a-pell

apell

a-bell

a bell

gwelet a-bell

güellet a bell

an dimizioù a-bell ned int nemet tourioù ha kestell

an Dimizyou a-bell ne dint nemed touryou ha qestell

a-bell

a bell

Evidon-me a gar va zud, va yezh, va bro / Ha kement zo enni : reier, brug ha derv, / Me zo gwelloc'h ganen gwelet an heol e Breizh, / Klevet trouz ar mor don o krozañ a-hed an deiz, / Bezañ paour, reuzeudik ken a rankin mervel, / Eget bezañ eürus en ur vro all a-bell, / Ma ve ret din eno mougañ ar garantez / A zo krog em c'halon, evel tan ur fornez.

Evid-oun-me a gar va zud, va iez, va bro / Ha kement zo enn-hi : reier, bruk ha dero, / Me zo gwelloc'h gan-en gwelet ann heol e Breiz, / Klevet trouz ar mor doun o kroza hed ann deiz, / Beza paour, reuzeudik ken a rankinn mervel, / Eget beza euruz enn eur vro all a-bell, / Ma ve red d'in eno mouga ar garantez / A zo krog en c'haloun, evel tan eur fournez.

An den diwar ar maez, / An tieg, na petra 'ta ![,] a grede e voa gwell / Kas diwar ar spered ar poanioù-se a-bell, / Ha dont hep damantiñ dioc'htu da labourat.

Ann den diwar ar mez, / Ann tiek, na petrata ! a grede e voa gwell / Kas diwar ar spered ar poaniou-ze a-bell, / Ha dont hep damanti dioc'h-tu da labourat.

Setu amañ danevelloù kozh hag o tont a-bell : pevar mil bloaz bennak zo e oant o redek, seizh mil lev eus a Vreizh-Izel !

Setu ama danevellou koz hag o tont a bell : pevar mil bloaz-bennag zo e oant o redeg, seiz mil leo euz a Vreiz-Izel!

Diouzh ma veze 'n amzer, al labous tremeniat, a ouie pell a-raok pegoulz 'vije barrad; hag e-pad ma veze tro-war-dro o wiriñ, e kase ar c'heloù a-bell d'ar vordeidi.

Dioc'h ma veze 'nn amzer, al labouz tremeniad, a c'hwie pell a-raok pe goulz vije barrad, hag epad ma veze tro-war-dro o viri, e kase ar c'helou a-bell d'ar vordeidi.

Evidon, emezi, me ouezo mont a-bell, Pe en ur c'horn bennak, chom hep tailh da vervel, Ha ne welit-hu ket an dorn-se 'deu, a ya ?

Evid-oun, eme-z-hi, me c'hwezo mont a-bell, Pe, enn eur c'horn-bennag, choum hep tal da vervel, Ha ne welit-hu ket ann dourn-ze d-eu, a-ia ?

Gourvezet a-zindan ur roc'h / Un den gouez, a-bell dioc'h amañ, / Hag e vugale disoroc'h / A voa o vont da verennañ.

Gourvezet a zindan eur roc'h / Eunn den gouez, a-bell dioc'h ama, / Hag he vugale dizoroc'h / A voa o vont da verenna[.]

tud, c'hwi holl en em gar, Breizhiz eus a bep bro, en em garit bepred, na vezit ket hedro ! E liorzh ar bed poanius, boked ar garantez a vez, seul vui eo kozh, kaeroc'h-kaerañ bemdez. En em harpit noz-deiz, an eil hag egile, ha ne skuizhot en hent, kaer ho pezo bale ; nad it ket eus ho pro, nad it ket pell da gantreal, gant aon na ve anken en hent ouzh ho kedal. Evidon-me a gar va zud, va yezh, va bro ha kement zo enni : reier, brug ha derv, me zo gwelloc'h ganin gwelet an heol e Breizh, klevet trouz ar mor don o krozañ a-hed an deiz, bezañ paour, reuzeudik ken a rankin mervel, eget bezañ eürus en ur vro all a-bell, ma ve ret din eno mougañ ar garantez a zo krog em c'halon, evel tan ur fornez.

Tud, c'houi holl enn em gar, Breiziz euz a bep bro, en em garit bepred, na vezit ket edro ! E liorz ar bed poaniuz, boked ar garantez a vez, seul-vui eo koz, kaeroc'h kaera bemdez. En em harpit noz-deiz ann eil hag egile, ha ne skuizot enn hent, kaer ho pezo bale ; Na d-it ket euz ho pro, na d-it pell da gantreal, gant aoun na ve anken enn hent oc'h ho kedal. Evid-oun-me a gar va zud, va iez, va bro ha kement zo enn-hi : reier, bruk ha dero, me zo gwelloc'h gan-en gwelet ann heol e Breiz, klevet trouz ar mor doun o kroza hed ann deiz, beza paour, reuzeudik ken a rankin mervel, eget beza euruz enn eur vro all a-bell, ma ve red d'in eno mouga ar garantez a zo krog en c'haloun, evel tan eur fournez.

