blaz

blas

kemeret blaz er boued

quemeret blas er bouet

blaz

blas

blaz c'hwerv

blas c'hwero

Debrit, mar kivit un dra bennak diouzh ho plaz.

Débrit, mar qivit un dra bennac diouc'h ho plas.

Ned eus na blaz, na saour gant ar c'hig-mañ.

Ne deus na blas, na saour gad ar c'hicq mâ.

ur vlaz fall

ur vlas fall

setu amañ hag a zo dilikat, en deus ur vlaz dilikat

cetu amâ hac a so dilicat, èn deus ur vlas dilicat

Blaz vat a zo gant an dra-mañ.

Blas vas [sic, vad] a so gad an dra man.

blaz ar fust

blas ar fust

Blaz ar fust a zo gant ar gwin-mañ.

Blas ar fust a so gand ar guïn-mañ.

blaz

blas

ar blaz

ar blas

ar vlaz

ar vlas

Ar vlaz en deus e sich kent e pennig an teod egit er staon.

Ar vlas èn deus e sich qent ê pennicq an téaud eguit èr stan.

Ar skiant eus ar vlaz a zo blizik dre natur.

Ar sqyand eus ar vlas a so blisicq dre natur.

Ar skiant eus ar vlaz a zo pitouilh dre natur.

Ar sqyand eus ar vlas a so pitouilh dre natur.

An dra-se a zo em blaz.

An dra-ze a so èm blas.

Debrit, mar kivit un dra bennak d'ho plaz !

Débrit, mar qivit un dra bennac do plas.

kig a zo blaz al louedet gantañ

qic a so blas al loüedet gandhâ

blaz ar gwin

blas ar güin

emañ ar gwin en e vlaz

e ma ar güin èn e vlas

re c'hlas eo c'hoazh ar gwin-mañ, ne vezo en e vlaz, nemet a-benn tri miz ac'hann

re c'hlas eo c'hoaz ar güin mâ, ne vezo èn e vlas, nemed a-beñ try miz ac'han

blaz fall

blas fall

blazioù

blasiou

blaz

blâz

Blaz ar fust a zo gant ar gwin-mañ.

Blâz ar fust a zô gañd ar gwîn-mañ.

Debrit mar kavit un dra bennak d'ho plaz.

Dibrit, mar kivid eunn drâ-bennâg d'hô plâz.

Mat eo ar vlaz anezhañ.

Mâd eo ar vlâz anézhañ.

« Ha ne oa ur gelenn, pa'z ae e-biou deoc'h / Ar skiant hag ar spered, pa ne oac'h evit loc'h, / Pa n'ho poa mui a vlaz, pa ne glevac'h berad, / Oc'h sklêrijenn an deiz p'oa dall ho taoulagad, / Pa voa pep tra 'vidoc'h evel na vijent ket, / Pa oa ho karr, ho jev dre ar rollec'h chalet, / Pa oa an heol laouen aet diwar ho treuzoù, / Pa n'ho poa perzh er bed, na perzh en ho madoù, / Ha ne oa, lavarit, ha ne oa ur gentel / E tostae ar mare, an amzer da vervel ? »

» Ha ne voa eur gelenn, pa'z ea e-biou d'e hoc'h / » Ar skiant hag ar spered, pa ne voac'h evit loc'h, / » Pa n'ho poa mui a vlaz, pa ne glevac'h berad, / » Oc'h sklerijenn ann deiz p'oa dall ho taoulagad, / » Pa voa pep tra 'vid hoc'h evel na vijent ket, / » Pa voa ho kar, ho cheo dre ar rolec'h chalet, / » Pa voa ann heol laouen eat diwar ho treuzou, / » Pa n'ho poa perz er bed, na perz enn ho madou, / » Ha ne voa, lavarit, ha ne voa eur gentel / » E tostea ar mare, ann amzer da vervel ?

— « Ar vlaz a zo hervez ar penn, / » Eme 'r c'higer, e daou c'her krenn. »

E-touez kig chatal all, ur marmouz ormider / A oa stag oc'h ar groug, dirak stal ur c'higer. Un den, o vont, a c'houlennas / Pe mat[,] pe fall e oa e vlaz.

E-touez kik chatal-all, eur marmouz ormider / A voa stag oc'h ar grouk, dirak stal eur c'higer. Eunn den, o vont, a c'houlennaz / Pe mad pe fall e voa he vlaz.

