tevel

teuell

Goude ma he devoe an itron Sanktez Katell disputet ouzh an vistri ha[g e voe] konfondet ganti[,] dre rezonoù evidant[,] o holl idoloù ha doueoù ez vihont-holl abaiset, hevelep na ouizient petra o devoe da lavaret ha ma tavezont evel tud vut[.]

goude ma he deffoye an itron sanctes Cathell disputet ouz an mestri ha confondet ganty dre raisounou euident ho oll ydolou ha doueou ez vihont oll abahisset euelep na gouzient petra ho deffoye da lauaret ha ma tauuosont euel tut mut :

tevel war un dra

teuel voar vn dra

tevel

teuel

tevel

tavet

tavet

tauet

tavit berr

tivit berr

tavit a-grenn

tivit a-grenn

tavomp war kement-se

tavomp var guemen-ze

tevel war un dra

tevel var un dra

tavet war un dra

tavet var un dra

tavet eo ar glav

tavet eo ar glao

ordrenet eo din tevel

tavit tout

tivit tout

tavit groñs

tivit gronçz

Ne c'hell tevel war netra.

né hell tével war nétrâ

Ra davin

Ra davinn

An den-se ne hell tevel war netra, lavarout a ra pep tra.

Ann dén-zé né hell tével war nétrâ, lavaroud a ra pép-trâ.

ma na davit ket, e viot foetet

ma na davit kéd, é viot foétet

ha neuze e tavas

ha neûzé é tavaz

tevel

tével

taviñ

taouein

taviñ

tavi

tevel

téouel

tavet

tavit, pe ho likin er-maez

tavit, pé hô likinn er-méaz

biken na c'hello tevel war an dra-se

bikenn na hellô tével war ann drâ-zé

biken na c'hello tevel war an dra-se

biken na hellô tével war ann drâ-zé

Lavar d'az preur bihan tevel.

Lavar d'as preûr bihan tével.

ma ne davez ket e c'halvin Barbaou

ma na davez két, é c'halvinn barbaou

Ma na davez ket e c'halvin Barbaou.

Ma na davez két, é c'halvinn barbaou.

Ret e oa dezhañ tevel.

Réd é oa d’ézhañ tével.

Gwell eo gant an den lavarout droug anezhañ e-unan, eget ned eo tevel warnañ e-unan.

Gwell eo gañd ann dén lavaroud drouk anézhañ hé-unan, éget né d-eo tével war-n-hañ hé-unan.

Grit d'ar c'hrier-se tevel.

Grid d'ar c'hrier-zé tével.

Ho prevañ a rin, ma na davit.

Hô préva a rinn, ma na davit.

Biken n'hello tevel.

Bikenn né hellô tével.

Gwellañ zo eo tevel / Ha lezel ar gevier da vont gant an avel.

Gwella zo eo tevel / Ha lezel ar gevier da vont gant ann avel.

'Dal ma tavas, al laboused, skuizh-marv holl ouzh he c'hlevet, en em lakaas da fistilhañ, evel gwechall tud kêr Droja, pa deue Kasañdr d'o aliañ. Ganto, gant ar re-mañ siwazh ! Hevelep tro a c'hoarvezas. Nouspet labous a voe paket, lod kaouedet, lod all krouget.

Dal ma tavas, al laboused, skuiz-maro holl oc'h he c'hlevet, en em lakaz da fistilla, evel gwechall tud kear Droja, pa deue Kasandr d'ho alia. Gant-ho, gant ar re-man siouaz ! Hevelep tro a c'hoarvezaz. N'ousped labous a voe paket, lod kaouedet, lod all krouget.

Un neizh eostig 'oa e vaner ; bemnoz, bemdez e kaned eno ; pa dave an tad e save mouezh ar vugale, ha klevet a ran c'hoazh unan eus e verc'hed o kanañ ker flour : "Peger kaer eo Kerzaoulaz, Pa zeu an noz da guzhat, Er gwez pa vez an delioù glas, Pa vez skedus ar stered ! "

Eunn neiz eostik oa he vaner; bemnoz, bemdez e kanet eno; pa dave ann tad, e save mouez ar vugale, ha klevet a rann c'hoaz unan euz he verc'hed o kana ker flour : Peger kaer ez eo Kerzaoulaz / Pa zeu ann noz da guzet, / Er gwez pa vez an deliou glaz, / Pa vez skeduz ar stered !

Poent eo deoc’h selaou mouezh Doue, / Kaout truez ouzh hoc’h ene ; / Hoc’h ael mat ne dav d’ho kelenn, / Da gemer hent ar binijenn.

Poent eo d’ehoc’h selaou mouez Doue, / Kaout truez ouz hoc’h ene ; / Hoc’h el mad ne dav d’ho kelen, / Da gemer hent ar binijen.

A-benn ur pennad ne voe ket evit padout ken, hag e lavaras d’e vab : — Alo ! a-walc’h a istorioù, deomp en hent ; spanaet ar glav, torret an avel, tavet ar gurun.

A benn eur pennad ne oue ket evid padout ken, hag e lavaraz d’he vap : — Alo ! avoualac’h a historiou, deomp en hent ; spaneet ar glao, torret an avel, tavet ar gurun.

