Gwraet eo tomm, hep chom, an gumun goude dilun ar suzhun wenn; bremañ ez c'hellet gwelet sklaer nag eo ket taer mab ar Sper[nenn]

Gruet eu tom hep chom an com-un goude dilun an suzun guen breman ez guellet guelet scler na gueu quet ter map an sper-[nnen]

sklaer

sclaer

M. Livirit Gourc'hemennoù an Iliz. / D. 1. Klevet d'an Sulioù ha'n Gouelioù din / Oferenn sklaer hag anterin. / An gouelioù dit gourc'hemennet, / Sell n'o zerri ha mir-i naet. 3. Un wezh an bloaz, ma na rez ken, / Kofes da faotoù en laouen. / 4. Da Bask, kemer Salver an bed hep remors a vec'h na pec'hed. 5. An daouzek dizioù, vijiloù an sent, sell n'o zerri ha mir-i kent, / Ha'n C'horaiz, ma n'en gwrez kent, / Pan vizi un bloaz warn-ugent. 6. Da Wener gant si ne zibri / Kig, na da Sadorn ne ri mui.

M. Liuirit Gourchemennou an Ilis. / D. 1. Cleuet da-n sulyaou, ha-n Goueliaou din / Offeren sclaer hac anterin. 2. An Goueliaou dit gourc'hemennet, / Sell n-o terry ha mir y net. / 3. Vn guez e-n bloaz, ma na gruez quen, / Confes da fotaou en laouen. / 4. Da pasq quemer Saluer an bet / Hep remors a bech na pechet. / 5. An Daouzec diziou, Vigilou-n sent, / Sell n-o terry ha mir-y quent, / Ha-n Choarais, ma n-en grues quent, / Pan vizy vn bloaz voar n-uguent. / 6. Da guener gand sy ne dibry / Quic, na da Sadorn ne gry muy.

Vertuzioù an Agnus Dei. / Ez chas brun an c'hurunoù [ec'h argas strak ar gurun], / Ez efas naet ar pec'hedoù, / Ez vir ouzh an tan pep manier, / Skaf ha lestr a cheñch [a sach] a zañjer, / Ez vir [e] pep tu ouzh marv subit, / Droukspered kre a chas kuit, / Ez spont sklaer an adverserien, / Ez rent soulas d'an wreg vrazez, / O tont da c'henel en gwel spes, / Ez ro grasoù, ez vir ouzh [drouk]chañs, / Pa en zouger gant reverañs. / A vent, nepred, na doutet pas, / ken din eo an bihan hag an braz.

Vertvziaov an Agnus Dei. / Ez chace brun an curunou, / Ez effacc net an pechedou, / Ez mir ouz an tan pep manyer, / Scaff ha lestr à chaing à danger, / Ez mir pep tu ouz maru subit, / Drouc speret cre à chace kuit, / Ez spont scler an aduerseryen, / Ez rent soulacc da-n gruec brases, / Oz dont da guenel en guel spes, / Ez ro graçou, ez mir ouz chancc, / Pa en douguer gand reuerancc. / A ment, ne pret na doutet pas, / quen din eo'n bihan hac an bras.

sklaer

scler

sklaer eo

scler eo

sklaeroc'h

sclearoc'h

sklaer

sclaer

un amzer gaer ha sklaer

un amser gaër ha sclaer

soubenn sklaer

soubeñ-sclaer

digasit soubenn sklaer amañ

digaçzit soubeñ-sclaer amâ

sklaer

sclear

ez sklaer

éz sclaer

sklaerañ

sclearâ

sklaerañ

sclearañ

sklaeroc'h

sclaeroc'h

sklaerañ

sclaerâ

sklaerañ

sclaerañ

sklaer

sclaear

sklaeroc'h

sclaearoc'h

sklaerañ

sclaearâ

sklaerañ

sclaearâ

ur son sklaer

ur son sclaear

sonioù sklaer

sonyou sclaer

ur vouezh sklaer

ur voüez sclaear

ur vouezh sklaer ha naet

ur voüez sclaer ha neat

mouezhioù sklaer

moüezyou sclaear

mouezhioù sklaer ha naet

moüezyou sclaer ha neat

ur vouezh sklaer ha naet

ur voüez sclaear ha naet

ez sklaer

ez sclear

e sklaer

ê sclaer

gwin ruz sklaer

guïn ruz sclaer

neb a wel sklaer

nep a vell sclaer

rentañ sklaeroc'h

réntañ sclaeroc'h

ar sklaerañ

ar sclaerâ

sklaer evel an dour

sclear evel an dour

an aer, an dour, ar gwer, ar skant-maen, ar c'horn a zo splann, a zo ker sklaer ma weler a-dreuz dezho

