bec'h

bech

Dezraoù un libell a'n gwellañ d'an bobl lik d'en em aplikañ, Ha preparañ kent mui kañvoù, Penaos pan renter an spered e tle bout hep bec'h a bec'hed : Pe bout daonet dre e fedoù

Dezraou vn libel an guellhaff Dan popl lyc do em applicaff, Ha preparaff quent muy cafaou Penaux pan renther an speret Ez dle bout hep bech à pechet : Pe bout daffnet dre é fetou.

Klevet d'ar Sulioù ha'r Gouelioù din oferenn sklaer hag anterin. Ar gouelioù dit gourc'hemennet, sell n'o zerri ha mir-i naet. Ur wezh ar bloaz, ma na rez ken, kofes da faotoù en laouen. Da Bask, kemer Salver ar bed hep remors a vec'h na bec'hed [evit na bec'h a bec'hed]. An daouzek deizioù, vijiloù ar sent, sell n'o zerri ha mir-i kent ; ha'r C'horaiz, ma n'en grez kent, pa vezi ur bloaz warn-ugent. Da Wener gant si [evit hep si] ne zebri kig, na da Sadorn ne ri mui.

Cleuet da-n sulyaou, ha-n Goueliaou din Offeren sclaer hac anterin. An Goueliaou dit gourc'hemennet, sell n-o terry ha mir y net. Un guez e-n bloaz, ma na gruez quen, Confes da fotaou en laouen. Da pasq quemer Saluer an bet hep remors a bech na pechet. An daouzec diziou, Vigilou-n sent, Sell n-o terry ha mir-y quent, ha-n Choarais, ma n-en grues quent, pan vizy vn bloaz voar n-uguent. Da guener gand sy ne dibry quic, na da Sadorn ne gry muy.

bec'h

Ned oc'h ket bet kaset gant an Aotrou-hont, hag evel-se am eus bet ar boan d'e resev, hag evel-se em eus douget ar bec'h eus a gement-se.

Ne doc'h qet bet caset gand an Autrou-hont, hac evelze am eus bet ar boan d'e receo, hac evelze, èm eus douguet ar beac'h eus a guemen-ze.

bec'h a zo bet ganti

beac'h a so bet gandhy

bec'h a zo bet ouc'h e lakaat da asantiñ

beac'h a sobet ouc'h e lacât da açzanti

bec'h

beh

bec'hioù

beéc'hyou

bec'hioù

beheü

bec'h

beaic'h

gorren ur bec'h

gorren ur beac'h

kaout bec'h gant

cahout beac'h gand

dizougen bec'hioù

dizouguen beac'hyou

bec'h

beac'h

plegañ gant ar bec'h

plega gand ar beac'h

gorren ur bec'h

gourren ur beac'h

ar bec'h, ar bouez, eus ar prosez-se, el lazh

ar beac'h, ar bouës, eus ar procès-ze, èl laz

ur bec'h foenn, keuneud, geot, lann

ur beac'h foënn, qeuneud, gueaut, lann

ur bec'h orrupl, ur garg vras meurbet, ur bouez terrupl, a zoug ar c'holoennoù-se

ur beac'h orrupl, ur garg vras meurbed, ur bouës terrupl, a zoug ar c'houlouennou-ze

bec'hioù

beaic'hyou

bec'hioù

beac'hyou

bec'h war ar spered

beac'h var ar spered

Bec'h a zo bet ganti.

Beac'h a so bet gadhy.

Bec'h en deus bet ganti.

Beac'h èn deus bet gadhy.

sevel ur bec'h

sevel ur beac'h

bec'hioù

béc'hiou

ur bec'h geot

eur béac'h géot

Bec'h a vezo ganti.

Béac'h a vézô gañd-hi.

ret eo dizougen ar bec'h-se amañ

réd eo dizougen ar béac'h-zé amañ

Hag hi o vezañ he astennet hag he dalc'het, Booz a ventas c'hwec'h boezellad heiz, hag o lakeas warni ; hag houmañ ez eas da gêr gant he bec'h [...].

