Ha padal, setu ur c'hoad teñval digened, an douar distlabez, ha pep tra sioul ha divuhez da welout : sioulder ha teñvalijenn, setu ar pezh a daoler evezh outañ da gentañ holl.
Trawalc'h am eus bet gant trouz ar vuhez hag hiraezhiñ a ran bremañ d'an emzastum ha d'ar sioulder.
Aon da vezañ gwasket (ha gwelet e vo penaos e sikour an difeulster da dremen dreist an dra-se), aon da goll an nebeud a dra a zo dimp, ha pa vefe al lodennig a levenez pe a sioulder hon eus tapet mirout evidomp...
Er pevare solieradur emañ moarvat ar c'hambreier pemp steredenn rak kloz eo an holl dorioù hag ur sioulder klok a zo o ren.
Mots précédents
Mots suivants
sioulidigezh