an ear, an dour, ar guëzr, ar scand-mean, ar c'horn a so splan, a so qer sclaer ma vellér a dreuz dezo

ur vouezh sklaer

ur vouëz sclear, sclaer

ur gweled splann, spes, sklaer

ur guëlled splan, spez, sclaer

en ur feson difarant, sklaer, splann

en ur faeçzoun diffarand, sclaer, splan

diskouez sklaer

disquëz sclaer

donet da vezañ sklaer, splann

dônet da veza sclaer, splan

aznaout sklaer

aznaout sclaer

gwin sklaer

guïn sclaer

n'eo ket sklaer an amzer

né két skléar ann amzer

sklaer

skler

ker sklaer eo, ma wéleur a-dreuz dezhañ

ker skléar eo, ma wéleur a-dreûz d'ézhañ

dour sklaer a ever amañ

dour skléar a éveur ama

sklaer

skléar

E-lec'h avel, lakait bouedenn / E penn ar re ra c'hoariellou, / Ha grit ivez, dioc'h pep lezenn, / Troc'hañ struj ha frezilhonnoù, / Evit ma teuio ar furnezh / Diginklet-kaer, kaer da barañ, / Ha, dreist pep tra, ar wirionez / A dle bezañ an heol sklaerañ.

E-leac'h avel, lakait boeden / E penn ar re ra c'hoariellou, / Ha grit ive, dioc'h pep lezen, / Trouc'ha struj ha frezillonnou, / Evit ma teuio ar furnez / Diginklet kaer, kaer da bara, / Ha, dreist pep tra, ar wirionez / A dle beza ann heol sklera.

Sklaer e lagad, en ur werenn / Gwin all, gant neuz da vezañ mat, / A voe lipet dioc'htu : pep hini a c'houlenn / Anezhañ da evañ ; / Ober an dro a ra.

Sklear he lagad, enn eur weren / Gwin all, gant neuz da veza mad, / A voe lipet dioc'h-tu : pep hini a c'houlen / Anez-han da efa ; / Ober ann dro a ra.

« Bremañ on dizonet, bremañ sklaer e welan / ' Klasken deskiñ re all, hep gouzout va-unan. »

» Brema ounn dizounet, brema sklear e welann / » Klaskenn deski re all, hep gouzout va-unan.

Hervez ma welan skrivet sklaer, / Ul logodenn, ganet e kêr, / A yeas un deiz kuit eus he zi / Da c'hoari war ar maez, emezi.

Hervez ma welann skrifet sklear, / Eul logoden, ganet e kear, / A ieaz eunn deiz kuit euz he zi / Da c'hoari war ar meaz, eme z-hi.

Pemp dervezh goude-se, ur merc’hervezh, etre dek hag unnek eur eus ar mintin, sklaer an amzer ha tomm an heol, ar viskinenn Maris-Stella, — steredenn ar mor, — kabiten Jaouen, a save he eorioù eus a borzh Brest, hag a yae, gant an avel-draoñ, er-maez eus ar rad, dre greiz al listri a vrezel, hep ma teuas hini da c’houlenn diganti da belec’h ez ae.

Pemp dervez goude-ze, eur merc’hervez, etre dek hag unnek heur euz ar mintin, sklear an amzer ha tomm an heol, ar viskinen Maris-Stella, — stereden ar mor, — kabiten Jaouen, a zave he heoriou euz a borz Brest, hag a iea, gand an avel draon, er meaz euz ar rad, dre greiz al listri a vrezel, ep ma teuaz hini da c’houlen diganthi da beleac’h ez ea.

Kaer ’zo ober, ret ’vo mervel / Pa garo Doue hor gervel ; / Pebezh anken war ho marv, / Pa welfet sklaer hoc’h holl [w]alloù !

Kaer ’zo ober, red ’vo mervel / Pa garo Doue hor gervel ; / Pebez anken var ho maro, / Pa velfot skler hoc’h oll guallo !

Evit her gwelet ker sklaer hag an heol, it d’ar galeoù, d’ar prizon ; esait lakaat ar re a zo eno, en tiez-se, da grial : « Bevet ar Roue ! » Hini ne zigoro e c’hinou.

