so quen

hag end-eeun zoken

hag endeûn so quen

zoken

zôkén

ker bras ha me eo ; brasoc'h zoken

kert brâz ha mé eo ; brasoc'h eo zôkén

Ar vloazidi zoken na welint ket kement-se.

Ar vloazidi zôkén na wéliñt két kémeñt-sé.

Taolit zoken a-zevri, lod eus ho hordennoù, ha stlapit-i war ho lerc'h, evit m'o dastumo, hep ruziañ, hag hep bezañ tamallet gant den.

Tolit zô-kén a zévri, lôd eûz hoc'h hordennou, ha stlapit hô[sic] war hô lerc'h, évit m'hô dastumô, hép rusia, hag héb béza tamallet gañd dén.

An traoù n'int ar pezh ma kreder : / Er pennoù kaer n'eus boed atav, / Traoù stank, kalz tud a weler / N'int nemet c'hwezh, nemet avel, / Traoù brav dirak an daoulagad, / Tud lugernus zoken a-bell ; / Arabat outo tostaat !

Ann traou n'int ar pez ma kreder : / Er pennou kaer n'euz boed atao, / Traou stank, kalz tud a weler / N'int nemet c'houez, nemet avel, / Traou brao dirak ann daoulagad, / Tud lugernuz zo-ken a-bell ; / Arabad out-ho tostaat !

Ouzh ar mojennoù-mañ en doa dudi; sellet a rae alies ouzh ar re anezho en doa troet e galleg, pa oa er skol; e levrig zoken a gase gantañ d'e bark, ha pa oa dilabour, en tenne dioc'h e c'hodell, hag ez ae a-gostez d'e lenn dindan ur wezenn bennak : ken a lakeas en e benn treiñ lod anezhañ e brezhoneg.

Ouz ar mojennou-man en doa dudi; sellet a rea aliez ouz ar re anezho en doa troet e gallek, pa oa er skol; he levrik zo-ken a gase gant-han d'he bark, ha pa oa dilabour, hen tenne dioc'h e c'hodel, hag ez ea a gostez d'he lenn dindan eur wezenn-bennag : ken a lekeaz enn he benn trei lod anezhan e brezoneg.

Ur c'hleñved didruez hag a skign dre'r bed-holl Ar spont hag ar marv, pa deu d'en em ziroll, Kleñved aes da bakañ, taolet eus an neñvoù, Da skarzhañ pizh an douar eus e holl dorfejoù, Ar vosenn hec'h anv, a stlape en ifern Loened a-vagadoù kaset ganti d'ar bern. Ne zianalanet holl, holl avat e oant skoet, Hep debriñ nag evañ e choment evel mantret, Al leon koulz hag ar bleiz, e-kichenik an oan, Al louarn tost d'ar yar hep ober mik na mann. An durzhunell zoken, kollet he c'harantez, Ne ziskoueze d'he far nep laouenidigezh.

Eur c'hleñved didruez hag a skign dre'r bed holl Ar spount hag ar maro, pa deu d'en em ziroll, Klenved eaz da baka, taolet euz an envou, Da skarza piz ann douar euz e holl dorfejou, Ar vosen he hano, a stlape enn ifern Loened a vagadou kaset gant-hi d'ar bern. Ne zianalent holl, holl a-vad e voant skoet, Hep dibri nag efa e choument evel mantret, Al leon koulz hag ar bleiz, e kichenik ann oan, Al louarn tost d'ar iar heb ober mik na man. Ann durzhunel zo-ken, kollet he c'harantez, Ne ziskoueze d'he far nep laouenidigez.

Kant tra all a dleer da ober : kemeret kentel a-wechoù digant an anevaled a bevar droad, digant al laboused hag al loenedigoù eus ar re vunutañ zoken, digant ar wenanenn; - digant ar gelienenn ne lavaran ket, o vezañ ma labour eviti he-unan.

