koun
"koun" g.
derc'hel koun
digas da goun
En tu-hont da goun mab-den
koun (kaout) eus
- Nemet karout a rafen e virfes ez kerz un dra bennak e koun eus hon darempred a vo bet re verr, siwazh ! hep mar ebet.
- Sinadurezh da ene... Te a zo glein da ene e-giz dour-sav ar menez... Del ! kemer ar vleunienn-mañ e koun !
Ne 'm eus ket kalz koun eus ar pezh a zeujont da vezañ da heul.
A-greiz-holl e teu koun din eus an "Doue, beilh war ma genoù", gant Anna.
Ya, evit degas da goun d'ar C'hresianed hiziv e ouie o diagentidi kastizañ.
Mots précédents
Mots suivants
kounaat