Evit her guelet ker sklear hag an heol, it d’ar galeou, d’ar prizoun ; esait lakaat ar re a zo eno, enn tiez-se, da grial : « Bevet ar Roue ! » Hini ne zigoro he c’hinou.

Ar gwellañ eo ivez ’ta chom sioul, ken na vezo klevet ur c’heloù all bennak sklaeroc’h.

Ar guella eo ive-ta chom sioul, ken na vezo klevet eur c’helou-all bennag sklearoc’h.

— Ma vez lazhet hennezh, ne vezo staget netra ouc’h [ouzh] beg tour Berven, anat eo, rak ar republikaned a zalc’ho ganto va banniel du ; mes ma vez lazhet hennezh, egile a vije lazhet ivez ker buan, sklaer eo, rak bezañ e vezint an eil gant egile, hag, e-lec’h unan, daou zen paour eo a vezo marv.

Ma vez lazet hennez, ne vezo staget netra ouc’h bek tour Berven, anat eo, rak ar republikaned a zalc’ho gant-ho va banniel du ; mez ma vez lazet hennez, egile a viche lazet ive ker buan, sklear eo, rak beza e vezint an eil gand egile, hag, e leac’h unan, daou zen paour eo a vezo maro.

Soudarded ar republik a heulie, a-daol-lagad, Polidor, gwellañ ma c’hellent. N’oant ket evelato evit gwelet mat a-walc’h, rak ar raoz a yoa re hir ; ha kaer he doa al loar bezañ sklaer, n’oa ket koulskoude ker sklaer hag an deiz.

Soudarded ar republik a heulie, a daol-lagad, Polidor, guella ma c’hellent. N’oant ket evelato evit guelet mad avoualac’h, rak ar raoz a ioa re hir ; ha kaer e doa al loar beza sklear, n’oa ket koulskoude ker sklear hag an deiz.

Klevet a raen bremañ sklaer ar pezh a lavare : Pedennoù an Anaon e oa... — De profundis clamavi ad te, Domine ; Domine, exaudi vocem meam.

Klevet a rean breman sklear ar pez a lavare : Pedennou an Anaoun e oa... — De profundis clamavi ad te, Domine ; Domine, exaudi vocem meam.

Gwelet mat en deus bet anezhañ, sklaer al loar evel an deiz ; n’ouzon ket penaos n’eo ket bet diodet ar paotr. — Oh ! diot eo a bell zo, eme Jarlig kozh.

Gwelet mat an neus bet anean, sklêr al loar evel an de ; n’ouzon ket penôs n’eo ket bet diodet ar pôtr. — Oh ! diod eo a bell zo, eme Jarlig koz.

An aotrou kure a ziskouezas dezhañ, sklaer evel an deiz, penaos ne oa nemet ur bugelig diskiant, daoust dezhañ da vezañ lemm a deod hag a spered.

An ôtrou kure a ziskouezas d’ean, sklêr evel an de, penôs ne oa nemet eur bugelig diskiant, daoust d’ean da vea lemm a deod hag a spered.

Ar pezh a zo anat ha sklaer, un ael a ziskennas deus an neñv evit e vleinañ, e heñchañ betek ar gêr…

Ar pez a zo anat ha sklêr, eun êl a ziskennas deus an nenv evit e vleina, e hencha beteg ar gêr…

Met Janedig ne oa ket un diodez hag a lenne sklaer war o daoulagad o flijadur ha war o diweuz mousc’hoarzh goaper o levenez.

Met Janedig ne oa ket eun diodez hag a lenne sklêr war o daoulagad o flijadur ha war o diweuz mousc’hoarz goaper o levene.

Teir eur bennak e tlee bezañ d’ar c’houlz-se, sklaer al loar, sioul an noz ; kroz an taolioù-mor hepken a gleved war aod Lokireg ha war al Lev.

Teir heur bennak e tlee bea d’ar c’houlz-ze, sklêr al loar, sioul an noz ; kroz an tôliou-mor hepken a gleved war ôd Lokirek ha war al Leo.

sklaer e…

sklaer eo e stal

— « Soñjit ’ta ! » emezañ, « bremaik edon o pesketa aze, e-tal ar foenneg hir, pa em eus gwelet, o ! gwelet sklaer ha fraez[h] gant va daou lagad, ur pakad traoù heñvel ouzh korf un den o vont dreist ar skluz.