Kant tra all a dleer da ober : kemeret kentel a-wechou digand ann anevaled a bevar droad, digand al laboused, hag al loenedigou euz ar re vunuta zo-ken, digant ar wenanen; - digand ar geillenen ne lavarann ket, o veza ma labour evit-hi he-unan.

Kerkent ha ma en em gavas ganto o galvas d’en em gelc’hañ en-dro dezhañ hag e lavaras dezho laouen ha goustadik : — N’eus den war-sav el leandi, na den all war-dro ; n’eus ket ur c’hi zoken da ziwall an ti.

Kerkent ha ma en em gavaz gant-ho ho galvaz d’en em gelc’ha enn dro d’ezhan hag e lavaraz d’ezho laouen ha goustadik : — N’euz den var zao el leandi, na den-all var dro ; n’euz ket eur c’hi zoken da ziouall an ti.

N’eus forzh penaos, an Aotrou de la Marche a dec’has da vihanañ, rak n’en doa ket a c’hoant e vije skuilhet evitañ ur berad zoken eus a [w]ad e vugale, hag a yeas da guzhet da di an Itron Jegou du Laz.

N’euz forz penaoz, an Aoutrou de la Marche a dec’haz da viana, rak n’en doa ket a c’hoant e vije skuillet evithan eur berad zoken euz a c’hoad [sic] he vugale, hag a ieaz da guzet da di an Itroun Jegou du Laz.

Daou vloaz bennak a ioa oa bet harluet ar veleien gant tud deuet eus a-gostez Pariz, abalamour ma ne falveze ket dezho sentiñ ouc’h al lezennoù nevez : hogen, al lezennoù-se a ioa a-enep lezenn Doue, a-enep lezenn an Iliz, ha zoken a-enep lealded lezennoù ar bed.

Daou vloaz bennag a ioa oa bet harlued ar veleien gand tud deuet euz a gostez Paris, abalamour ma ne falveze ket d’ezho senti ouc’h al lezennou nevez : hogen, al lezennou-ze a ioa a enep lezen Doue, a enep lezen an Iliz, ha zoken a enep lealded lezennou ar bed.

Prest goude bezañ gwerzhet leveoù ar Sent e teuas e penn ar republikaned gwerzhañ ivez ar chapeloù, ar beredoù ha betek an ilizoù zoken.

Prest goude beza guerzet leveou ar Zent e teuaz e penn ar republikaned guerza ive ar chapelou, ar berejou ha beteg an ilizou zoken.

Bugale an den-se o deus dalc’het e lesanv, hag abaoe, e Sibirill, e Kleder, e Plougouloum, ha zoken e Kastell, n’int anvet nemet bugale Pierig Canclaux.

Bugale an den-ze o deuz dalc’het he les-hano, hag abaoue, e Sibiril, e Cleder, e Plougouloum, ha zoken e Kastel, n’int hanvet nemed bugale Pierrik Canclaux.

En hon amzer-ni, ur beleg a dalv nebeut, pe netra zoken, eme ur rumm dud.

En hon amzer-ni, eur belek a dal nebeut, pe netra zoken, eme eur rumm dud.

Touiñ a reas dont a-benn eus ar Vretoned, koustje pe goustje, hag ober anezho soudarded d’ar republik, zoken daoust dezho.

Toui a reaz dont a-benn euz ar Vretouned, koustche pe goustche, hag ober anezho soudarded d’ar republik, zoken daoust d’ezho.

Den na deuas er-maez eus e di ; ne voe ket zoken kavet ur bugel da respont ouzh an oferenn.

Den na deuaz er meaz euz he di ; ne oue ket zoken kavet eur bugel da respount ouc’h an ofern.

— Nec’het on, ha nec’het n’on ket. — N’on ket nec’het war ar pezh am eus c’hoant da ober hag a rin eo zoken ; mes nec’het on o klask gouzout penaos dont a-benn eus va zaol.

— Nec’het oun, ha nec’het n’ounn ket. — N’ounn ket nec’het var ar pez am euz c’hoant da ober hag a rign eo zoken ; mez nec’het ounn o klask gouzout penaoz dont a benn euz va zaol.

