e pep rout
roud
roud
roud g.
— Ya, aotrou person. — Evelato savit anezhañ en doujañs [a]n Aotrou Doue. — Ya, ya, aotrou person. — Ha gras dezhañ na heulio ket roudoù e berc’henn ! Grit dioutañ, dre ho kelennadurezh, ar pezh n’eo bet nag e dad nag e vamm. — Kalet ar blanedenn, aotrou person ! — Petra a fell deoc’h !… Pep hini ac’hanomp a steu e hini, dindan dorn ha skoazell an Aotrou Doue.
Kaer e oa sellout, ne weled roud ebet mui eus krouerien K.V.B e Montroulez.
Emañ ar Breton en e roud !
Bez' ho poa ul lizher preset. Mont a rit da vord an hent da c'hedal paotr al lizhiri. Gwelout a rit roudoù fresk e varc'h-houarn. Nag a resped deoc'h !
Hag ar roudoù-se o tennañ da re ur c'hazh bras ?
War un daol, e oa roudoù un arnod a gimiezh, kementadoù diseurt halennoù gwenn lakaet war bladoùigoù, evel p'en dije ranket ar paourkaezh den paouez e-kreiz an arnod.
Mouleürioù ar gwaregoù a zougont a zeu da vervel enno, hep lezel tamm roud outo, evel sunet gant traezh-lonk.
Goude-se peogwir ez eus tu da c'hounit ar stourm-se c'hoazh : n'eus hini ebet evit kompren penaos e c'hall bezañ graet war-dro un den digablus eveldoc'h – betek na vefe prouet ar c'hrontrefed – evel ma vefe un torfedour, ha perak e vefe ret renabliñ roudoù TDN an emsaverien bolitikel ha ket re ar wallerien hag ar sponterien tra ken.
Ar re-se a ra o zaolioù dre guzh ha dre goach, en ur veskañ ar roudoù dibaouez, ha pa darzh an traoù e c'houlennont krenn ma vo sklaer ha boull an traoù.
"Kavet hoc'h eus un dra bennak?" "Tra ebet. N'eus roud ebet war al lec'h."
Na lezit roud ebet deus ho labour prientiñ, na dre bellgomzadennoù - hag a vez enrollet ha miret e dafariadoù an oberataerien pellgomz - nag e-barzh hoc'h urzhiataerioù ha posteloù - hag a zalc'h soñj eus ho skridoù ivez -.
Mots précédents
Mots suivants
roud-avel