c'huëza un dra
Diouzh ar mintin, en dervezh-se zoken, edo oc’h evañ en e di, gant e ganfarded, gwin laeret diwar-goust e nesañ, oc’h en em veuliñ, oc’h en em bompadiñ n’en doa ket Loull ar Bouc’h e bar war ar beg-douar-mañ, rak ar gwin a lakae ar gwad da sevel d’e benn, hag e galon da c’hwezañ gant an ourgouilh, evel ma c’hwez ar podad laezh lakaet da virviñ war an tan.
Ne 'm eus ket amzer, o vezañ ma rankan kendelc'her en deiz war lerc'h gant va labour da chom eurvezhioù-pad da arvestiñ ouzh an dañsoù ; ha diouzh va gwele, dindan an deltenn, e klevan, pa zivoredan, an tonioù o sevel hag o c'hwezañ, hag an treidi o skeiñ war al leurenn.
Bevañ a reont e doare douarennoù el lec'hid, ha pa seller ouzh al lec'h ma klever dour o saflikañ, ne weler nemet an daoulagad o treiñ hag o tistreiñ, hag o brenkoù o c'hwezañ hag o tic'hwezañ.
Mots précédents
Mots suivants
c'hwez-brein