roud an troad

rout an troat

e pep rout

heul ar roud eus

heul ar rout eus

roud

rout

aet eo en e roud

et eo en e rout

roudoù ar c'harv

roudou ar c'haro

It a-fo en ho roud.

Ijt affo èn ho roud.

louzoù a gas an derzhienn en he roud

lousou a gaçz an derzyenn èn he roud

monet en e roud

mônet èn e roud

kas en e roud

caçz èn e roud

bezañ kaset en e roud

beza caçzet èn ez roud

roudoù

roudou

roudoù

roudou

kollet eo ganto roudoù ar c'harv

kollet eo gañt-hô roudou ar charô

roud

— « Hentchoù all zo e-leizh, hentchoù-treuz, ribouloù ; / Mar fell dit mont drezo e weli kalz roudoù / A zo aet en da raok. — Mar kerez, fistoulig, / Hep spegañ tamm en drez e vezi pinvidik. »

— « Hentchou all zo e-leiz, hentchou treuz, riboulou ; / » Mar fell d'id mont dre z-ho e weli kalz roudou / » A zo eat enn da-raok. — Mar kerez, fistoulik, / » Hep spega tamm enn drez e vezi pinvidik. »

An heizez a voa aet da c'hoari war ar maez, / Pa zilamm ur c'hi-red, droukkannad an dud kriz, / Da c'hwesha e roudoù dre al letonenn c'hlas.

Ann heizez a voa eat da c'hoari war ar meaz, / Pa zilamm eur c'hi red, drouk-kannad ann dud kriz, / Da c'houesa he roudou dre al letounen c'hlaz.

Hag ar chaseer paour, ennañ droug ha kounnar, / O klask e laer a-gleiz, a-zehoù / Hag o sellet oc'h ar roudoù, / A wel ar vaot o tont.

Hag ar chaseer paour, enn-han drouk ha kounnar, / O klask he laer a gleiz, a zeou / Hag o sellet oc'h ar roudou, / A wel ar vaot o tont.

O welet piv oa, ha pe zen, / Marzhin a grog en ur penn-bazh / Ha kerc'h d'e lêr e roud ar bas.

O welet piou voa, ha pe zen, / Marzin a grog enn eur penn-baz / Ha kerc'h d'he ler e roud ar bas.

Anat e oa ez oant glac’haret, roudoù an daeloù a yoa war o divoc’h, mes n’oant ket evit lakaat en o fenn e rankje o bugale o dilezer.

Anat oa ez oant glac’haret, roudou an daelou a ioa var ho diou-voc’h, mez n’oant ket evit lakaat enn ho fenn e rankche ho bugale ho dilezer.

En heuliañ a rejont diouzh e roudoù betek Koad Lioù, e parrez Bourbriag ; mes eno er c’holljont.

Hen heulia a rejont diouc’h he roudou betek Koat-Liou, e parrez Bourbriak ; mez eno her c’holchont.

Ra deuy o bugale hag o bugale-vihan da vale war o roudoù !

Ra deui ho bugale hag ho bugale vian da vale var ho roudou !

Ha setu amañ perak : Ar c’here a yoa anavezet er parrezioù a-dro-war-dro, a-bell hag a-dost ; enno e oa bet gant ar soudarded, hag e pep lec’h en doa lezet merk e graban ha roud e grizder.

Ha setu aman perak : Ar c’here a ioa anavezet er parresiou a dro-var-dro, a-bell hag a-dost; enn-ho oa bet gand ar zoudarded, hag e pep leac’h en doa lezet merk he graban ha roud he grizder.

Ra gendalc’ho ar re a zo bremañ da vale war roudoù o zud-kozh !

Ra gendalc’ho ar re a zo breman da vale var roudou ho zud koz !

Er wenojenn, e-kichen an ti, e welis kalz roudoù tud, roudoù boteier-lêr, roudoù boteier-lêr-goad.

Er venojenn, e kichen an ti, e veliz kalz roudou tud, roudou bouteier ler, roudou bouteier ler-goat.

roud

Un nebeud bloavezhioù goude-se, war roudoù ar varc’hadourien o heñche, e tigouezhas ar vrezelourien estren a beurwastas ar vro-Wenn oc’h ober enni a bep doare taolioù ferv.

Eun nebeut bloaveziou goude-ze, war roudou ar varc’hadourien o henche, e tigouezas ar vrezelourien estren a beurwastas ar vro-Wenn oc’h ober enni a beb doare taoliou fero.

Gwel an div ounner dilezet, ar raoskl flac’het, roudoù ar stourmadenn er riblennad a roas da anaout dezho petra a oa c’hoarvezet.

Gwel an diou ounner dilezet, ar raoskl flac’het, roudou ar stourmadenn er riblennad a rôas da anaout d’ezo petra a oa c’hoarvezet.

roud g.

Un dlead deomp-ni, o gournizien, kerzhout war o roudoù hag ober hor galloud ma vo Keltia-da-zont par – ha dreist zoken ! – da Geltia-‘zo-bet. Keltia da viken !!

