Office public de la langue bretonne
M. Livirit Gourc'hemennoù an Iliz. / D. 1. Klevet d'an Sulioù ha'n Gouelioù din / Oferenn sklaer hag anterin. / An gouelioù dit gourc'hemennet, / Sell n'o zerri ha mir-i naet. 3. Un wezh an bloaz, ma na rez ken, / Kofes da faotoù en laouen. / 4. Da Bask, kemer Salver an bed hep remors a vec'h na pec'hed. 5. An daouzek dizioù, vijiloù an sent, sell n'o zerri ha mir-i kent, / Ha'n C'horaiz, ma n'en gwrez kent, / Pan vizi un bloaz warn-ugent. 6. Da Wener gant si ne zibri / Kig, na da Sadorn ne ri mui.
ur vech
lyès guëch
Sevel a dlee, en tu bennak, e ribl ar c’hoadoù, war ur c’hleuz ; ha neuze, hopañ teir gwech ha distag, o tifraezhañ hopadenn ar gaouenn. Goude an trede gwech, ni a dlee hopañ d’hon tro, ur wech hepken, evit diskouez hon doa klevet hag e pelec’h edomp. Ma ne hopajemp ket, e tleed redet a-hed ar c’hoadoù hag ar gwaremmoù a-dro-war-dro, en ur hopañ atav teir gwech, an eil war-lerc’h eben, ken na glevjed ac’hanomp oc’h ober un hopadenn.
Mar hoc’h eus kuitaet ho kêr ha ranket lavaret kenavezo d’ho tud ha d’ho pro evit mont a-bell da chom e-touez tud estren, mil gwech disheñvel diouzhoc’h ken dre o yezh, ken dre o gwiskamant ; mar hoc’h eus ranket mont da chom en ur vro yen ha digalon, en ur vro ha n’eus tamm menez en he c’hreiz na banne mor war he zro, neuze e c’houzoc’h gwell eget na c’hellfen her lavaret deoc’h, peger poanius ha peger kriz eo kuitaat tud hor bro.
gwech
a-benn teir gwech
- A ! Mard eo evel-se eo emañ an traoù, Yann ! Me ne gredan ket e ve gwir pater kement tra a leverer din ; trawalc'h em eus da ober o krediñ ar pezh a welan ! - Na me, kennebeut all, keneil, ne gredan ket holl an traoù [sic], pell ac'hano ! Evelato, un tammig bihan e kredan hag e tiskredan war an traoù a leverer din. E-doug ar wech on bet evel-se hag, hep mar, e chomin er c'hiz-se betek va eur diwezhañ !
gwech ha gwech all
Lotei n’eo ket anavezet, Lotei n’eo ket darempredet, ha, ma hoc’h eus c’hoant da vont di, ur wech bennak, taolit evezh mat gant aon da vont e-biou.
— « Eo ! me a zo par deoc’h. » — « C’hwi ?… c’hwi, Job ? » — « Ya ! me, » a respontas Job, taer. — « C’hwi ?… C’hwi… a zo par din-me ? » — « Ya ! me a zo mestr deoc’h, n’eus forzh e pelec’h. » — « Ha, ya, Job ? » — « Ya ! ya ! ha mil gwech ya ! ha gwelomp ! »
« Herri ne veze aotreet ganeoc’h da lakaat plouz en e voutoù nemet ur wech er miz. » An eil diaoul. — « Ha c’hoazh ne lakae nemet div pe deir blouzenn hanter. »
Un eur hanter e padas ar cholori. Un eur hanter ; soñjit ! Peadra da lakaat ar voereb kozh da vervel en he gwele, kant gwech ha mil gwech.