Pipi, strafuilhet, a yae hag a deue dre an ti, eus an eil penn d’egile, en ur c’hervel an holl ; ar paotr-saout zoken a rankas dont er-maez eus e wele.

Pipi, strafillet, a iea hag a deue dre an ti, euz an eil penn d’egile, en eur c’hervel an oll ; ar paotr-saout zoken a rankaz dont er meaz euz he vele.

Ur wech ma vez krog an diaoul en un den, er c’has hag er c’haso betek ar bern, betek ar gordenn zoken.

Eur veach ma vez krog an diaoul enn eun den, her c’has hag her c’haso beteg ar bern, beteg ar gorden zoken.

Mes mard oa tud vat dre eno, oa ivez tud fall, ha zoken beleien hag o doa graet al le, pe ma kavit gwell o doa graet "sermant".

Mez mar doa tud vad dre eno, oa ive tud fall, ha zoken beleien hag o doa great al le, pe ma kavit guell o doa great "sermant".

Lezet e veze da labourat e damm douar er c’hiz ma kare, ha zoken da lavaret e oferenn ha da c’hervel e amezeien da zont dezhi.

Lezet e veze da labourat he damm douar er c’hiz ma kare, ha zoken da lavaret he ofern ha da c’hervel he amezeien da zont d’ezhi.

— N’ec’h eus ket redet marteze ? Ha lakaet ac’hanomp-ni da redet ivez war da lerc’h zoken.

— N’ec’h euz ket reded marteze ? Ha lakeat ac’hanomp-ni da reded ive var da lerc’h zo-ken.

Mes Paol n’en doa ket a c’hoant da vezañ laer : ne brenas ket ur bomm leve zoken digant ar Republik.

Mez Paol n’en doa ket a c’hoant da veza laer : ne brenaz ket eur bomm leve zoken digant ar Republik.

Siwazh ! serret e oa... Alc’hwezet e oa zoken.

Siouaz ! serret oa... Alc’houezet oa zoken.

— Ya, gwir a leverez ; mes tud ar vro-mañ n’int ket bet diotoc’h eget ar re all. Evidon-me, a gav din o deus zoken betek re a skiant.

— Ia, guir a leverez ; mez tud ar vro-man n’int ket bet diotoc’h eget ar re-all. Evidom-me, a gaf d’ign o deuz zoken betek re a skiant.

Gwir a leverez : me am bije graet dezho ar pezh a reont deomp-ni, gwashoc’h zoken, me 'gred.

Guir a leverez : me am biche great d’ezho ar pez a reont d’eomp-ni, goasoc’h zoken, me gred.

Mont ha mont a raent ken na zistagent tammoù taouarc’h gant beg o botoù ; sur e oant eus o zaol, rak n’oa na ti, na koad, na kleuz ebet zoken e nep tu, n’oa nemet aod ha tevenn ; n’oa ket ivez ‘ta tamm kuzh ebed e neblec’h.

Mont a mont a reant ken na zistagent tammou taouarc’h gand bek ho boutou ; sur oant euz ho zaol, rak n’oa na ti, na koat, na kleuz ebed zoken e nep tu, n’oa nemed aot ha tevenn ; n’oa ket ive-ta tamm kuz ebed e neb leac’h.

— A ! setu-te tizhet, beleg an diaoul ! — Beleg an diaoul, eme Baol, n’on ket zoken beleg an diaoulez.

— Ah ! setu-te tizet, belek an diaoul ! — Belek an diaoul, eme Baol, n’oun ket zoken belek an diaoulez.

bespenn ar c'hazh zoken a ioa klañv

Bespenn ar c'haz zoken a ioa klã

zoken

zokén

Ar Varzed a dle skoaziañ en Breizh, ha zoken er broioù all, ar c'hevredigezhioù diazezet war ur spered brezhonek.

Ar Varzed a dle skoazia en Breiz, ha zoken er broiou all, ar c'hevredigeziou diazezet war eur spered brezonek.