Eun dlead d’eomp-ni, o gournizien, kerzout war o roudou hag ober hor galloud ma vo Keltia-da-zont par – ha dreist zoken ! – da Geltia-‘zo-bet. Keltia da viken !!

— Ya, aotrou person. — Evelato savit anezhañ en doujañs [a]n Aotrou Doue. — Ya, ya, aotrou person. — Ha gras dezhañ na heulio ket roudoù e berc’henn ! Grit dioutañ, dre ho kelennadurezh, ar pezh n’eo bet nag e dad nag e vamm. — Kalet ar blanedenn, aotrou person ! — Petra a fell deoc’h !… Pep hini ac’hanomp a steu e hini, dindan dorn ha skoazell an Aotrou Doue.

— Ya, ôtrou person. — Evelato savit anezan en doujans en Aotrou Doue [sic, "en doujans an Aotrou Doue"]. — Ya, ya, ôtrou person. — Ha gras d’ezan na heulio ket roudou e berc’hen ! Grit dioutan, dre ho kelennadurez, ar pez n’eo bet nag e dad nag e vamm. — Kalet ar blanedenn, ôtrou person ! — Petra a fell d’eoc’h !… Pep-hini ac’hanomp a steu e hini, di[n]dan dourn ha skoazell an Aotrou Doue.

Pa gaven re hir an amzer, e kemeren penn ar c’hae Leon, hag e kasen ma roudoù etrezek Kerserc’ho.

Pa gaven re hir an amzer, e kemeren penn ar c’hae Leon, hag e kasen ma roudou ‘trezek Kerserc’ho.

Kavout a ris ivez el levrdi roudoù eus labourioù barzhed all aet da Anaon : an Uhel, Proux ha Milin.

Kavout a ris ivez el Levrdi roudou eus labouriou barzed all aet da anaon : An Uhel, Proux ha Milin.

Kaer e oa sellout, ne weled roud ebet mui eus krouerien K.V.B e Montroulez.

Pa lavare ar glianted d'am zad : « Kerzhout a ray ho mab war ho roudoù, aotrou noter[,] hemañ a zo abred o tiskiñ e vicher avat ! » pe meuleudioù all evel-se, ma zad a wele dija e bennhêr, a-benn ma vije arru kozh, o kemerout e garg, mes me a vouzhe ouzh o c'hlevout o fougeal ganin[.]

Pa lavare ar glianted d'am zad : « Kerzout a ray ho mab war ho roudou, Aotrou Noter. Hemañ a zo abred o tiski e vicher avat ! » pe meuleudiou all evelse, ma zad a wele dija e bennher, a-benn ma vije arru koz, o kemerout e garg, mes me a vouze ouz o c'hlevout o fougeal ganin :

N'eus manet evel[-]just roud ebet eus e oberennoù peogwir ne ouie na lenn na skrivañ, met plijout a rae dezhañ kanañ e sonioù hag e werzioù war lein un dosenn damdost d'e di en ur seniñ ur violoñs bihan-bihan, ur c'hoariell a ugent real bennak prenet gantañ e foar Dreger.

Emañ ar Breton en e roud !

Nemet a-raok monet er roud, / Displeget sklaer, e karfen goût / Pe dorfed din zo rebechet / Ha da be zrougoù ' oan techet.

Nemet a-raok monet er roud, / Displeget sklêr, e karfen goût / Pe dorfed din ' zo rebechet / Ha da be zrougou ' oan techet.

Bez' ho poa ul lizher preset. Mont a rit da vord an hent da c'hedal paotr al lizhiri. Gwelout a rit roudoù fresk e varc'h-houarn. Nag a resped deoc'h !

Hag ar roudoù-se o tennañ da re ur c'hazh bras ?

War un daol, e oa roudoù un arnod a gimiezh, kementadoù diseurt halennoù gwenn lakaet war bladoùigoù, evel p'en dije ranket ar paourkaezh den paouez e-kreiz an arnod.

Mouleürioù ar gwaregoù a zougont a zeu da vervel enno, hep lezel tamm roud outo, evel sunet gant traezh-lonk.

Goude-se peogwir ez eus tu da c'hounit ar stourm-se c'hoazh : n'eus hini ebet evit kompren penaos e c'hall bezañ graet war-dro un den digablus eveldoc'h – betek na vefe prouet ar c'hrontrefed – evel ma vefe un torfedour, ha perak e vefe ret renabliñ roudoù TDN an emsaverien bolitikel ha ket re ar wallerien hag ar sponterien tra ken.

Na lezit roud ebet deus ho labour prientiñ, na dre bellgomzadennoù - hag a vez enrollet ha miret e dafariadoù an oberataerien pellgomz - nag e-barzh hoc'h urzhiataerioù ha posteloù - hag a zalc'h soñj eus ho skridoù ivez -.

"Kavet hoc'h eus un dra bennak?" "Tra ebet. N'eus roud ebet war al lec'h."

Ar re-se a ra o zaolioù dre guzh ha dre goach, en ur veskañ ar roudoù dibaouez, ha pa darzh an traoù e c'houlennont krenn ma vo sklaer ha boull an traoù.