Hag hî ô véza hé astennet hag hé dalc'het, Booz a veñtaz c'houéac'h boézellad heiz, hag hô lékéaz war-n-ézhi ; hag hou-mañ éz éaz da géar gañd hé béac'h [...].

bec'h am bezo oc'h e frealziñ

béac'h am bézô oc'h hé fréalzi

bec'h hon eus bet oc'h e ziheuzañ

béac'h hon eûz béd oc'h hé ziheûza

bec'h

bec'h

béac'h

bec'hioù

béac'hiou

Bec'h en deus bet oc'h e ziskolpañ.

Béac'h en deûz béd oc'h hé ziskolpa.

Ur bec'h bras a zo aet diwar va c'hein.

Eur béac'h brâz a zô éad diwar va c'hein.

"Ned oc'h ket diwar ouenn ho tud-kozh zo marv; ar-re-se kalonek ne vezent diwezhat, da herzel ouzh pep droug ha da ober pep mad; marv int pell a zo, hag e-kreiz o bezioù, ouzh ho kwelet diskiant, poultrenn o relegoù, o eskern o stekiñ dindanoc'h a lavar; ez oc'h tud digalon, tud dall ha tud bouzar. Evel ur reverzhi, droug ar bed o sevel a ya en ho kwazied, ho laka da vervel; ur mergl milliget eo, ur c'hleñved dishegar, savet da gontammiñ pep mad zo war an douar; genel a ra bosenn ha kernez tro-war-dro; ouzh he heul kasoni e pep lec'h, e pep bro, a laka dre ar bed brezel ha lazherezh. Hama, a-barzh nemeur, e vo bec'h hag enkrez : ha penaos ne ve ket ? Pep droug a zo meulet; hiriv an den fallakr zo ar gwellañ deuet. An nebeudig re vat, flastret gant ar re fall, a rank mont da guzhet evit en em ziwall."

"Ned-oc'h ket diwar-wenn ho tud koz zo maro; ar re-ze kalounek ne vezent divezad da herzel oc'h pep drouk, ha da ober pep mad; maro int pell a zo, hag e-kreiz ho besiou, oc'h ho kwelet diskiant, poultren ho relegou, ho eskern o steki dindan-hoc'h a lavar; ez oc'h tud digaloun, tud dall ha tud bouzar. Evel eur reverzi, drouk ar bed o sevel, a ia enn ho kwazied, ho laka da vervel; eur mergl milliget eo, eur c'hlenved disegar, savet da goutammi pep mad zo war ann douar; genel a ra bosen ha kernez tro war dro; oc'h he heul kasoni e pep leac'h, e peb bro, a laka dre ar bed brezel ha lazerez. Ama, abarz nemeur, e vo beac'h hag enkrez : ha penaoz ne ve ket ? Peb drouk a zo meulet; hirio ann den fallakr zo ar gwella deuet. An nebeudik re vad, flastret gant ar re fall, a rank mont da guzet evit en em ziwall".

Ar C'hrouer galloudek a ouie petra rae, war e skoaz da bep den pa daolas ur bisac'h; er c'hodell zo a-dreñv, e walldechoù da vec'h, hag er c'hodell a-raok, holl fazioù e hentez, da zerc'hel anezhañ war e zivlez kompez.

Ar C'hrouer galloudek a c'hwie petra rea war he skoaz da bep den pa daolaz eur bisac'h; er c'hodel zo adre, he wall-dechou da veac'h, hag er c'hodel a-raok, holl faziou he hentez da zerc'hel anezhan war he ziou-lez kompez.

Daou varc'h a yae en hent : unan a gerc'h sammet. An eil, o tougen sonn arc'hant holen ar Roue; Bete bouedenn e lost ennañ lorc'h ha fouge, ne roje ket e vec'h evit netra er bed.

Daou varc'h a iea enn hent : unan a gerc'h sammet. Ann eil o tougenn-sounn arc'hant holen ar Roue, bete boeden he lost enn-han lorc'h ha fouge, ne roje ket he veac'h evit netra er bed.

