1. BEZAÑ DAMANTUS D'UB., D'UDB. : damantiñ dezhañ.
Damantus eo d'e loened. Damantus e oa d'ar re baour. Bezañ damantus d'e boan, d'e yec'hed. Bezañ damantus d'e arc'hant : e arboell. Damantus e oa d'ar c'heuneud : o arboell a rae.
&
Damantus-bras eo e-keñver an dud reuzeudik.
2. Doanius, nec'hus.
N'edo ket ar c'hiz da virout traoù kozh en tiegezhioù diwar ar maez, ar pezh zo damantus bras.
DHS. mantrus.
Référence :
GON.II
pg damañtuz (Pitoyable, qui est naturellement enclin à la pitié. Qui excite la pitié. Piteux, digne de pitié, de compassion. Soigneux. Soucieux).
Damantus-bras eo e-keñver an dud reuzeudik.
Damañtuz brâz eo é-kéñver ann dûd reûzeûdik.
1850
Référence :
GON.II
pg damañtuz (Il est fort pitoyable à l'égard des malheureux).
Un den damantus eo.
Eunn dén damañtuz eo.
1850
Référence :
GON.II
pg damañtuz (C'est un soucieux).