Marteze e kav deoc’h n’em eus graet, betek-henn, nemet lavaret gevier en ur zisklêriañ deoc’h an traoù diskiant ha kriz a rae ar republikaned en eskopti Treger, rak lavaret a reot din : Mard eo brav kontañ gevier pa deuer a-bell, eo ker brav kontañ gevier diwar-benn ar pezh zo c’hoarvezet a-bell zo.

Marteze e kaf d’ehoc’h n’em euz great, betek-hen, nemed lavaret gevier en eur ziskleria d’enoc’h an traou diskiant ha kriz a rea ar republikaned enn eskopti Treger, rak lavaret a reot dign : Mar deo brao kounta gevier pa deuer a bell, eo ker brao kounta gevier divar-benn ar pez zo c’hoarvezet a bell zo.

Folgoad a zo bet, hed ar wech, un iliz brudet-meurbet dre ar burzhudoù a rae enni ar Werc’hez Vari, hag enni e teue kalz beleien, a-bell kerkoulz hag a-dost, da lavaret o oferennoù evit pediñ ar Werc’hez da bellaat diouc’h hor bro an dud fall a rae kement a zroug.

Folgoat a zo bed, hed ar veach, eun iliz brudet meurbed dre ar burzudou a rea ennhi ar Verc’hez Vari, hag ennhi e teue kalz beleien, a-bell kerkouls hag a dost, da lavaret ho oferennou evit pedi ar Verc’hez da bellaat dioc’h hor bro an dud fall a rea kement a zroug.

Bourg Trelez a zo war un dorgenn uhel, hag ac’hano e weler a-bell a-dro-war-dro.

Bourg Trelez a zo var eun dorgen huel, hag ac’hano e veler a bell a dro-var-dro.

Diskarit an tour ha freuzit an iliz, mar kirit ; da vihanañ e rankfet lezer ganeomp ar stered a zo en eñv, a weler a-belloc’h eget hon tour, hag a lavaro deomp bepred ez eus un Doue hag a roio, er bed all, da bep hini hervez e oberoù war an douar.

Diskarit an tour ha freuzit an iliz, mar kirit ; da viana e rankfot lezer ganeomp ar stered a zo enn env, a veler a belloc’h eget hon tour, hag a lavaro d’eomp bepred euz eun Doue hag a roio, er bed-all, da bep hini hervez he oberou var an douar.

An dud yaouank a vez holl evel-se. Netra ne ra aon dezho a-bell, ha pa vezont dirak....

An dud iaouank a vez oll evel-se. Netra ne ra aoun d’ezho a bell, ha pa vezont dirag....

Un dervezh, dervezh glac’harus ! e tigouezhas e kêr Lambal, soudarded a gostez an Normandi hag o doa klevet en o bro hanv eus a gouent Sant-A[l]bin, rak brudet [e] oa a-bell.

Eun dervez, dervez glac’haruz ! e tigouezaz e kear Lamball, soudardet a gostez an Normandi hag o doa klevet enn ho bro hano euz a gouent Sant-Aubin, rag bruded oa a bell.

Ne glever a-bell, dreist an enezier, nemet grozmol ar mor bras a gros evit lavaret ez a atav en-dro hag ez eo bepred leun a nerzh.

Ne glever a bell, dreist an enezier, nemed grosmol ar mor braz a groz evit lavaret ez a atao enn dro hag ez eo bepred leun a nerz.

Mes an holl en em savas adarre en o enep, evel en amzer gozh, ha, dreist ar re all, ar gigerien ne felle ket dezho, nag a-bell nag a-dost, e c’hoarvezje an disterañ enkrez gant o ferson.

Mez an oll a en em zavaz adarre en ho enep, evel enn amzer goz, ha, dreist ar re-all, ar gigerien ne felle ket d’ezho, nag a bell nag a dost, e c’hoarvesche an disterra enkrez gand ho fersoun.

Mes me, ho mestr, a rank sellet a-bell ha diwall a bep tu ; me a rank bezañ atav war evezh, rak, dirak Doue, me a zo karget ac’hanoc’h, hag e vezo ret din rentañ kont dezhañ eus ho puhez, mar ho lakaan, dre va fazi, war-var d’he c’holl.

Mez me, ho mestr, a rank sellet a-bell ha diouall a bep tu ; me a rank beza atao var evez, rak, dirag Doue, me a zo karget ac’hanoc’h, hag e vezo red dign renta kount d’ezhan euz ho puez, mar ho lakaan, dre va fazi, var var d’he c’holl.

Teñval e oa an noz, ha n’oa ket aes gwelet a-bell.

Tenval oa an noz, ha n’oa ket eaz guelet a-bell.

Anat e oa d’an holl ned aje ket a-bell. Ar gwad a rechete a-leizh e c’hinou ; a-vec’h ma c’hellas lavaret : En hanv Doue, klaskit ar beleg d’am c’haout da selaou va c’hofesion, da reiñ din va Sakramañchoù diwezhañ. Lavarit da Vari, va fried, dont war va zremenvan.