Grit ur sell, aotrou sant Kadoù, diouzh lein an neñv emaoc'h e-barzh, hag e welot hag-eñ a heuilh pe na heuilh ket hoc'h alioù, ho mab, ar barzh, pe evit lavaret gwell, gwenanennig Breizh, a gomzan anezhi amañ, "Hag a zistro d'he c'hest laouen, gant ur bec'h mel he deus kavet, dre ar prajoù war gant boked"

Grit eur zell, Aotrou sant Kado, diouz lein ann nenv, ema oc'h ebarz, hag e welot hag hen a heuil pe na heuil ket hoc'h aliou, ho mab, ar barz, pe evit lavaret gwell, gwenanenik Breiz, a gomzann anezhi aman, "Hag a zistro d'he c'hest laouen, gand eur beac'h mel e deuz kavet, dre ar prajoù war gant boked"

Ouzhpenn-se : o vezañ bet pedet gant bugale an aotrou ar Gonideg da lakaat moullañ Bibl Santel o zad, goulennet en deus ar c'horonal un taol-skoaz digant an aotrou Milin, ha setu sammet ganto o-daou pounnerañ bec'h a sammas biskoazh den e Breizh.

Oc'h-penn-ze : o veza bet pedet gant bugale ann aotrou Ar Gonidek da lakaat moulla Bibl Santel ho zad, goulennet en deuz ar c'horonal eunn taol skoaz digand ann aotrou Milin, ha setu sammet gant-ho ho daou pounerra beac'h a zammaz biskoaz den e Breiz.

Ar solieroù a zo re vac'h, / Chom bev eno a vezo bec'h, / Hag, eme 'n all, ne zereont ket / Ouzh an den furañ zo er bed ; / Ne lâran ouzh e c'hreg avat, / Ur c'hraou moc'h dezhi a ve mat.

Ar zolierou a zo re vac'h, / Choum beo enn-ho a vezo beac'h, / Hag, eme 'nn all, ne zereont ket / Oc'h ann den fura zo er bed ; / Ne larann oc'h he c'hrek-avad, / Eur c'hraou moc'h d'ezhi a ve mad.

« Ar re-mañ a labour bemdez gant o divrec'h, / Gleb-dour-teil e c'hwezont[,] krommet dindan o bec'h, / Ha dre ma tizhont kaout ur pennadig amzer / Da ziskuizhañ o c'horf, savet o fenn en aer, / E troont o spered en-dro da daol evezh / Oc'h kement a welont, da zastum gouiziegezh. »

» Ar re-man a labour bemdez gant ho divrec'h, / » Gleb dour-teil e c'houezont kroummet dindan ho bec'h, / » Ha dre ma tizont kaout eur pennadik amzer / » Da ziskuiza ho c'horf, savet ho fenn enn er, / » E troont ho spered enn dro da daol evez / » Oc'h kement a welont, da zastum gwisiegez.

Den nad ae war-dro an iliz, nemet a-wechoù unan bennak da c’hoarzhin pa wele Loull ar Bouc’h, mezv-mik-dall, bec’h dezhañ o chom en e sav, oc’h ober an neuz da esa lavaret an oferenn.

Den na dea var dro an iliz, nemed avechou unan-bennag da c’hoarzin pa vele Loull ar Bouc’h, mezo-mik-dall, beac’h d’ezhan o chomm enn he za, oc’h ober an neuz da esa lavaret an ofern.

« Dao atav warnezho... Bec’h d’an dud fall ha disakret... Dalc’h mat ’ta, Yann... Toullgof anezhañ ’ta, Per... Torr e benn outañ ’ta, Herve...

« Dao atao varnezho... Beac’h d’an dud fall ha dizakret... Dalc’h mad ’ta, Ian... Toulgof anezhan ’ta, Perr... Torr he benn outhan ’ta, Herve...

Sell 'ta, eme unan eus "ar re ruz" a yoa o tont war he lerc’h, setu amañ unan hag a ve mat da ober parez d’an hini kozh a zo chomet du-hont da ober e vec’h lann.

Sell ta, eme unan euz "ar re ruz" a ioa o tont var he lerc’h, setu aman unan hag a ve mad da ober parez d’an hini koz a zo chommet du-hont da ober he veac’h lann.

Bezañ edo war-c’hed taol ar marv, rak gouzout mat a ra pegement a zroug en eus graet d’ar chouanted ha d’o zud ; gouzout a ra n’en deus netra da c’hedal diganto. Hag iskis eo neuze mar deus bec’h warnezhañ ?...

