhioù, froudoù, stêrioù, avenoù, lennoù, geunioù ; goude trec’hiñ war ziaesterioù, gouzañv skuizhderioù ha tec’hout diouzh riskloù bras, e tigouezhas an holl yaouankizoù-se, an alc’houeder Alouda bepred ouzh o leviañ, war glann gornok lenn an Heol, Sonnolindon (1).

Goude kerzout e-pad seiz miz a-dreuz koadou, strouezegou ec’hon, geotegou ; goude treuzi eun niver gwaziou, froudou, stêriou, avenou, lennou, geuniou ; goude trec’hi war ziêsteriou, gouzanv skuizderiou ha tec’hout diouz risklou bras, e tigouezas an holl yaouankizou-ze, an alc’houeder Alouda bepred ouz o levia, war glann gornok lenn an Heol, Sonnolindon (1).

Gourc’hemennet eo din gant va zad ma’z afen emberr da c’henou ar stêr ha ma tiskennfen ar red anezhi e-pad an noz.

Gourc’hemennet eo d’in gant va zad ma ’z afen emberr da c’henou ar stêr ha ma tiskennfen ar red anezi e-pad an noz.

An aotrou hag an itron a rae eno o ziegezh gant o daou vugel e-pad an hañv ; deut ar goañv ec’h aent da gastell Tremedern, en koadoù bras ar Jaou.

An ôtrou hag an itron a rê eno o ziegez gant o daou vugel e-pad an hanv ; deut ar goanv ec’h ênt da gastell Tremedern, en koajou bras ar Jaou.

Pa chome er gêr, e roe dezho he aotre da vont da c’hoari gant ar re all, e-pad ma veze oc’h ober he ziegezh.

Pa chome er gêr, e roe d’ê he ôtre da vont da c’hoari gant ar re all, e-pad ma vije oc’h ober he ziegez.

E-pad un diskuizhadenn, unan eus ar baotred a lavaras : — Klevit ’ta ; ar Paotr-ruz, dec’h d’abardaez, a zo bet e gwezenn ber an aotrou person… Dare eo ar per, ha mat ; ar Paotr-ruz a roas unan din da dañva… Mat !

E-pad eun diskuizadenn, unan eus ar bôtred a lavaras : — Klevit ’ta ; ar Pôtr-ru, dec’h d’abardae, a zo bet e gweenn ber an ôtrou person… Dare eo ar per, ha mat ; ar Pôtr-ru a roas unan d’in da dafea… Mat !

Deut an hañv, hag evit Izabel an amzer a zienez, e-pad an hañv ne vez gwerzhet na meskl na bigorned : netra da c’honit er vro a-raok an eost.

Deut an hanv, hag evit Izabel an amzer a zienez, e-pad an hanv ne ve gwerzet na meskl na bigorned : netra da c’honit er vro a-rôk an eost.

Hag evel-se Izabel a zastume tammoùigoù bara, ur bastellad kig bennak, bosadennoù bleud hag ur gwennegig bennak, evit bevañ e-pad ar sizhun.

Hag evel-se Izabel a zastume tammouigou bara, eur bastellad kig bennak, bosadennou bleud hag eur gwennegig bennak, evit beva e-pad ar zizun.

Ha neuze, e-pad an noz, ho pije gwelet anezho, merc’hed, gwazed ha bugale hag all, o tibriñ, oc’h evañ, evel da valarje, ar c’hig, ar bara, ar jistr, ar gwin-ardant, gonezet gant o fedennoù hag o c’hlemmoù…

Ha neuze, e-pad an noz, ho pije gwelet anê, merc’hed, gwazed ha bugale hag all, o tibri, oc’h eva, evel da valarje, ar c’hig, ar bara, ar jistr, ar gwin-ardant, goneet gant o fedennou hag o c’hlemmou…

Gant he aluzenoù — pizh Izabel — evelkent he deus prenet ur garg vouded ; ur voudenn, mesket gant tammoùigoù bezhin sec’h, a zalc’ho tommder en ti, e-pad ar goañv.

Gant he aluzennou — piz Izabel — evelkent he deus prenet eur garg vouded ; eur voudenn, mesket gant tammouigou bezin sec’h, a zalc’ho tommder en ti, e-pad ar goanv.

