rouez
rouez
rouez
Kalz re rouez int koulskoude e-keñver divented an dachenn da zizoleiñ.
An diaoul kentañ. — « Rouez eo ar pedennoù a zo merket evidoc’h er bed all. »
Goude e oa aet betek penn pellañ ar vali izelañ, evit bezañ outañ e-unan. Ur meni-gwelva [meni gwelva] a oa eno, ma tizhed gwelout, dre dreuz skramm rouez ha dreinek kasiaenned yaouank, unan eus talbennoù louet ar gouent, ar jardin kloz, kêr Viranda a-bezh gant he zoennoù ruz, ar stêr Ebro, hag ar gompezenn ec'hon-meurbet, glas evit un nebeu[d] amzer c'hoazh, harzet du-hont, pell, gant menezioù Alava, er vro [e]uskarat.
D'ar mare-se evit doare e oa rouez-tre an douarourien e Bro-C'hall ha ne veze kavet nemet Rusianed evit al labour-se, da vihanañ evit asantiñ mont d'ar broioù pell.
"Evit gwir eo rouez-tre dimp e welout en tu-mañ eus an ti; mont ha dont a ra dreist-holl dre an imbourc'hva".
An hini a zegemer ac'hanon a zo e-kreiz daou oad, blevet rouez, hag ur flotantenn vezeg zo war e dro.
Padal, ha petra bennak ma veze rouez ha distank ar re a c'helle lenn skridoù kozh an Helleniz e henc'hresianeg, e veze anavezet, gras d'an troidigezhioù e latin, ar pep brasañ eus oberennoù an amzervezh gresian-ha-roman.
Mots précédents
Mots suivants
rouez