Beza edo var c’hed taol ar maro, rag gouzout mad a ra pegement a zrouk en euz great d’ar chouanted ha d’ho zud ; gouzout a ra n’en deuz netra da c’hedal digantho. Hag iskiz eo neuze mar deuz beac’h varnezhan ?...

Evelato an Aotrou de la Marche n’oa ket evit chom pell kuzhet e ti an Itron du Laz, rak an ti-se a zo e kêr, ha ma teuje an disterañ bec’h warnezhañ e vije tizhet aes a-walc’h abalamour ne gavje ket e dro da dec’het kuit : e kêr n’eus na koad, na lann da guzhet en o zouez.

Evelato an Aoutrou de la Marche n’oa ket evit choum pell kuzet e ti an Itroun du Laz, rak an ti-ze a zo e kear, ha ma teuche an disterra beac’h varnezhan e viche tizet eaz avoualac’h abalamour ne gafche ket he dro da dec’het kuit : e kear n’euz na koat, na lann da guzet en ho zouez.

Mar bezit tri ez aio muioc’h a draoù ganeoc’h evit hor paourkeazh Aotrou’n eskop, ha, mar teu bec’h warnoc’h war an hent, e viot unan muioc’h d’hen difenn.

Mar bezit tri ez aio muioc’h a draou ganeoc’h evit hor paour keaz Aoutrou’n eskop, ha, mar teu beac’h varnoc’h var an hent, e viot unan muioc’h d’hen difenn.

War-dro unnek eur e voe gwelet o vont war-zu leandi Sant-A[l]bin, Job Karo, ur bec’h kolo gantañ ouc’h e gein, hag un den all, gwisket eveltañ, an tad manac’h ur bisac’h gantañ war e skoaz, un dorzh vara en ur penn hag ur c’halur da oferennañ er penn all.

Var dro unnek heur e oue guelet o vont varzu leandi Sant-Aubin, Job Karo, eur beac’h kolo ganthan ouc’h he gein, hag eun den-all, guisket eveldhan, an tad manac’h eur bisac’h ganthan var he skoaz, eun dorz vara en eur penn hag eur c’halur da oferenna er penn-all.

C’hwi a gav deoc’h eo diotachoù an traoù a gontan amañ : ya, diotachoù int a-dra-sur, hag hiriv ez eus bec’h ouc’h o c’hrediñ.

C’houi a gaf d’ehoc’h eo diotachou an traou a gountan aman : ia, diotachou int a dra zur, hag herrio ez euz beac’h ouc’h ho c’hredi.

Ar gwel a gement-se a lakeas ur bec’h pounner da gouezhañ war va c’halon. Petra am boa da ober ? Ne ouien ket va-unan.

Ar guel a gement-se a lakeaz eur beac’h pounner da goueza var va c’haloun. Petra am boa da ober ? Ne gouien ket va-unan.

Anna a semplas, re a vec’h a yoa war he c’halon.

Anna a zemplaz, re a veac’h a ioa var he c’haloun.

Hogen ar soudarded ne garent ket chom el lec’h ma vije stourmet outo : gwelloc’h e kavent debriñ, evañ ha laerezh didrouz hag hep bec’h ebet, — aesoc’h e oa ivez, evit gwir.

Hogen ar zoudarded ne garient ket chom el leac’h ma viche stourmet outho : guelloc’h e kavent debri, efa ha laeret didrouz hag eb beac’h ebed, — easoc’h oa ive, evit guir.

Meur a vec’h lann hag a vec’h yeot a zo bet war va c’hein, mes n’eus bet biskoazh ker pounner bec’h.

Meur a veac’h lann hag a veac’h ieot a zo bet var va c’hein, mez n’euz bet biskoaz ker pounner beac’h.

Nann, nann ; n’eo ket a-walc’h unan hepken ; ha mar kouezh bec’h warnezhañ ?

Nann, nann ; ne ket avoualac’h unan epken ; ha mar kouez beac’h var-n-ezhan ?

An dra-se am eus graet, hag, evidon da vezañ glac’haret-bras da vezañ kollet e Kergidu, e c’hellan lavaret em eus tennet va zud a-zindan ar bec’h, gwellañ ma c’helled en ober.

An dra-ze am beuz great, hag, evidoun da veza glac’haret braz da veza kollet e Kergidu, e c’hellan lavaret em beuz tennet va zud a-zindan ar beac’h, guella ma c’hellet hen ober.