Betek el lec’h-se e rankent bezañ noz-deiz bepred war evezh, rak, dre en em silañ a enezenn da enezenn war o bagoù pilprennek, e-kuzh an deil haleg a-soubl a-us d’ar red, ar raoskl hag ar broen en o sav war c’horre an dour, e teue Erkuniz, war greiz an deiz zoken, da skeiñ outo o daredoù.

Beteg el lec’h-se e rankent beza noz-deiz bepred war evez, rak, dre en em sila a enezenn da enezenn war o bagou pilprennek, e-kuz an deil haleg a-soubl a-us d’ar red, ar raoskl hag ar broën en o sav war c’horre an dour, e teue Erkuniz, war greiz an deiz zoken, da skei outo o daredou.

Rak, p’oa deut ar re-mañ da laerezh o saout, ha tizhet ganto zoken skrapañ div eus o maouezed, e renas Dumnos, e penn e genvrezelourien ha brezelourien bagad ar Vran, un argadadeg war an douaroù anezho.

Rak, p’oa deut ar re-man da laerez o saout, ha tizet ganto zoken skrapa diou eus o maouezed, e renas Dumnos, e penn e genvrezelourien ha brezelourien bagad ar Vran, eun argadadeg war an douarou anezo.

Un dlead deomp-ni, o gournizien, kerzhout war o roudoù hag ober hor galloud ma vo Keltia-da-zont par – ha dreist zoken ! – da Geltia-‘zo-bet. Keltia da viken !!

Eun dlead d’eomp-ni, o gournizien, kerzout war o roudou hag ober hor galloud ma vo Keltia-da-zont par – ha dreist zoken ! – da Geltia-‘zo-bet. Keltia da viken !!

Nemet n’o deus ket kavet an ergerzhourien-studiañ alaman ar mogerioù kuklopel a zo meneg anezho gant ar beajour kelt hag e tiskredont zoken e vije bet biskoazh Gordion kelc’hiet a vogerioù, S. Reinach, les fouilles de Gordion […].

Nemet n’o deus ket kavet an ergerzourien-studia alaman ar mogeriou kuklopel a zo meneg anezo gand ar baejour [sic] kelt hag e tiskredont zoken e vije bet biskoaz Gordion kelc’hiet a vogeriou, S. Reinach, les fouilles de Gordion […].

Ar c’hazh-karvetaer, zoken, o skrimpañ gant ur c’harenn-wez, a vanas a-sav hag, o tamglozañ e zaoulagad, e lezas ar guñvded da zont e-barzh e galon gwadsec’hedik hag ar peoc’h en e benn leun-barr a vennadoù-brezel.

Ar c’haz-karvetaer, zoken, o skrimpa gand eur c’harenn-wez, a vanas a-zav hag, o tamgloza e zaoulagad, e lezas ar gunvded da zont e-barz e galon gwadsec’hedik hag ar peoc’h en e benn leun-barr a vennadou-brezel.

Gwir en doa ar c’hozhiad a rene warno, pa gave dezhañ e laoskent an disterañ war ar gefridi-se, d’o skeiñ ha zoken, ma adfeilhent en o gwall, d’o lazhañ, hep m’o dije galloud o c’herent da dennañ dic’haou dioutañ.

Gwir en doa ar c’hoziad a rene warno, pa gave d’ezan e laoskent an distera war ar gefridi-ze, d’o skei ha zoken, ma adfeilhent en o gwall, d’o laza, hep m’o dije galloud o c’herent da denna dic’haou dioutan.

zoken

War va gwele edon, hogen n'hellis ket distagañ zoken ur pennad kousk, rak war va spered enkrezet e teue, an eil goude egile, hengounioù va zud-kozh, a droen kein dezho, hag eñvoriou va bugaleaj.

War va gwele edon, hogen n'hellis ket distaga zoken eur pennad kousk, rak war va spered enkrezet e teue, an eil goude egile, hengouniou va zud koz, a drôen kein d'ezo, hag eñvoriou va bugaleaj.

n'eo ket par, na tost zoken !

