1. (dirak un ak. pe un av. a denn d'un obererezh dh.)
Kementad a zegouezh gant ur prantad termenet strizh ha berr prl.
Ur wechad krampouezh, labour. Gwechad c'hoarzhin : c'hoarzhadenn.
2. Tr. adv.
Ur wechad : ur wech bennak.
Ur wechad, abred diouzh ar mintin, e voen lakaet diaes.
&
A-wechadoù : a-wechoù.