Anat oa d’an oll ne d-ache ket a-bell. Ar goad a rechette a-leiz he c’hinou ; a veac’h ma c’hellaz lavaret : Enn hano Doue, klaskit ar belek d’am c’haout da zelaou va c’hofesion, da rei d’ign va Zakramanchou diveza. Lavarit da Vari, va fried, dont var va zremenvan.

Pa en em gavis dirak Maner al Liorzhoù, e oan evel dialanet ; re a enkrez am boa, a gav din. A-raok diskenn eus ar park en hent, ec’h en em harpis ouc’h ar c’hleuz a-zindan ur skourr lann ; chom a ris hep tennañ va alan, astenn a ris va skouarn da selaou ha me a glevje un dra bennak a-bell pe a-dost.

Pa en em gaviz dirag Maner-al-Liorzou, oan evel dialanet ; re a enkrez am boa, a gaf dign. Araog diskenn euz ar park enn hent, ec’h en em harpiz ouc’h ar c’hleuz a-zindan eur skour lann ; chom a riz hep tenna va alan, astenn a riz va skouarn da zelaou ha me a glefche eun dra-bennag a bell pe a dost.

En em lakaat a ris en hent, mes ne is ket a-bell.

En em lakaat a riz enn hent, mez ne iz ket a-bell.

a-bell

abèl

Loc’hañ traezoù a raent eus a-bell hep stekiñ outo.

Loc’ha traezou a raent eus a bell hep steki outo.

Bagadoù stank a alarc’hed gwenn a weljont o tremen hebiou, a-nes hag a-bell, harz ebet dezho a-berzh ar mor hag an amzer.

Bagadou stank a alarc’hed gwenn a weljont o tremen ebiou, a-nes hag a-bell, harz ebet d’ezo a-berz ar mor hag an amzer.

O c’hlevout a c’halv en-dro davedomp taolennadoù a-bell-pell, hag a laka da advevañ trivliadoù-kalon a wechall.

O c’hlevout a c’halv en-dro davedomp taolennadou a bell-pell, hag a laka da adveva trivliadou-kalon a wechall.

Glanded, gouiziegezh ha kened ar Breur hag ar C’hoar a veze merzhet an nerzh anezho, a-bell evel a-nes, betek gant an disterañ hag ar gouesañ krouadurioù.

Glanded, gouiziegez ha kened ar Breur hag ar C’hoar a veze merzet an nerz anezo, a-bell evel a-nes, betek gand an distera hag ar gouesa krouaduriou.

Ha pep hini a denne e dok d’ar beskont, ivez d’e vevel, c’hoarzhin goap a raent dioute a-bell.

Ha pep-hini a denne e dok d’ar beskont, ive d’e vevel, c’hoarzin goap a reent dioute a-bell.

Ar re a oa deut a-bell a guitaas da gentañ an dachenn, heuilhet a-dost gant o amezeien.

Ar re a oa deut a-bell a guitaas da genta an dachenn, heuilhet a-dost gant o amezeien.

mont a ra a-bell din

mont a ra a-bell d'in

Eus a-bell e seblante ur gêr lien, savet e-kreiz ur gouelec'h.

Eus a bell e seblante eur gêr lien, savet e-kreiz eur gouelec'h.

Me zo ivez, ha se 'zo gwell, / An dileuriad galvet a-bell / Dre vouezh hag aket hoc'h Ael-Mat, / D'ho kwareziñ er wasañ stad !

Me ' zo ive, ha se 'zo gwell, / An dileuriad galvet a-bell / Dre vouez hag aked hoc'h El-Mat, / D'ho kwarezi er wasa stad !

A-greiz-holl, o tont eus a-bell, e klever mouezhioù o kanañ a-gevret.

A-greiz-holl, o tont eus a-bell, e klever moueziou o kana a-gevret.

Hag e gwirionez ez eo a bell 'zo techet ar Vretoned da vezañ taer war ar c'hafe

Degouezhout a ra ur mignon en ho ti. Dont a ra eus a bell. Koulz merenn eo. N'hoc'h eus netra vat en ti, na den dindan ho torn da gas d'ar pourveañsoù. Nag hoc'h eus mezh !

Deuet eo a bell zo, hag a vloaz da vloaz, En deus palatet, Piv 'oar pet kantved, A vazout e toaz.

Ar pelikan gwenn a weler ken stank er plegoù-mor ar Gabon a zo unan eus an evned kaerañ a oufed gwelout, ken kaer, pe dost, war an dour hag an alarc'h e-unan. A-dost, sur, e kaver e vez un tamm disneuz gant e bikol beg; a-bell avat, pa vez pleget gantañ war e vruched, ne vez ket gwelet ar mank-se.

Deuet eo ivez Liberia da vezañ, hag a-bell, kentañ broad an Afrik evit ar vein-houarn.

Soñjal e-barzh t-shirtoù skrivet warne ul lugan hag a vez gwelet deus a-bell.