Tav, Per, rak n’em eus ket a fiziañs en den-mañ.

Tao, Per, rak n’em euz ket a fizianz enn den-man.

Pa n’hoc’h eus na gwir na doare / Da wellaat kleñved an ene, / Tavit da goll an eneoù, / Tavit hoc’h holl saotrerezhoù.

Pa n’hoc’h euz na guir na doare / Da veilaat klenved an ene, / Tavit da goll an eneou, / Tavit hoc’h oll saotrerezou.

Ki kalonek, kae ! Miret ec’h eus va buhez din koulskoude en ur devel edon e-touez ar raoz. Abalamour da-se em eus kement a joa ouc’h ar chas.

Ki kalounek, kea ! Miret ec’h euz va buez dign koulskoude en eur devel edon etouez ar raoz. Abalamour da-ze em euz kement a joa ouc’h ar chaz.

Me ’gred, va mouezh-me a lakeas ar vouezh all da devel ; da vihanañ, reiñ a reas peoc’h en un taol-kont.

Me gred, va mouez-me a lakeaz ar vouez-all da devel ; da viana, rei a reaz peoc’h enn eun taol-kount.

Mar tavan amañ warno, dic’houzvez e ven-me n’eo ket !

Mar tavan aman warno, dic’houzvez e ven-me n’eo ket !

Azlakaat he diweuz war o diweuz a reas oc’h ober dezho tevel gant he fokoù.

Aslakaat he diweuz war o diweuz a reas oc’h ober d’ezo tevel gant he fokou.

Setu perak reizh-mat e ra anezhañ kanenn ar Garnuted « an den-meur e pleg an holl outañ, ar penngadour doujet ma sav an doueed zoken dirazañ en ur devel ».

Setu perak reiz-mat e ra anezan kanenn ar Garnuted « an den-meur e pleg an holl outan, ar pengadour doujet ma sav an doueed zoken dirazan en eur devel ».

Un Doue gwisket gant kroc’hen ar bleiz, a ouzoc’h holl an anv anezhañ, hec’h engehentas dindan an deliaoueg, — Hag Adaqi he dougas, hag ar bleizi bavet (gant ar riv), war vervel (gant an naon), a davas hag a grenas en amc’houlou. »

Eun Doue gwisket gant kroc’hen ar bleiz, a ouzoc’h holl an ano anezan, hec’h engehentas dindan an deliaoueg, — Hag Adaqi he dougas, hag ar bleizi bawet (gand ar riou), war vervel (gand an naon), a davas hag a grenas en amc’houlou (3). »

Ar vro a zo diwallet gantañ a guitais, ur vro uhel ha santel dreist d’ar re-all, nesoc’h d’an neñv eget nep bro, leunoc’h eget nikun a vouezhioù doueel na davont nepred, o tassoniñ dalc’hmat gant hiboud an eienennoù, kroz ar froudoù hag al lammdourioù, sarac’h ar c’hoadoù, garm an evned ha blej an tropelloù ; douar geotus, edus, houarnus, perc’hennet dre ar c’hleze gant hor gourdadoù, goude un niver emgannoù, ha deut da hêrezh ar gouennoù illur a vez maget enno ar wazed hag ar maouezed brasañ, kaerañ, krenvañ ha gwellañ eus ar bed.

Ar vro a zo diwallet gantan a gwitaïs, eur vro uhel ha santel dreist d’ar re-all, nesoc’h d’an nenv eget nep bro, leunoc’h eget nikun a voueziou doueel na davont nepred, o tasoni dalc’hmat gant hiboud an eienennou, kroz ar froudou hag al lammdouriou, sarac’h ar c’hoadou, garm an evned ha blej an tropellou ; douar geotus, edus, houarnus, perc’hennet dre ar c’hleze gant hor gourdadou, goude eun niver emgannou, ha deut da herez ar gouennou illur a vez maget enno ar wazed hag ar maouezed brasa, kaera, krenva ha gwella eus ar bed

Hag ec’h eilgerias ar gov : « N’hellan nac’h netra ouzh an den-meur brudet ma pleg pep tra dirazañ, ar c’hadour doujet ma sav ha ma tav outañ an doueed zoken.

Hag ec’h eilgerias ar gof : « N’hellan nac’h netra ouz an den-meur brudet ma pleg pep tra dirazan, ar c’hadour doujet ma sav ha ma tav outan an doueed zoken.

Ma c’hoarvezas eus ar stlapadeg-se ur pil-dour-beuz a gouezhas war ar paotrig ken n’en devoe tremenet kleuz Moridunon. Neuze e tavas d’an dour-[b]il.

Ma c’hoarvezas eus ar stlapadeg-se eur pil-dour-beuz a gouezas war ar paotrig ken n’en devoe tremenet kleuz Moridunon. Neuze e tavas d’an dour-pil.

tevel war un dra

tevel war eun dra

tevel (da gouezhañ)

tevel (da goueza)

Pa zihune ar baotrezig, Bilzig a roe dezhi he sugell, ha, pa ouele, e luskelle anezhi, hag, evit he lakaat da devel, goustadik e kane dezhi, evel d’ar vugaligoù, ar ganaouennig : Tao ! tao ! bihanig, [...].