D’ar pempet kan-dour, e tiskennas ar c’hirvi stank ha diniver eus ar c’hoadoù-pin m’o doa en em dennet enno e-pad ar glav.

D’ar pempet kan-dour, e tiskennas ar c’hirvi stank ha diniver eus ar c’hoadou-pin m’o doa en em dennet enno e-pad ar glao (2).

E-pad ma eo bet Izabel o taremprediñ ar pardonioù, Bilzig a reas anaoudegezh gant bugale ar bevien all, ha gante e tiskas un toullad troioù-kaer [...].

E-pad ma eo bet Izabel o tarempredi ar pardoniou, Bilzig a rês anaoudegez gant bugale ar bevien all, ha gante e tiskas eun toullad troiou kaer [...].

Chachañ a rae war ar c’horn-se e-pad an deiz, ha kaer en [deze] chachañ, tamm moged ebet ne deue : butun-karot a implije Jarlig, butun troc’het a-skolpennadoù, mouest an treujennoù, diaes-meurbet da danañ. Ha Jarlig a chache, chache, a grañche, moged tamm ne deue.

Chacha a rê war ar c’horn-ze e-pad an de, ha kaer an nije chacha, tamm moged ebet ne deue : butun karot a implije Jarlig, butun troc’het a-skolpennadou, moest an treujennou, diês meurbed da dana. Ha Jarlig a chache, chache, a grainche, moged tamm ne deue.

E-pad pemzek deiz n’oa bet ken kaoz entre Lokireg, Gwimaeg ha Lanneur nemet eus ar barner hag e gazeg ; ar c’hurunoù, a vije bet kouezhet war tour Kernitron, n’en dije ket graet kemend-all a drouz.

E-pad pemzek de n’oa bet ken kôz entre Lokirek, Guimaëk ha Lanmeur nemet eus ar barner hag e gazeg ; ar c’hurunou, a vije bet koueet war tour Kernitron, n’an nije ket grêt kemend-all a drouz.

E-pad an holl varevezh-se ne wiskas na botoù, na bodreoù, na bragoù, na toneg vilginek ha kougoulek, na tro-c’houzoug, na tog na kabell ebet.

E-pad an holl varevez-se ne wiskas na botou, na bodreou, na bragou, na toneg vilginek ha kougoulek, na tro-c’houzoug, na tog na kabell ebet.

Ha n’hoc’h eus-hu ket klevet komz eus eur marc’hadour lien a Vontroulez a zo bet, a lavarer, lac’het e-pad an noz diwezhañ war al Lev ?…

Ha n’hoc’h eus-hu ket klevet komz eus eur marc’hadour lïen a Vontroulez a zo bet, a lavarer, lac’het e-pad an noz diwea war al Leo ?…

Hag, e-pad ma oc’h en ho kwele, tomm deoc’h, kousket mat, e riskl e vuhez Bilzig, ar paotrig a drizek vloaz, a zo dindan ar glav pe ar gwallamzer o pesketa evidoc’h al legestr, ar c’havr-vor a zebrfet warc’hoazh d’ho lein pe d’ho koan.

Hag, e-pad ma oc’h en ho kwele, tomm d’ec’h, kousket mat, e riskl e vuhe Bilzig, ar pôtrig a drizek vlâ, a zo dindan ar glao pe ar gwall-amzer o pesketa evidoc’h al legestr, ar c’havr-vor a zebrfet warc’hoaz d’ho lein pe d’ho koan.

E-pad ar goañv, Saig Jelvest a rae ar besketaerezh, a-hed an aod, gant rouedoù stank : drag pe sein.

E-pad ar goanv, Saïg Jelvest a rê ar besketerez, a-bed an ôd, gant rouejou stank : drag pe zein.

Hag, e-pad m’emañ ar mennozhioù o verviñ en he empenn, e klev, sklaer ha fraezh, o sevel betek enni, a-dreuz mogerioù he maner, ar son dudius a zo bet graet dezhi : Nan ouzoc’h ket ar galleg, kennebeut ar c’hadañs, Nan eo ket en brezhoneg e tiskours an noblañs.