Koulskoude, gwechall, ne oa ane[zh]añ nemet ur c'hozh tamm min, ur veskailhez lous ha dizoare : bec'h e vije bet krediñ d'an neb en dije en gwelet evel-se, e vije bet eno danve[z] un tamm houarn

Koulskoude, gwech-all, ne oa anean nemet eur c'hoz tamm min, eur veskaillez louz ha dizoare : bec'h e vije bet o kredi d'an neb en dije hen gwelet evel-ze, e vije bet eno danve eun tamm houarn

bec'h am eus o tougen ar bec'had-mañ

beac'h am eus o tougen ar bec'had-mañ

bec'h

béac'h

Hag-eñ bec’h her c’hrediñ, emañ an dra anavezet-mat gant kement hini o deus ergerzhet broioù ar C’hreisteiz.

Hag hen bec’h her c’hredi, eman an dra anavezet-mat gant kement-hini o deus ergerzet broiou ar C’hreisteiz.

Kentañ ma weljont an div vaouez yaouank o tiskenn en dour, e lammjont ganto ; evito da stourm taer, o eren a rejont hag o zeurel e strad o bag, ha tec’hout kuit goude, bec’h ganto war o roeñvoù.

Kenta ma weljont an diou vaouez yaouank o tiskenn en dour, e lammjont ganto ; evito da stourm taer, o eren a rejont hag o zeurel e strad o bag, ha tec’hout kuit goude, bec’h ganto war o roenvou.

— "Deus, Bilzig" !… Diaes enebiñ… Hag int o-daou en bag vihan an Touz, evurus. Ha da baolleviat ; redadeg bagoù entre ar baotred, ha bec’h dezhi !

— Deus, Bilzig !… Diês enebi… Hag int o-daou en bag vihan an Touz, evurus. Ha da boleat ; redadeg bagou entre ar bôtred, ha bec’h d’ei !

Distaget gantañ Bidoullig ; pounner e oa ar barner, bec’h dezhañ, en ur c’hwezhañ evel ul louz, en em sevel war an dibr : e dreid er skleugioù : — Hu ! hu ! Bidoullig.

Distaget gantan Bidoullig ; pounner e oa ar barner, bec’h d’ean, en eur c’houeza evel eul louz, en em zevel war an dipr : e dreid er skleugiou : — Hu ! hu ! Bidoullig.

Un devezh ’ta, Bilzig ac’h eas gant ar re all da c’hoari, ha, pa erruas ar vamm, goullo an ti : droug enni, evel just, skuizh e oa hag o paouez klevet tamall he bugale da vezañ bet, gant kanfarded all ar bourk, o laerezh piz ha fav en park ar Mestrezeg. Ha bec’h war Bilzig !

Eun devez ’ta, Bilzig ac’h ês gant ar re all da c’hoari, ha, pa erruas ar vamm, goullo an ti : droug enni, evel just, skuiz e oa hag o paouez klevet tamall he bugale da vea bet, gant kanfarted all ar bourk, o laerez piz ha fao en park ar Mestrezek. Ha bec’h war Bilzig !

Arabat eo dit, paourkaezh, lakaat da fiziañs en dud lent ha dishegar, gra da vicher, gone da c’hopr, doug da vec’h hep klemm na trugarez.

Arabad eo d’it, paour kêz, lakaat da fians en dud lent (1) ha dishegar, gra da vicher, gone da c’hopr, doug da vec’h hep klemm na trugare.

War an dachenn, dirak ar maner, ar voubou a save eus un hevelep engroez a davas. Paotred ar binioù a c’hwezhas en o sier, ar peder vombard a unanas o soniri ; an tri daboulin hag ar pilligoù, pep hini en o lec’h, a roio o skoazell dudius d’ar soniri, hag entre pep kouplad ar c’herniel-boud a fredono, a richano, tre ma c’hallfont. Ha bec’h dezhi !

War an dachenn, dirag ar maner, ar voubou a zave eus eun hevelep engroez a davas. Pôtred ar biniou a c’houezas en o zïer, ar peder vombard a unanas o zoniri ; an tri daboulin hag ar pilligou, pep-hini en o lec’h, a roio o skoazell dudius d’ar zoniri, hag entre pep kouplad ar c’herniel-boud a fredono, a richano, tre ma c’hallfont. Ha bec’h d’ei !