Pa zihune ar bôtrezig, Bilzig a roe d’ei he sugell, ha, pa ouele, e luskelle anei, hag, evit he lakaat da devel, goustadik e kane d’ei, evel d’ar vugaligou, ar ganaouennig : Tao ! tao ! bihanig, [...].

War devel ez eas garmadeg ar merc’hed, hag e steuzias an enezenn en dremmwel.

War devel ez eas garmadeg ar merc’hed, hag e steuzias an enezenn en dremwel.

E strad an draonienn ledanaet e tav tousmac’h an dourioù hag ec’h adstager gant ur c’han-dour sioul.

E strad an draonienn ledanaet e tav tousmac’h an douriou hag ec’h adstager gand eur c’han-dour sioul.

— Tavit, mamm Izabel, tavit… Na pegement a boan hoc’h eus-hu gouzañvet evit sevel ho pevar bugelig !…

— Tavit, mamm Izabel, tavit… Na pegement a boan hoc’h eus-hu gouzanvet evit sevel ho pevar bugelig !…

War an dachenn, dirak ar maner, ar voubou a save eus un hevelep engroez a davas. Paotred ar binioù a c’hwezhas en o sier, ar peder vombard a unanas o soniri ; an tri daboulin hag ar pilligoù, pep hini en o lec’h, a roio o skoazell dudius d’ar soniri, hag entre pep kouplad ar c’herniel-boud a fredono, a richano, tre ma c’hallfont. Ha bec’h dezhi !

War an dachenn, dirag ar maner, ar voubou a zave eus eun hevelep engroez a davas. Pôtred ar biniou a c’houezas en o zïer, ar peder vombard a unanas o zoniri ; an tri daboulin hag ar pilligou, pep-hini en o lec’h, a roio o skoazell dudius d’ar zoniri, hag entre pep kouplad ar c’herniel-boud a fredono, a richano, tre ma c’hallfont. Ha bec’h d’ei !

« Tevel hag ober » : Bilzig n’en devoa ket ankouaet ar girioù-se. Re e talc’he d’e groc’hen.

« Tevel hag ober » : Bilzig n’an nevoa ket ankouaet ar giriou-ze. Re e talc’he d’e groc’hen.

gortozit ar glav da devel

gortozit ar glao da devel

gortoz ma tavo ar glav

gortoz ma tavo ar glao

koulz eo tevel ha komz

kouls eo tevel ha komz

gortoz ken na davo ar glav

gortoz ken na davo ar glao

e par komz eo tevel

tavit 'ta !

tav din !

tav d'in !

"Tavit, tavit, ma mignon ker, gant ho liboudenn. An div zimezell-se a zo o teskiñ brezhoneg ganin, ha me o parfetaat ma c'hembraeg ganto, setu ar wirionez, netra ken".

"Tavit, tavit, ma mignon ker, gant ho liboudenn. An diou zimezell-se a zo o teski brezoneg ganin, ha me o parfetaat ma c'hembraeg ganto, setu ar wirionez, netra ken".

- Feiz ! Mat ac'h eus graet, d'am meno, tevel war seurt darvoud.

Beuzet en e soñjoù, e tav adarre da gomz.

Beuzet en e soñjou, e tav adarre da gomz.

Un teod ifern zo en ho penn / A-walc'h, maouez ! Tavit, m'ho ped / Re 'm eus klevet hag ac'halenn, / Diwar ho tro, ez an d'ar red.

Eun teod ifern ' zo en ho penn / A-walc'h, maouez ! Tavit, m'ho ped / Re 'm eus klevet hag ac'halenn, / Diwar ho tro, ez an d'ar red.

Ma Jezuz, ganeoc'h-c'hwi plijet / E teuy ar barrad da devel, / Gant ar gaouad pa 'z omp hijet, / Heol ar peoc'h lakait da sevel.

Ma Jezuz, ganeoc'h-c'houi plijet / E teuy ar barrad da devel, / Gant ar gaouad pa 'z omp hijet, / Heol ar peoc'h lakait da sevel.

Tavit, tavit gant ho sklankoù / Pa 'z eo deuet eur an Ankoù.

Tavit, tavit gant ho sklañkou / Pa ' z eo deuet eur an Ankou.

Gwall bilpous, person, az kavan / Ha, d'en lâret, mui ne davan / Pa anavezez e pe lec'h / Emañ an trubard ' zo war dec'h.

Gwall-bilpouz, person, az kavan / Ha, d'hen laret, mui ne davan / Pa anavezez e pe lec'h / Emañ an trubard ' zo war-dec'h.

An Ao. Utterson a huanadas don, hep ur ger ; an den yaouank a lavaras neuze goude ur pennad : "Sed a zesko din tevel".

Ar pezh he deus tavet warnañ a lavar kalz muioc'h eget ar pezh he deus lavaret din.

Goulennet en deus diganin tevel mik war lizher ar muntrer.

Lakaat a ran an alc'hwez er potailh etre daou soñj, troet kentoc'h da devel ma genoù.