Hag, e-pad m’eman ar mennoziou o vervi en he empenn, e klev, sklêr ha frêz, o sevel beteg enni, a-dreuz mogeriou he maner, ar zon dudius a zo bet grêt d’ei : Nan ouzoc’h ket ar galleg, kennebeut ar c’hadans, Nan eo ket en brezoneg e tiskours an noblans.

C’hwec’h devezh goude peñse ar Vran e varvas he c’habiten. Bilzig atav a chomas gant e gabiten, e-pad ma eo bet en buhez, ha war e arched en deus taolet ar c’hentañ dour binniget.

C’houec’h devez goude punse ar Vran e varvas he c’habiten. Bilzig atao a chomas gant e gabiten, e-pad ma eo bet en buhe, ha war e arched an neus taolet ar c’henta dour binniget.

E-pad m'edomp a-zevri gant hol labour hag o varvailhañ, unan ac'hanomp hor-seizh a c'harmas : "22 !", ha raktal ar c'hwec'h all a vanas war-dav hag a reas an neuz da drevellat gwashoc'h eget biskoazh. Holl e ouiemp mat-tre - bep a dammig skiant hor boa prenet e stal delt an demezell Warandero a Doullarc'hwen - peseurt ster en doa ar youc'h "22 !".

E-pad m'edomp a-zevri gant hol labour hag o varvailha, unan ac'hanomp hor-seiz a c'harmas : 22 !, ha raktal ar c'houec'h all a vanas war-dav hag a reas an neuz da drevellat gwasoc'h eget biskoaz. Holl e ouiemp mat-tre - beb a dammig skiant hor boa prenet e stal delt an demezell Warandero a Doullarc'houen - peseurt ster en doa ar youc'h 22 !.

E-pad m'edon astennet war va gourvezenn, n'hellen ket en em virout da gounañ em bro gozh Breizh-Izel, em nesañted hag em c'hariaded.

E-pad m'edon astennet war va gourvezenn, n'hellen ket en emvirout da gouna em bro goz Breiz-Izel, em nesañted hag em c'hariaded.

e-pad bloaz

E-pad ur pennadig, eta, an hini a zo o paouez evañ ne sant ket mui e skuizhder.

E-pad eur pennadig, eta, an hini a zo o paouez eva ne sant ket mui e skuizder.

Ar pep brasañ eus ar ouizieion a soñj bremañ ez eo bet izelaet live ar mor e-pad skornerezh ar Pevarhoalad : dour ar meurvorioù a zo bet kemeret darn anezhañ gant ar skornegoù.

E-pad ma c’housk e ris un huñvre.

E-pad ma c’housk e ris eun huñvre.

Jozeb de Lauwer ha me a ziwanas etrezomp ur garantez start hag a badas e-pad hor servij ha pell goude.

Jozeb de Lauwer ha me a ziwanas etrezomp eur garantez start hag a badas e-pad hor servij ha pell goude.

Hag o-daou d’ober asambles : A ! a ! a ! e-pad ur pennad hir, gant ar joa o doa.

An diaoul kentañ. — « Ha pa golle un dra bennak dre doulloù ar godelloù, e veze sarmon er gêr, betek hanternoz, e-pad teir sizhun. »

— Gwell a se ! va mab, gwell a se ! d’hoc’h oad, ne raen eveldoc’h nemet ur c’housk, e-pad an noz.

Luchat a rae war-du an tamm paper talvoudus, mes ne luchas ket e-pad pell[-]amzer, rak Yann a astennas e zorn, ha dao ! e-barzh an armel.

« Pinvidik, a lavaran-me. Paour-razh on, paour-razh Lom. An hanter kant lur-se n’int ket din. Roet int bet din, er beure-mañ, evit mont d’ar bourk, da baeañ, e ti ar Saliou, ar sukr, ar c’hafe, ar chikore o deus prenet ar merc’hed e-pad ar miz diwezhañ. »

E-lec'h mont, kalz a rae ar skol-louarn e-pad an deiz, hag a zistroe d'ar gêr d'abardaez-noz en ul lavarout e oant bet er skol.

E lec'h mont, kalz a rae ar skol louarn e-pad an deiz, hag a zistroe d'ar gêr d'abardaez-noz en eul lavarout e oant bet er skol.

Penaos, pa n'am eus gwelet nemet an dud-se e-pad ma bugaleaj, ne vijen ket deuet da skoueriañ warno ha war ar glad ?