Hervez Briquet e vefe ar mor chomet a-sav un nebeut metradoù a-is d'al live a-vremañ, ha goude-se pignet adarre betek hemañ (pignidigezh dunkerkek) goude nevez varevezh ar maen ha zoken goude marevezh an arem.

Taoliou-esa resis o deus lakaet anat ne vez ket ker lemm spered ar vugale pa evont gwin-ardant, zoken pa ne evont ket kalz anezhañ.

Taoliou-esa resis o deus lakaet anat ne vez ket ker lemm spered ar vugale pa evont gwin-ardant, zoken pa ne evont ket kalz anezañ.

Neuze e tiskar tamm-ha-tamm an ampoezon-se yec'hed al lonker hep gouzout dezhañ zoken.

Neuze e tiskar tamm-ha-tamm an ampoezon-se yec'hed al lonker hep gouzout dezañ zoken.

Komz a rae ar galleg gant pouez-mouezh kañfarded Montmartre, ha koulskoude, hennezh yaouank ne oa sur-mat na Parizian a ouenn, na zoken Gall.

Komz a rae ar galleg gant pouez-mouez kanfarded Montmartre, ha koulskoude, hennez yaouank ne oa sur mat na parizian a ouenn, na zoken Gall.

Ar re ac’hanomp o doa sae[où] gwenn, glas, pe wer, o gwiskas, hag ul lid drouizek a voe graet war ur maen, dirak nebeut a-walc’h a dud, rak ne oa ket bet brudet an dra-mañ, gant aon da feukañ hiniennoù, zoken e Kevredigezh Vreizh.

Ar re ac’hanomp o doa saeiou gwenn, glas, pe wer, o gwiskas, hag eul lid drouizek a voe graet war eur maen, dirak nebeut a-walc’h a dud, rak ne oa ket bet brudet an dra-mañ, gant aon da feuka hiniennou, zoken e Kevredigez Vreiz.

Mat, an ti-se a zo bet satanazet ha marteze zoken, ar re gozh o deus dalc’het soñj : hanter-kant vloaz ’zo e teuas Satanaz e-unan da chom e-barzh an ti. Gwelomp penaos.

— « Allo [sic, "alo"], Lom, n’oc’h ket evit lavarout din zoken pe ur gwaz pe ur vaouez eo. »

Ya ! trist eo ken na eo trist a-walc’h gwelout ac’hanoc’h o redek ar barrez, o sistra bemdez hag o tremen ho puhez dilabour. Ur vezh eo zoken.

Perak e oa chomet ar c’hazh en ti, pa ne oa ennañ liv zoken eus an disterañ boued ?

Ur vaouez zoken he doa klevet da hanternoz, eeun-hag-eeun, ur vouezh o hopal : — « Me eo Satanaz ! Satanaz an diaoul mut ! »

« Mes… mes… daoust ha gouzout a rit derc’hel zoken ur roeñv en dour ?… »

Tapet e voe nec'het eno ar vrezhonegerien, zoken an aotrou Vallée.

Tapet e voe nec'het eno ar Vrezonegerien, zoken an Aotrou Vallée.

En Hellegoad e veze alies leinoù gras a veze pedet dezho ar perc'henned enorusañ eus a Volazeg, a Blourac'h, a Galanner, zoken a Gallag ; beleien a zaremprede niverus ti Fañch Roparzh en askont d'ar verc'h henañ Anna a oa desket-bras, hag a oa plac'h a relijion.

En Hellegoad e veze alies leinou gras a veze pedet d'ezo ar perc'henned enorusa eus a Volazeg, a Blourac'h, a Galanner, zoken a Gallag ; beleien a zaremprede niverus ti Fanch Roparz en askont d'ar verc'h hena Anna a oa desket bras, hag a oa plac'h a relijion.

Diwezhatoc'h, en em lakaas d'en [brezhoneg] diskiñ, ha zoken da sevel sonoùigoù ennañ.

