touet e gaou
gaou
ober gaou
e gaou
meur a c'haou
gaou
ober gaou
gevier rebechet
gaou a livirit
gaou
gevier
geier
lavarout gaou
lavarout gevier
gaou
gevier
Marteze e kav deoc’h n’em eus graet, betek-henn, nemet lavaret gevier en ur zisklêriañ deoc’h an traoù diskiant ha kriz a rae ar republikaned en eskopti Treger, rak lavaret a reot din : Mard eo brav kontañ gevier pa deuer a-bell, eo ker brav kontañ gevier diwar-benn ar pezh zo c’hoarvezet a-bell zo.
Rak, evitañ da vezañ graet mat e zever o vevañ hag oc’h evañ diwar-goust e nesañ, hep paeañ gwenneg, e kave dezhañ e vije deuet gwelloc’h d’e jeneral Canclaux, hag e savje buanoc’h e karg, mar gellje kas dezhañ ur beleg bennak hag a vije tamallet, e gwir pe e gaou, an dra-se ne rae netra, da lakaat ar goueriaded d’en em sevel a enep ar Republik.
geier
mont e gaou
tamall e gaou
« C’hoarezed », eme Lom, « n’eo ket brav d’ur breur displantañ gevier dezho. » — « Padal ur vamm », eme Job, « a gred gwall alies gaou bras ha gaou bihan he mab. »
Alanig al Louarn n’en doa ket e bar da livañ gevier fin, ha Job ar Bleiz da zisplantañ gevier gros.
Hag, evit lavarout ar wirionez penn-da-benn, o c’herent, ma c’houlennent diganto un dra bennak, ne raent ket fout gant respontoù, rak gouzout a raent, kerkoulz ha n’eus forzh piv, n’o doa ket an daou baotr yaouank kozh o far e kanton Pleiben da livañ gevier kaer.
Mes ur gaou bras o doa lavaret an daou zen, pa azezent ouzh taol, pep hini en e di.
Betek-hen n’o deus ket kontet na Job na Lom gaou ebet er pennad-mañ.
« Allo ! allo ! ["Alo ! alo !"] a-walc’h a c’hevier ! En noz-mañ me a zo bet en ho kambr ha ne oa den ebet e-barzh ar gwele. »
An tan-se, a zeve e izili, gwashoc'h eget pebr ruz, ha c'hwez an ifern gantañ el lazhañ a ray, ha pa ranko en em zismegañsiñ, betek mervel gant ar vezh, ha bezañ barnet diwar c'haou ha didruez gant e genvreudeur hag an Tadoù-Renerien.
Kentañ pec'hed hoc'h eus graet : laerezh, laerezh en ur ober gaou ouzh ho nesañ.
Furoc'h ' ve tevel ha paouez / Da baska seurt gevier, maouez.
Ur wech ouzhpenn hon eus klevet kaozioù toull ha gevier gros digant begoù brammerien Baris.
Eus an holl vorianed am eus bet da ober ganto, ez eo eñ sur-mat am eus kavet an hini dic'houestañ da livañ gevier.
Dizonet e oan bet da vihanañ ouzh ar pistachez rostet hag a oa bet lakaet war an daol da c'hortoz koan, hag a damallen dezho, e gaou marteze, an droug a oa c'hoarvezet ganin.
Abalamour ma skoomp gant o zuioù gwan -o gevier, o sekredoù vil, o itrikadennoù n'int ket evit anzav, o dispignoù pompadus ha kement zo...- e kollont kred e-keñver o fratikoù, o dilennerien, o c'henseurted er broioù all, ha betek o c'herent hag o mignoned.
Ho terc'hel dindan evezh a zo da gentañ un tu da glask ho lakaat da blegañ o lezel ac'hanoc'h e-barzh ur gell -hep levr ebet met gant tud all a-wechoù- hoc'h-unan-penn da ribotat an titouroù ankenius hag a zo bet roet deoc'h gant ar boliserien -hag o deus gallet lâret gaou-.
Ar gevredigezh - ar gevredigezh sevenaet da nebeutañ - ne vez ket douget da reiñ kred d'ar pezh a c'hellfe ober gaou d'ar re a zo pinvidik ha boemus war un dro.
Kompren a rit peseurt gaou a ra ouzh briegezh ar Stad hag ar vro ?
War-se n'emañ ket ar gaou gantañ penn-da-benn.
Arru eo skuizh leizh a gazetennerien gant ar geusterenn a rankont servijout d'al laeron, d'ar bolitikourien a lavar gaou, d'ar pennoù-industriezh vrein ha d'ar saotrerien, ha kement zo... a implij ar gazetennerien evit ober brud evite o-unan peotramant evit o ensavadur.
Evit ar vojenn-se da vezañ faltazius ken-ha-ken, ha bet savet dreist pep tra evit ezhommoù politikel da vare an Duked, e tiskouez splann e oa chomet bev hengoun Ilias Homeros betek penn pellañ kornôg Europa hag e-kreizig-kreiz ur Grennamzer gwallvrudet, e gaou, evit bezañ marevezh an dud dizesk ha gouez.
Chom sioul 'ta ! a respontan. Ne ra ket gaou dit el lec'h m'emañ.