Penaos, pa n'am eus gwelet nemet an dud-se e-pad ma bugaleaj, ne vijen ket deut da skoueria warno, ha war ar glad ?

Un deiz, ar jeneral ar Flo, mignon d'an noter-mañ, a zeuas d'ar studi, ma reas ar c'homis bras, bet kabiten e-pad ar brezel, e anaoudegezh.

Eun deiz, ar Jeneral ar Flo, mignon d'an noter-mañ, a zeuas d'ar studi, ma reas ar c'homis bras, bet kabiten e-pad ar brezel, e anaoudegez.

Bet e oa ar skoliad, e-pad an enderv, war « El Monte », o toullañ douar en-dro d'ar plant pin d'o doura.

Gwashoc'hik e c'hoarvezas, e-pad ar studiadenn a nav eur

Ar breur Arturo ne zistanas [ket] e wad, ne zeuas ar c’housked dezhañ nemet d’ar mintin abred, pa voe poent sevel. Er chapel, en e gador-geur koadengravet, e-pad eur ar prederiañ, e kouezhe e chink en e grubuilh.

- « Amiguito », ha n'hoc'h eus ket lavaret din ne vezoc'h gant ho servij en iliz nemet e-pad ur sizhunvezh ? - Eo, « señorita »!

Izeloc'h en diaz, a-us d'ur menestin foenneg, e disheol ur bochad gwez elv, e klouare ul lenn-kouronkañ, ma c'helled ebatiñ, goude bezañ pigellet pe douget boutegadoù atredoù, e-pad eurioù an deiz ; rak, - ar Reolenn a oa, - ne veze ket lezet nemeur ar baotred yaouank hep ober tra pe dra.

- Va labour-me, en iliz ne bad nemet e-pad ar sizhun-mañ, Dimezell.

Kuitaat a ra ar sal hag e chom houmañ goullo e-pad ur munut pe zaou.

Kuitaat a ra ar sal hag e chom houmañ goullo e-pad eur munud pe zaou.

Skuizh oc'h. Divi. Chas a zeu da gunudañ er porzh e-pad an noz. Ne c'hellit ket repoz. Pegen faezhus !

Azalek ma oan distro eus va fennad amzer labour er Gabon, em boa soñjet mirout an eñvor eus ar vuhez am boa renet er vro-se e-pad triwec'h miz.

Bez' e voe anezhañ ur gwir reveulzi estetek ha teknek en doare da sevel an nevedoù kristen en Europa hag ar savadurezh-se a reno hep tra da geveziñ outi betek diwezh ar Grennamzer, da lavarout eo e-pad tri c'hantved hanter.

Ouzhpenn se e rank ar giton embann perak eo ac'hubet ar savadur, a-drugarez d'ul lugan sklaer ha soñjet brav evit ma c'hallfe skeiñ ar speredoù e-pad pell.

Bewech neuze e vo embannet gant ar strollad peseurt reolennoù a dalvezo e-pad an obererezh. Da skouer : "ne vo ket kunujennet an enebourien" pe "sammañ kiriegezh a reomp ma vez ret da stourmerien zo troc’hañ ar roued-orjal evit mont tre en dachenn soudard".

Oberoù hentoù / trenioù / metro digoust; pik-nik digoust er gourmarc’hadoù; adperc’hennañ ar madoù e-pad an diskrogoù el labouradegoù; diskenn priz feurm ha gwerzh al lojeiz; dihan da baeañ feurm ar lojerisoù; chom hep resteurel arc’hant ar c’hredoù; takadoù emren didermen; perc’hennañ ul lec'h prevez pe foran hag embann ez eo ul lec’h emren, digoust, liberter ha gouestlet d’an dudi; rekizañ lojerisoù goullo…

E-pad keit-se e vez [eo] dalc'het al lec'h gant ho kamaraded, n'eo ket echu gant ar stankadeg, ha roet e vez bec'h d'ar boliserien.

Padout a ray e-pad meur a sizhunvezh pe meur a vizvezh, ha divizoù sklaer a sikouro ac'hanomp, sañset, da vont war-zu hor pal pennañ en ur bouezañ muioc'h-mui war hon enebourien.