a-pell

apell

a-bell

a bell

an dimizioù a-bell ned int nemet tourioù ha kestell

an Dimizyou a-bell ne dint nemed touryou ha qestell

gwelet a-bell

güellet a bell

a-bell

a bell

Diouzh ma veze 'n amzer, al labous tremeniat, a ouie pell a-raok pegoulz 'vije barrad; hag e-pad ma veze tro-war-dro o wiriñ, e kase ar c'heloù a-bell d'ar vordeidi.

Dioc'h ma veze 'nn amzer, al labouz tremeniad, a c'hwie pell a-raok pe goulz vije barrad, hag epad ma veze tro-war-dro o viri, e kase ar c'helou a-bell d'ar vordeidi.

Evidon, emezi, me ouezo mont a-bell, Pe en ur c'horn bennak, chom hep tailh da vervel, Ha ne welit-hu ket an dorn-se 'deu, a ya ?

Evid-oun, eme-z-hi, me c'hwezo mont a-bell, Pe, enn eur c'horn-bennag, choum hep tal da vervel, Ha ne welit-hu ket ann dourn-ze d-eu, a-ia ?

Setu amañ danevelloù kozh hag o tont a-bell : pevar mil bloaz bennak zo e oant o redek, seizh mil lev eus a Vreizh-Izel !

Setu ama danevellou koz hag o tont a bell : pevar mil bloaz-bennag zo e oant o redeg, seiz mil leo euz a Vreiz-Izel!

tud, c'hwi holl en em gar, Breizhiz eus a bep bro, en em garit bepred, na vezit ket hedro ! E liorzh ar bed poanius, boked ar garantez a vez, seul vui eo kozh, kaeroc'h-kaerañ bemdez. En em harpit noz-deiz, an eil hag egile, ha ne skuizhot en hent, kaer ho pezo bale ; nad it ket eus ho pro, nad it ket pell da gantreal, gant aon na ve anken en hent ouzh ho kedal. Evidon-me a gar va zud, va yezh, va bro ha kement zo enni : reier, brug ha derv, me zo gwelloc'h ganin gwelet an heol e Breizh, klevet trouz ar mor don o krozañ a-hed an deiz, bezañ paour, reuzeudik ken a rankin mervel, eget bezañ eürus en ur vro all a-bell, ma ve ret din eno mougañ ar garantez a zo krog em c'halon, evel tan ur fornez.

Tud, c'houi holl enn em gar, Breiziz euz a bep bro, en em garit bepred, na vezit ket edro ! E liorz ar bed poaniuz, boked ar garantez a vez, seul-vui eo koz, kaeroc'h kaera bemdez. En em harpit noz-deiz ann eil hag egile, ha ne skuizot enn hent, kaer ho pezo bale ; Na d-it ket euz ho pro, na d-it pell da gantreal, gant aoun na ve anken enn hent oc'h ho kedal. Evid-oun-me a gar va zud, va iez, va bro ha kement zo enn-hi : reier, bruk ha dero, me zo gwelloc'h gan-en gwelet ann heol e Breiz, klevet trouz ar mor doun o kroza hed ann deiz, beza paour, reuzeudik ken a rankin mervel, eget beza euruz enn eur vro all a-bell, ma ve red d'in eno mouga ar garantez a zo krog en c'haloun, evel tan eur fournez.

Gourvezet a-zindan ur roc'h / Un den gouez, a-bell dioc'h amañ, / Hag e vugale disoroc'h / A voa o vont da verennañ.

Gourvezet a zindan eur roc'h / Eunn den gouez, a-bell dioc'h ama, / Hag he vugale dizoroc'h / A voa o vont da verenna[.]

An den diwar ar maez, / An tieg, na petra 'ta ![,] a grede e voa gwell / Kas diwar ar spered ar poanioù-se a-bell, / Ha dont hep damantiñ dioc'htu da labourat.

Ann den diwar ar mez, / Ann tiek, na petrata ! a grede e voa gwell / Kas diwar ar spered ar poaniou-ze a-bell, / Ha dont hep damanti dioc'h-tu da labourat.

Evidon-me a gar va zud, va yezh, va bro / Ha kement zo enni : reier, brug ha derv, / Me zo gwelloc'h ganen gwelet an heol e Breizh, / Klevet trouz ar mor don o krozañ a-hed an deiz, / Bezañ paour, reuzeudik ken a rankin mervel, / Eget bezañ eürus en ur vro all a-bell, / Ma ve ret din eno mougañ ar garantez / A zo krog em c'halon, evel tan ur fornez.