Alo ! bremañ soukomp, paotred !… Bec’h dezhi !…

Alo ! breman soukomp, pôtred !… Bec’h d’ei !…

D’ar Sul, goude an oferenn-bred, leinet gant ar paotr, pe war ar pemdez, pa n’ ec’h ae ket ar vag d’an aod, Bilzig a gerzhe dre al lanneier, hag e teue gantañ e vec’h a raden hag a valan-bugel : raden evit klenkañ, pakañ ar pesked hag o delc’her fresk, balan-bugel evit ober skubelinier evit skubañ ha gwalc’hiñ an div vag.

D’ar zul, goude an ofern-bred, leinet gant ar pôtr, pe war ar pemde, pa n’ ec’h ê ket ar vag d’an ôd, Bilzig a gerze dre al lanneier, hag e teue gantan e vec’h a raden hag a valan-bugel : raden evit klenka, paka ar pesked hag o delc’her fresk, balan-bugel evit ober skubelinier evit skuba ha gwalc’hi an diou vag.

bec'h

bec'hioù

bec'hiou

bec'h da

War an taol e sentis, ha bec'h dezhi ! Da gentañ, e tapis krog en ur choanenn hag, o vezañ graet ur groaz gant beg va c'hontell war gof an dorzh vara, e troc'his ur mellad tamm diouti. Goude-se, e faoutis ur pezhiad riblennad kig-moc'h du bet e-pad pemp pe c'hwec'h vloaz o vogediñ e kimin va mamm-guñv, hag ar c'harvanoù - va re-me - a yeas en-dro ken na zifindaone ! Ur pennad da c'houde, e stagis ar voutailh leun a win ruz ouzh va fenn ha bec'h ivez dezhi, da gas ar c'hig-sall hag ar bara kras da stankañ he genoù da'm bouzellenn vras!

War an taol e sentis, ha bec'h d'ezi ! Da genta, e tapis krog en eur chouanenn hag, o veza graet eur groaz gant beg va c'hontell war gof an dorz vara, e trouc'his eur mellad tamm diouti. Goude-ze, e faoutis eur peziad riblennad kig moc'h du bet e-pad pemp pe c'houec'h vloaz o vogedi e kimin va mamm-guñv, hag ar c'harvanou - va re-me - a yeas en dro ken na zifindaone ! Eur pennad da c'houde, e stagis ar voutailh leun a win ruz ouz va fenn ha bec'h ivez d'ezi, da gas ar c'hig sall hag ar bara kras da stanka he genou d'am bouzellenn vras!

bec'h

war biv emañ ar bec'h

war biou emañ ar bec'h

teurel ar bec'h war u. b.

plegañ gant ar bec'h

plega gant ar bec'h

bezañ dindan e vec'h

beza dindan e vec'h

bec'h warni !

bec'h dezhi

bec'h d'ezi !

Brudoù fall a rede : an enebour a oa tost ! An dud a lakaas bec'h da bourchas tec'hout.

Brudou fall a rede : an enebour a oa tost ! An dud a lakaas bec'h da bourchas tec'hout.

Pa blad un dolzennad evel-se dindan pouez ar skorn, ez eo anat e teu bec'h war al lodennoù a zo chomet divec'h pe sammet nebeutoc'h er c'hostezioù, evel pa lakaer ur maen war ur wastellad pri gwak ez eo techet an troioù da frailhañ ha da faoutañ.

Bec'h d'ar Gall, a oa e c'her.

« Ma, Itron, setu amañ pezh a ginnigan deoc’h ma karit : lakait dimp hon-daou bep a asied er salig vihanañ, evel-se ne savo ket bec’h etre ma c’heneil hag hoc’h arvellerien. »

« Ma, Itron, setu amañ pez a ginnigan d’eoc’h ma karit : lakait d’imp hon daou bep a asiad [sic, « asied »] er salig vihana, evel-se ne savo ket bec’h etre ma c’heneil hag hoc’h arvellerien. »

Job a starde gouzoug Lom hag a strilhe e benn dezhañ kement ha me [sic, "ma"] c’helle. Lom, flastret dindan ilinoù an hini all, a rae bec’h, a dabac’he, a ziskrape, a razailhe, en em ziswinke kement ha ma c’helle.