Galleg-holl e [sic, a] veze disket d'ar « pennhêr » ; met etrezo, ma zad ha ma mamm a gaozee brezhoneg, hag ar glianted, brezhoneg nemetken, dre un abeg sklaer : ne oa ket unan dre bep dek a oa barrek da c'hallegañ, nemet ha mezv e vije.

Galleg holl e veze disket d'ar « pennher » ; met etrezo, ma zad ha ma mamm a gaozee brezoneg, hag ar gliañted brezoneg nemetken, dre eun abeg sklaer : ne oa ket unan dre bep dek a oa barrek da c'hallega, nemet ha mezo e vije.

Sklaer eo koulskoude n’he do ket amzer Mari da regiñ he zestamant, na kennebeut ar gerent da lakaat o fri en hon aferioù-ni.

An trepasioù a zo koaret ken e luc'hont ; an dortoueroù a zo sklaer gant e-leizh a brenestroù ; ar solieroù a zo uhel wintet ha ne waskont ket war ar chouk, evel re savadurioù kozh-kozh kolaj paour Gwengamp.

An trepasiou a zo koaret ken e luc'hont ; an dortouerou a zo sklaer gant eleiz a brenestrou ; ar solierou a zo uhel-wintet ha ne waskont ket war ar chouk, evel re savaduriou koz-koz kolaj paour Gwenngamp.

Ar pennad-mañ a ziskouezo sklaeroc'h c'hoazh peseurt kemm a zo etre ur Gall savet war skouer Pariz evel ma'z int holl, hag un den bennak evel un Alzasiad, n'eo ket bet distummet, na gwiet e skiant gant orezonoù jakobin.

Ar pennad-mañ a ziskouezo sklaeroc'h c'hoaz peseurt kemm a zo etre eur Gall savet war skouer Pariz evel ma 'z int holl, hag eun den bennak evel eun Alzasiad, n'eo ket bet distummet na gwiet e skiant gant orezonnou jakobin.

Gwelout a ris dirak ma daoulagad ur c’hoziad treut, bihan a-walc’h gant eur barv gwenn ouzh e c’hroñj ; kromm e oa e gein un tammig, met e zaoulagad a oa bev ha sklaer, hag e gomz dous ha seven-meurbet.

Gwelout a ris dirak ma daoulagad eur c’hoziad treut, bihan a-walc’h gant eur baro gwenn ouz e c’hroñj ; kroumm e oa e gein un tammig, met e zaoulagad a oa beo ha sklaer, hag e gomz dous ha seven meurbet.

Ouzh tor ar menez, e goudor teñval un toull-roc'h, kenaozet gant daroù-ben, mo[u]est atav, hag ur stank a doennad ili[a]v ha gwez kelenn, e oa ur feunteun vras dour rielet [sic, riellet] ha sklaer e-giz lagad an naer.

Bremaik e vo sklaer evel e kreiz an deiz.

Nann, eus al lec'h-se, sklaer ha fraezh / Ne'm boe disaouzan na keal.

Nann, eus al lec'h-se, sklêr ha frêz / N'em boe disaouzan na keal.

Sitoian kabiten, komzit fraeshoc’h, / M'hoc'h ententin, neuze, sklaer hag aesoc'h.

Sitoyan kabiten, komzit frêsoc'h, / M'hoc'h ententin, neuze, sklêr hag êsoc'h.

Ya, gwir a lirit, aotrou maer, / An dra 'zo splann, anat ha sklaer. / Penaos d'un den, en e empenn, / An traoù-se holl mirout kempenn ?

Ya, gwir a lirit, aotrou mêr, / An dra 'zo splann, anat ha sklêr. / Penaos d'eun den, en e empenn, / An traou-se holl mirout kempenn ?

Tomm an heol, sklaer ha fraezh an oabl a-zioc'h ar maezioù glas, ma oa un dudi.

Ouzhpenn se e rank ar giton embann perak eo ac'hubet ar savadur, a-drugarez d'ul lugan sklaer ha soñjet brav evit ma c'hallfe skeiñ ar speredoù e-pad pell.

Un amprouenn simpl a zo evit gouzout hag-eñ eo "sklaer, resis, bevennet ha gwirheñvel" ar palioù: n'eus nemet goulenn gant ar stourmerien displegañ en ur frazenn verr pe ziv pere eo ar palioù-se.