War e lerc’h, pemp pe c’hwec’h paotr all o deus tañvaet blaz ar wialenn ; hini anezho ne zalc’has penn ouzh ar barner.

War e lerc’h, pemp pe c’houec’h pôtr all o deus tafeet blaz ar wialenn ; hini anê ne zalc’has penn eus ar barner.

Tañvaet he devoa bet an dienez, hag he blaz a oa c’hoazh c’hwerv war he c’halon.

Tafeet he devoa bet an dienez, hag he blaz a oa c’hoaz c’houero war he c’halon.

blaz

blaz kaout c'hoazh

blaz kaout c'hoaz

Taolenn ha blaz blaouac'hus ne vo ket tu da hani ac'hanomp ankoueat ken tre ma vivehemp !

Taolen ha blaz blaoahus ne vo ket tu de hañni ahanomb ankoéhat kin tré ma viùeemb !

A ! Lom, c’hwi hoc’h eus huñvreet henozh e teñzorioù, e palezioù leun a aour, a berlez hag a vein prizius, hag, er mintin-mañ, en ur zihunañ hoc’h eus kavet blaz gwall-c’hwerv ["gwallc’hwerv"] gant aer Lanurgad.

Ganet on bet, evel holl vugale ma remzi, diouzh kerent furmet o mennozhioù war skouer re ar C'hallaoued, ha da natur-te eo he deus digabestret ma spered, ha roet din blaz kentañ amzer-dremenet ma hendadoù, un tamm eus o herrder, eus o c'harantez-vro, eus o barzhoniezh.

Ganet oun bet, evel holl vugale ma remzi, diouz kerent furmet o mennoziou war skouer re ar C'hallaoued, ha da natur-te eo he deus digabestret ma spered, ha roet d'in blaz kenta amzer dremenet ma hendadou, eun tamm eus o herrder, eus o c'harantez-vro, eus o barzoniez.

« Deomp, pa n'eus ket a jistr, da gas kuit blaz ar flaer-mañ en ur evañ ur voutailhad [a] win kozh. »

« Deomp, pa n'eus ket a jistr, da gas kuit blas ar flêr-mañ en eur eva eur voutailhad win koz. »

Job a oa aozet dezhañ gant e vamm ur soubenn rous treutik a-walc’h, a zo ken dispar, hervez em eus klevet, da gas kuit a-ziwar an teod, ar blaz c’hwerv a chom goude un devezh bos.

'M eus aon e oa echu ganit tañva blaz « garbanzos » (fav ruz) Kastilha-Gozh, hag e vijez bet kaset da zebriñ yod-silet e ti da vamm. Brrr !...

Ganti, 'n abeg d'am zorfejoù, / Blaz morc'hedus ma fec'hejoù / Ne fazio ket da vezañ.

Ganti, 'n abeg d'am zorfejou, / Blaz morc'hedus ma fec'hejou / Ne fazio ket da veza.

Pegen c'hwek d'ar staon ar bananez kentañ a brenis eno ! Pegen melen ha saourus o c'hig ! Pebezh c'hwezh-vat ha pebezh blaz !

Abalamour d'ar feiz-se, a-dra-zur, va "danevell" a vo ganti eur vlaz disheñvel diouz hini Pèr-Jakez, ha marteze, eun tammig bennag ive diouz hini Petromig. (Abalamour d'ar feiz-se, a-dra-sur, va "danevell" a vo ganti ur vlaz disheñvel diouzh hini Pêr-Jakez, ha marteze, un tammig bennak ivez diouzh hini Petromig.)

Bet e oamp en Oinotira, un davarn e Kesariani. Unan eus ar re dibaot eo ma tebr Adriani hep klemm peogwir e kav ar boued didres ha saourus. Doñjer he deus bet atav ouzh an tavarnioù ma vez skoet en hoc'h asied un tamm flegenn karnet-holl pe ma vez fardet deoc'h meuzioù hevlezek diseurt, gant blazioù ne oar den eus pelec'h e teuont, evel an arc'hant o deus kaset ac'hanomp d'ar baz.

N'eo ket ken pouezus-se rak, forzh penaos, daonet omp-holl, met ma emziviz gant geriadur Dimitrakos zo blaz an trenk gantañ.