« Mat, me ’oar, Lom, ha gouzout a ran ivez ez aio ar yalc’had gant ar merc’hed, ma ne daolomp ket evezh. N’eus ket bet lavaret deoc’h ouzhpenn ur wech ! « O ! c’hwi, Lom, a zo debret ganeoc’h ho fortun, mil bell ’zo ? » Debret gant evadeg, fumadeg, ha me oar ! O ! eus an dantelezh, ne vez ket komzet, na, kennebeut, eus ar perlez ! »
Chann he doa gwelet dek gwech muioc’h a draoù eget Mari, Mari kant gwech muioc’h eget Madalen, ha Madalen ’ta !… ha, sur, hini ebet anezho n’he doa klevet ur c’hard eus an tri-c’hant mil dra he doa klevet Katell.
« A ! bah ! ["ba !"] lavarit din ar wirionez ; aon hoc’h eus da vont da Garreg-al-Louarn abalamour m’eo deuet di, en noz diwezhañ, ar marichal daonet da welout ac’hanomp. Mes kredit ac’hanon, ne deuio ket div wech da glask lakaat e fri en hon aferioù-ni. Alo ! deomp ! »
Job a resevas un taol botez en e benn-a-dreñv, ha Lom div wech kemend-all er memes plas.
Un toull-bac'h ?... Naren, ur wech c'hoazh ! Ur c'hreñvlec'h, ya ! un dig divrall o wareziñ porzh ar Silvidigezh, ma ra o annez ar gristenien chañsus, bet dibabet gant Doue.
N'on bet nemet ur wech e kêr, hag e voe evit kas d'ar vered un Aotrou « Cura » kozh, a oa deut da vervel en hor manati.
Ar wech kentañ e oa d'ar breur Arturo gwelout he dremm dizolo, un dremm unliv damrouz [damrous] : merc'hed e vro a veze ruz o divoc'h, e-giz avaloù azv.
Bourret o deus al leaned ; evit ar wech, ar re yaouank, evel-just, ouzh ar seurt kofesadegoù a vouezh uhel; dirak an holl : an dra-se a oa evito un doare pezh-c'hoari, sakr, a-dra-sur : pezh-c'hoari, avat.
Gwech ha gwech all zoken e c'heller gwelout ur voetur-dre-dan o vont war an aod, gant tud wenn enni, o vont da ober un tamm tro evit dizalaniñ aer yac'h an abardaez, rak war an hent-bras ez eo kentoc'h poultrenn melenruz al laterell eo a a sav dre rodoù ar voetur.
Pa c'hoarveze dezhañ, ral a wech, kaout simant dizimplij, e vernie anezhañ aketus, ur sac'h gleb war c'horre, hag ar garrigell neuze troet a-gin warnañ, da virout na vefe disec'het gant an avel pe dirañvet gant ar glav.
Gwech ha gwech all e chome a-sav da dennañ laouen hec'h anal ha da gaout plijadur o sellout ouzh arvest ar vuhez o tihuniñ en-dro hag ouzh broñsoù ar gwez o tinodiñ.
Tresoù ar savadur a weler splannoc'h ha merzout a c'hall an nen pegen linennek eo an arz gotek, linennoù eeun, linennoù kromm, linennoù o weañ, linennoù o tremen gwech dre zindan, gwech dreist ar re all.
Ral-tre eo e vefe harzet an dorfedourien gwisket cheuc'h, an dud a vrein ar sistem, floderien an telloù, an hailhoned a batroned, ar re a druch gant gwir al labour, pennoù-bras ar mafia hag a zo boas da varc'hata, da sikour a-wechoù ha da arc'hantaouiñ gwech ha gwech all ar vuhez politikel hag an industriezh vras.
Evit ar wezh kentañ padal ne glevan na kornadennoù na jarneaoù na ne welan jestroù lous.
Kit da welet an traoù pellik amzer a-raok an taol, deoc'h da gaout amzer da zistreiñ meur a wech kuit da sachañ evezh an dud e-karg eus diwall al lec'h.
Evit ar wech e oa plijet an erc'h da gKathrine, ha muioc'h c'hoazh pa veze erc'h oc'h ober.
Gouloù cheñch-dicheñch ar skrammoù a sklêrijenne an dremmoù aketus, a dride gwech an amzer aon pe gant fulor ar c'hoarierien.