Evid-oun-me a gar va zud, va iez, va bro / Ha kement zo enn-hi : reier, bruk ha dero, / Me zo gwelloc'h gan-en gwelet ann heol e Breiz, / Klevet trouz ar mor doun o kroza hed ann deiz, / Beza paour, reuzeudik ken a rankinn mervel, / Eget beza euruz enn eur vro all a-bell, / Ma ve red d'in eno mouga ar garantez / A zo krog en c'haloun, evel tan eur fournez.

Un dervezh, dervezh glac’harus ! e tigouezhas e kêr Lambal, soudarded a gostez an Normandi hag o doa klevet en o bro hanv eus a gouent Sant-A[l]bin, rak brudet [e] oa a-bell.

Eun dervez, dervez glac’haruz ! e tigouezaz e kear Lamball, soudardet a gostez an Normandi hag o doa klevet enn ho bro hano euz a gouent Sant-Aubin, rag bruded oa a bell.

Ne glever a-bell, dreist an enezier, nemet grozmol ar mor bras a gros evit lavaret ez a atav en-dro hag ez eo bepred leun a nerzh.

Ne glever a bell, dreist an enezier, nemed grosmol ar mor braz a groz evit lavaret ez a atao enn dro hag ez eo bepred leun a nerz.

Bourg Trelez a zo war un dorgenn uhel, hag ac’hano e weler a-bell a-dro-war-dro.

Bourg Trelez a zo var eun dorgen huel, hag ac’hano e veler a bell a dro-var-dro.

Diskarit an tour ha freuzit an iliz, mar kirit ; da vihanañ e rankfet lezer ganeomp ar stered a zo en eñv, a weler a-belloc’h eget hon tour, hag a lavaro deomp bepred ez eus un Doue hag a roio, er bed all, da bep hini hervez e oberoù war an douar.

Diskarit an tour ha freuzit an iliz, mar kirit ; da viana e rankfot lezer ganeomp ar stered a zo enn env, a veler a belloc’h eget hon tour, hag a lavaro d’eomp bepred euz eun Doue hag a roio, er bed-all, da bep hini hervez he oberou var an douar.

Mes an holl en em savas adarre en o enep, evel en amzer gozh, ha, dreist ar re all, ar gigerien ne felle ket dezho, nag a-bell nag a-dost, e c’hoarvezje an disterañ enkrez gant o ferson.

Mez an oll a en em zavaz adarre en ho enep, evel enn amzer goz, ha, dreist ar re-all, ar gigerien ne felle ket d’ezho, nag a bell nag a dost, e c’hoarvesche an disterra enkrez gand ho fersoun.

Marteze e kav deoc’h n’em eus graet, betek-henn, nemet lavaret gevier en ur zisklêriañ deoc’h an traoù diskiant ha kriz a rae ar republikaned en eskopti Treger, rak lavaret a reot din : Mard eo brav kontañ gevier pa deuer a-bell, eo ker brav kontañ gevier diwar-benn ar pezh zo c’hoarvezet a-bell zo.

Marteze e kaf d’ehoc’h n’em euz great, betek-hen, nemed lavaret gevier en eur ziskleria d’enoc’h an traou diskiant ha kriz a rea ar republikaned enn eskopti Treger, rak lavaret a reot dign : Mar deo brao kounta gevier pa deuer a bell, eo ker brao kounta gevier divar-benn ar pez zo c’hoarvezet a bell zo.

Folgoad a zo bet, hed ar wech, un iliz brudet-meurbet dre ar burzhudoù a rae enni ar Werc’hez Vari, hag enni e teue kalz beleien, a-bell kerkoulz hag a-dost, da lavaret o oferennoù evit pediñ ar Werc’hez da bellaat diouc’h hor bro an dud fall a rae kement a zroug.

Folgoat a zo bed, hed ar veach, eun iliz brudet meurbed dre ar burzudou a rea ennhi ar Verc’hez Vari, hag ennhi e teue kalz beleien, a-bell kerkouls hag a dost, da lavaret ho oferennou evit pedi ar Verc’hez da bellaat dioc’h hor bro an dud fall a rea kement a zroug.

An dud yaouank a vez holl evel-se. Netra ne ra aon dezho a-bell, ha pa vezont dirak....

An dud iaouank a vez oll evel-se. Netra ne ra aoun d’ezho a bell, ha pa vezont dirag....

Mes me, ho mestr, a rank sellet a-bell ha diwall a bep tu ; me a rank bezañ atav war evezh, rak, dirak Doue, me a zo karget ac’hanoc’h, hag e vezo ret din rentañ kont dezhañ eus ho puhez, mar ho lakaan, dre va fazi, war-var d’he c’holl.

Mez me, ho mestr, a rank sellet a-bell ha diouall a bep tu ; me a rank beza atao var evez, rak, dirag Doue, me a zo karget ac’hanoc’h, hag e vezo red dign renta kount d’ezhan euz ho puez, mar ho lakaan, dre va fazi, var var d’he c’holl.

