— « Eo ! me a zo par deoc’h. » — « C’hwi ?… c’hwi, Job ? » — « Ya ! me, » a respontas Job, taer. — « C’hwi ?… C’hwi… a zo par din-me ? » — « Ya ! me a zo mestr deoc’h, n’eus forzh e pelec’h. » — « Ha, ya, Job ? » — « Ya ! ya ! ha mil gwech ya ! ha gwelomp ! »
Du-se, pell pe dostoc’h, en alamandezenned ha gwez-kraoñ al liorzh kloz e taol eostiged all, her ha taer, o zio ! tio ! tio ! bagol, ma tasson kili an diribin, e-giz ma vije ur palez strink.
Dre ma teu an amzer da vezañ touforekoc'h e washa ivez al loened bihan da gregiñ ; un devezh em boa bet da c'hoari taer gant ar moui-glav, heñvel a-walc'h ouzh ar re a vez en hor geunioù e-pad an hañv o lakaat ar saout da vreskenn.
Mots précédents
Mots suivants
taer