I.
(db. al loened)
1. Lakaet hual(où) dezhañ.
Ur marc'h hualet.
II.
(db. an dud)
1. Dre ast.
Lakaet kefioù dezhañ en e dreid.
Pêr a voe taolet en ur prizon all, e dreid hualet.
2. Dre skeud.
Un den hualet : unan na oar morse penaos en em gemer en e labour, h.a.
[1924] Jarlig kozh, daoust d’e gozhni, n’oa ket hualet.
Peseurt plas reiñ d'ar mediaoù all, pe vefent prevez pe foran, ha d'o ajañsoù hag a zo hualet evelte -abalamour da insterestoù politikel pe ekonomikel- ?