Teñval e oa an noz, ha n’oa ket aes gwelet a-bell.

Tenval oa an noz, ha n’oa ket eaz guelet a-bell.

Pa en em gavis dirak Maner al Liorzhoù, e oan evel dialanet ; re a enkrez am boa, a gav din. A-raok diskenn eus ar park en hent, ec’h en em harpis ouc’h ar c’hleuz a-zindan ur skourr lann ; chom a ris hep tennañ va alan, astenn a ris va skouarn da selaou ha me a glevje un dra bennak a-bell pe a-dost.

Pa en em gaviz dirag Maner-al-Liorzou, oan evel dialanet ; re a enkrez am boa, a gaf dign. Araog diskenn euz ar park enn hent, ec’h en em harpiz ouc’h ar c’hleuz a-zindan eur skour lann ; chom a riz hep tenna va alan, astenn a riz va skouarn da zelaou ha me a glefche eun dra-bennag a bell pe a dost.

En em lakaat a ris en hent, mes ne is ket a-bell.

En em lakaat a riz enn hent, mez ne iz ket a-bell.

a-bell

abèl

Loc’hañ traezoù a raent eus a-bell hep stekiñ outo.

Loc’ha traezou a raent eus a bell hep steki outo.

O c’hlevout a c’halv en-dro davedomp taolennadoù a-bell-pell, hag a laka da advevañ trivliadoù-kalon a wechall.

O c’hlevout a c’halv en-dro davedomp taolennadou a bell-pell, hag a laka da adveva trivliadou-kalon a wechall.

Glanded, gouiziegezh ha kened ar Breur hag ar C’hoar a veze merzhet an nerzh anezho, a-bell evel a-nes, betek gant an disterañ hag ar gouesañ krouadurioù.

Glanded, gouiziegez ha kened ar Breur hag ar C’hoar a veze merzet an nerz anezo, a-bell evel a-nes, betek gand an distera hag ar gouesa krouaduriou.

Bagadoù stank a alarc’hed gwenn a weljont o tremen hebiou, a-nes hag a-bell, harz ebet dezho a-berzh ar mor hag an amzer.

Bagadou stank a alarc’hed gwenn a weljont o tremen ebiou, a-nes hag a-bell, harz ebet d’ezo a-berz ar mor hag an amzer.

Ha pep hini a denne e dok d’ar beskont, ivez d’e vevel, c’hoarzhin goap a raent dioute a-bell.

Ha pep-hini a denne e dok d’ar beskont, ive d’e vevel, c’hoarzin goap a reent dioute a-bell.

Ar re a oa deut a-bell a guitaas da gentañ an dachenn, heuilhet a-dost gant o amezeien.

Ar re a oa deut a-bell a guitaas da genta an dachenn, heuilhet a-dost gant o amezeien.

mont a ra a-bell din

mont a ra a-bell d'in

Eus a-bell e seblante ur gêr lien, savet e-kreiz ur gouelec'h.

Eus a bell e seblante eur gêr lien, savet e-kreiz eur gouelec'h.

Me zo ivez, ha se 'zo gwell, / An dileuriad galvet a-bell / Dre vouezh hag aket hoc'h Ael-Mat, / D'ho kwareziñ er wasañ stad !

Me ' zo ive, ha se 'zo gwell, / An dileuriad galvet a-bell / Dre vouez hag aked hoc'h El-Mat, / D'ho kwarezi er wasa stad !

A-greiz-holl, o tont eus a-bell, e klever mouezhioù o kanañ a-gevret.

A-greiz-holl, o tont eus a-bell, e klever moueziou o kana a-gevret.

Hag e gwirionez ez eo a bell 'zo techet ar Vretoned da vezañ taer war ar c'hafe

Degouezhout a ra ur mignon en ho ti. Dont a ra eus a bell. Koulz merenn eo. N'hoc'h eus netra vat en ti, na den dindan ho torn da gas d'ar pourveañsoù. Nag hoc'h eus mezh !

Deuet eo a bell zo, hag a vloaz da vloaz, En deus palatet, Piv 'oar pet kantved, A vazout e toaz.

Deuet eo ivez Liberia da vezañ, hag a-bell, kentañ broad an Afrik evit ar vein-houarn.

Ar pelikan gwenn a weler ken stank er plegoù-mor ar Gabon a zo unan eus an evned kaerañ a oufed gwelout, ken kaer, pe dost, war an dour hag an alarc'h e-unan. A-dost, sur, e kaver e vez un tamm disneuz gant e bikol beg; a-bell avat, pa vez pleget gantañ war e vruched, ne vez ket gwelet ar mank-se.

Soñjal e-barzh t-shirtoù skrivet warne ul lugan hag a vez gwelet deus a-bell.