« Sach ’ta ! Job. » — « Bec’h d’ar yer ! Lom. » Ar c’hilhog, ar yar, ar bolezig, ar pemoc’h a gavas dezho, me ’zo sur, e oa satanazet ar glud hag ar c’hel.

- Va bro ... « Señorita », va bro-me eo ho Kastilha-Gozh ur gouelec'h krin ha kras en he c'heñver. Du-mañ 'z eus geot glas, a-hed ar bloaz, ken uhel hag ho penn ; du-mañ, e red an dour, hañv-c'hoañv, e-barzh an traoniennoù, dezho o bec'h gwez.

A-raok mont da ziboultrañ an aoterioù eta, ar breur Arturo a oa savet c'hoant dezhañ en em gempenn ivez. (…) Bec'h en doa degaset d'ar soavon, hag edo a-zevri o kribañ e vlev gleb.

Ar person -muioc'h-mui a vec'h warnañ-

Deoc'h gwazh a-se, paotred, ma tec'h ; / D'ho kroc'hen truilh e teuo bec'h.

Deoc'h gwaz a ze, paotred, ma tec'h ; / D'ho kroc'hen truilh e teuo bec'h.

Marv unan, 'velkent, ac’hanomp, ' ve a-walc'h / Ha, p'eo ret din mervel uhel ma fenn ha balc'h, / E kollin ma buhez hep re gerse na rec'h, / Da geuziañ d'ho pec'hed, m'ho tennan eus ar bec'h.

Maro unan, 'velkent, ac’hanomp, ' ve a-walc'h / Ha, p'eo ret din mervel uhel ma fenn ha balc'h, / E kollin ma buhez hep re gerse na rec'h, / Da geuzia d'ho pec'hed, m'ho tennan eus ar bec'h.

Pep koñchenn ' guzh un draig wir : / Piv hemañ 'ta ma n'eo an Hir / [zo] E bec'h da vezañ tamallet / Da reiñ repu d'un den dallet ?

Pep koñchenn ' guz eun draig wir : / Piou hemañ 'ta ma n'eo an Hir / E bec'h da veza tamallet / Da rei repu d'eun den dallet ?

Bec'h d'ar galleg 'ta, er gêr, er skol hag e pep manifestadeg evit ar brezhoneg.

Un devezh a lakaent neuze da vont gant o bec'h, hag un hanter devezh evit distreiñ er-c'houllo.

Egile, an hini en devoa lakaet ac'hanon da gavout al labour-se, ha ne oa ket ar wech kentañ evitañ da zont er vro-mañ, en devoa tapet ac'hanomp e Kotonou, goude bezañ treuzet ar Sahara gant ar c'harr-nij, ur c'harr-nij bet bec'h warnañ o tont a-benn da dizhout Villa Cisneros, ma rankas ar re a oa e-barzh chom tri pe bevar devezh da c'hortoz en ur c'hoari ar c'hartoù.

Bec'h d'an emvodoù e-lec'h ma vez kollet nerzh evit netra!

Bec'h a-walc'h maz on erruet e'm burev e son ar pellgomz.

Bremañ p'o gwelan en trepas, goude un nozvezh digousk, ur bec'h pounner war ma c'halon, an dra diwezhañ a c'hellan herzel outañ eo reiñ sklêrijenn d'ar gazetennerion.

"Bec'h de'i, tudoù! Goude kregiñ ez eo echuiñ," emezon dezhe da reiñ kalon dezhe rak me ma-unan a wel an holl gempenn-se evel un aner.

Komprenet hon eus e oamp ur bec'h d'ar Stad, d'ar vezeion, d'an apotikerezhioù ha d'ar gevredigezh a-bezh.

Ken pounner hag ur c'horf marv. Peadra da reiñ bec'h d'an archerien ha da gaout poltredoù brav - stourmerien Ai'ta! e ti-post Gwengamp da geñver un abadenn pegsuniañ.

E-pad keit-se e vez [eo] dalc'het al lec'h gant ho kamaraded, n'eo ket echu gant ar stankadeg, ha roet e vez bec'h d'ar boliserien.