Kloc'h an Anaon a gemenn ar c'hañv pe an dremenvan.
Emañ ar c'hloc'h o seniñ glaz(ioù). Seniñ ar c'hlaz. Hep pedenn, na son na glaz.
[1878] un tammig klemm bihan hag ankenius, evel, ma kav din, e klever klemmoù an Anaon, da ouel an Hollsent, dioc’h an noz, pa vez ar c’hleier o seniñ glaz.
&
Gwechall
Glaz vras, glaz rouez, glas tanav : glaz ar re binvidik.
&
Glaz vihan, glaz stank : glaz an dud vunut.
ne soner ket ar c'hleier d'ar Wener-ar-Groaz, pehini eo deiz kañvoù hon Salver ; rak gwechall n'edo ket ar c'hiz en Iliz da seniñ glaz
né sonèr qet ar c'hleyer dar Véner ar groaz, pehiny eo deiz canvou hon Salver ; rac guëachall n'edo qet ar c'hiz èn Ilis da senni glas
1732
Référence :
GReg
pg cloche (le jour du Vendredi Saint on ne sonne point les cloches ; parce qu'anciennement on ne les sonnoit point pendant le dueil)
soñnet glas
1732
Référence :
GReg
pg glas (Sonner le glas, pp.)
glaz
glas
1732
Référence :
GReg
pg glas (ou glais, son de cloche pour une personne morte.)
seniñ glaz
senni glas
1732
Référence :
GReg
pg glas (Sonner le glas.)
glaz
glâz
1850
Référence :
GON.II
pg glâz, lézou
klevout a ran seniñ glaz
klévoud a rann seni glâz
1850
Référence :
GON.II
pg glâz
— Herve Soutre ! Herve Soutre ! Kaer am boa krial, netra ne responte ac’hanon, nemet atav dre an avel, hag evel pa vije e-touez ar gwez, un tammig klemm bihan hag ankenius, evel, ma kav din, e klever klemmoù an Anaon, da ouel an Hollsent, dioc’h an noz, pa vez ar c’hleier o seniñ glaz.
— Herve Soutre ! Herve Soutre ! Kaer am boa krial, netra ne respounte ac’hanoun, nemed atao dre an avel, hag evel pa viche etouez ar guez, eun tammik klemm bian hag ankeniuz, evel, ma kaf dign, e klever klemmou an Anaoun, da c’houel an Oll-Zent, dioc’h an noz, pa vez ar c’hleier o seni glaz.
1878
Référence :
EKG.II
p.44
Koue[zh]et e[o] warnon ma fec’hed / Gant kreñvoc’h 'viton ‘c’h on lardet / Yannig, ma far, groet hoc’h eus fall. / Klemm ha hirvoudiñ, tra na dal' ; Mard e[o] ho laeroñsi gwirion, / Hastet mont da ga[ou]t ar person ; / Anez dic’haouiñ prim ‘m eus aon, / E vezo amañ glaz ha kañv ! /
Koueet e warn-on ma fec’het / Gand krenvoc’h ‘wit-on ‘c’h on lardet / Ianik, ma far, groet hoc’h euz fall. / Klemm ha hirvoudi, tra na dall ; Mar-d-e ho laeronsi gwirion, / Hastet mont da gat ar person ; / Anez dic’haoin prim ‘m euz aon, / E vezo aman glaz ha kaon ! /
1898
Référence :
KZVR
Supplément à la Croix des Côtes-du-Nord du dimanche 23 janvier, p.2
Un toullig en korn ar vered, un tamm douar war an arched… Na kan na diskan : ar glaz[i]où, goude an "Angelus", da vihanañ, a gouezhas truezus, evel daeroù an anken, war bezioù ar vered lizennet dindan deñvalijenn an noz.
Eun toullig en korn ar vered, eun tamm douar war an arched… Na kan na diskan : ar glazou, goude an "Angelus", da vihana, a goueas truezus, evel daerou an anken, war beiou ar vered lijennet (1) dindan denvalijenn an noz.
1924
Référence :
BILZ1
Niv. 37, p.810 (Genver 1924)
Le ar person zo sinadoù / Da hirvoudoù, d'huanadoù ; / 'Vel ur glaz mantrus o c'hervel / Harperien ar Feiz da vervel.
Le ar person ' zo sinadou / Da hirvoudou, d'huanadou ; / 'Vel eur glaz mantrus o c'hervel / Harperien ar Feiz da vervel.