Diwezatoc'h, en em lakaas d'hen [brezoneg] diski, ha zoken da sevel sonouigou ennañ.

Ur boblad a dud speredek a zo eus Dinaniz. Klask a reont e pep keñver deskiñ, en em varrekaat, adkavout zoken ar brezhoneg kollet abaoe keit-all gant o c'hendadoù, hag ober anaoudegezh gantañ.

An deiz ne oa ket deuet e dermen, ma oamp gwisket hag harnezet penn-kil-ha-troad. Daou vragoù ruz, ur chupennig verr, ur porpant Sul, gant baskoù ha div regennad boutonoù kouevr, ur re skoazellennoù ruz gant istribilhonoù, ur gapotenn hir, daou gepi, unan anezho gant un doupenn hag ur blakenn driliv, ur boned polis, daou re votoù lêr, ur re blat anezho ; rochedoù, gourizoù mezher, manegoù ha zoken ur boned-noz !

An deiz ne oa ket deuet e dermen, ma oamp gwisket hag harnezet penn-kil-ha-troad. Daou vragou ruz, eur chupennig verr, eur porpant sul, gant baskou ha diou regennad boutonou kouevr, eur re skoazellennou ruz gant stribilhonou, eur gapotenn hir, daou gepi, unan anezo gant eun doupenn hag eur blaken driliou, eur boned polis, daou re voutou ler, eur re blad anezo ; rochedou, gourizou mezer, manegou ha zoken eur boned-noz !

Roet e vez, a-dra-sur, d'an neb en deus an enor da sevel betek ar Velegiezh, plas an Aotrou Krist, end-eeun, war an douar, hag ar galloud zoken da liammañ ha da ziliammañ ar pec'hedoù.

Hogen pa’z eo gwir n’emañ ket war hon tro korf an touell, aesoc’h eo herzel, disteroc’h riskl an argoll… Daoust ma’z eus da ziwall er gouent zoken, rak an Diaoul a zo soutil, lies-stumm, diniver e widreoù !...

Nec'het e oa o verzhout e wele an traoù gant daoulagad nevez. Ne vourre mui zoken e kompagnunezh e genvreudeur.

Nec'het e oa o verzout e wele an traoù gant daoulagad nevez. Ne vourre mui zoken e kompagnunezh e genvreudeur.

Ned out, padal, bet ran biskoazh / Gant tinell vat, nag aour zoken, / Daoust d'an teodadou 'glevez c’hoazh / Gant enebourien drouk ha yen.

Ne dout, padal, bet ran biskoaz / Gant tinell vat, nag aour zoken, / Daoust d'an teotadou 'gleves c’hoaz / Gant enebourien drouk ha yen.

Un heskin ifern eo zoken !

Eun heskin ifern eo zoken !

Ar geunioù, pe baludoù kentoc'h, a ro neuze un doare disheñvel d'ar vro ha, treuzet ar Roc'hell, e c'heller zoken gwelout ar mor e-pad ur pennadig.

Evit a sell ouzh ar vilonioù mezhus a ziskulias din an den-se, ha zoken an daeroù a skuilhas, leun a vorc'hed, n'on ket evit soñjal enno, na zoken kounañ anezho, hep skrijañ.

Da Sul zoken, evit d'he hoal marzhusañ bezañ kuzhet, ha dezhi da venel nebeut darempredet, e skede ar straed, e kemm gant an ardroioù teñval, dres evel un tantad e-kreiz ur c'hoad.

Pa gomze eus livadennoù e troe en un den all, ganin zoken.

Ma rankit parkañ ho karr-tan ur pennadig war al lec'h, grit van da c'hortoz unan bennak, o c'hoari an den a goll pasianted, en ur sellet alies ouzh hoc'h eurier pe en ur ober van da bellgomz zoken.

Gallout a ra distruj an traoù, al labour, an dud a zo en-dro dezhañ, koulz hag en em zistruj zoken.