evn

etn

evn

ezn

evn

oinge

evn

ezn

evnet

eznet

evn

én

evned

énet

kaoc'h evned

cauc'h aezned

Ker eo an evned er gêr-mañ.

Kér eo ann evned er géar-mañ.

evn

één

evn

evn

ein

evn

eun

evned

Evned koant a zo er vro-mañ.

Evned koañt a zô er vrô-mañ.

ezn

Ur beleg katolik a zo un evn gwenn ervat ; Hiriv ’mañ el lanneg, warc’hoazh e vo er c’hoad ; Disul en un neizh pig, dilun en un neizh bran, Hag el lec’h ma tebr lein ne zebr nep tro e goan.

Eur belek katolik a zo eun evn guenn ervad ; Herrio ’ma el lannek, varc’hoaz e vo er c’hoad ; Disul enn eun neiz pick, dilun enn eun neiz bran, Hag el leac’h ma tebr lein ne zebr nep tro he goan.

D’ar re-mañ o doa an evned a amheuilh redadeg ar gwagennoù, ar pesked a neuñv e dourioù ar mor, ar gwallvorviled a vev en donderioù anezhañ, toullet o daoulagad, krignet o diweuz hag o daouarn hag o c’hevrennoù mezhus.

D’ar re-man o doa an evned a amheuilh redadeg ar gwagennou, ar pesked a neunv e douriou ar mor, ar gwall-vorviled a vev en dounderiou anezan, toullet o daoulagad, krignet o diweuz hag o daouarn hag o c’hevrennou mezus.

Heñvel ouzh un evn torret dezhañ e zivaskell, e kouezhas ar vallozh d’an douar. War ar re o doa en taolet eo e plavas, e-keit ha ma ruilhe hini-ha-hini ar pennoù troc’het war dalbenn ar savenn.

Henvel ouz eun evn torret d’ezan e ziouaskell, e kouezas ar valloz d’an douar. War ar re o doa hen taolet eo e plavas, e-keit ha ma ruilhe hini-ha-hini ar pennou trouc’het war dalben ar savenn.

Ar vro a zo diwallet gantañ a guitais, ur vro uhel ha santel dreist d’ar re-all, nesoc’h d’an neñv eget nep bro, leunoc’h eget nikun a vouezhioù doueel na davont nepred, o tassoniñ dalc’hmat gant hiboud an eienennoù, kroz ar froudoù hag al lammdourioù, sarac’h ar c’hoadoù, garm an evned ha blej an tropelloù ; douar geotus, edus, houarnus, perc’hennet dre ar c’hleze gant hor gourdadoù, goude un niver emgannoù, ha deut da hêrezh ar gouennoù illur a vez maget enno ar wazed hag ar maouezed brasañ, kaerañ, krenvañ ha gwellañ eus ar bed.

Ar vro a zo diwallet gantan a gwitaïs, eur vro uhel ha santel dreist d’ar re-all, nesoc’h d’an nenv eget nep bro, leunoc’h eget nikun a voueziou doueel na davont nepred, o tasoni dalc’hmat gant hiboud an eienennou, kroz ar froudou hag al lammdouriou, sarac’h ar c’hoadou, garm an evned ha blej an tropellou ; douar geotus, edus, houarnus, perc’hennet dre ar c’hleze gant hor gourdadou, goude eun niver emgannou, ha deut da herez ar gouennou illur a vez maget enno ar wazed hag ar maouezed brasa, kaera, krenva ha gwella eus ar bed

Hinoniñ a rae an neñv ; glas e oa ar geot hag an delioù ; dindan va c’hammedoù e pep lec’h e tigore bleunioù ; war ar skourr e kane an evn, ha d’am diskouarn e voude drantik ar gwenan.

Hinoni a rae an nenv ; glas e oa ar geot hag an deliou ; dindan va c’hammedou e pep lec’h e tigore bleuniou ; war ar skourr e kane an evn, ha d’am diskouarn e voude drantik ar gwenan.

Ragaroueziet war o hent gant nij an evned, bleniet gant kerzhadeg al loened pevarzroadek, e tenne darn war-du ar Sav-heol, darn war-du ar C’huzh-heol ; darn all a steuzie diwar wel ar bagad anezho e donderioù koadek an Hanternoz ; re-all c’hoazh a droe o c’hammedoù war-du ec’honderioù heoliet-frank ar C’hreisteiz.

Ragaroueziet war o hent gant nij an evned, bleniet gant kerzadeg al loened pevar-zroadek, e tenne darn war-du ar Sav-heol, darn war-du ar C’huz-heol ; darn all a steuzie diwar wel ar bagad anezo e dounderiou koadek an Hanternoz ; re-all c’hoaz a drôe o c’hammedou war-du ec’honderiou heoliet-frank ar C’hreisteiz.

Amañ hag ahont, en traoniennoù, en em led lennoù kaer, o dourioù sioul, en-dro dezho ur gourizad korz ma neizh enno kerc’heized, elerc’h hag un niver gouennoù all a evned-dour.

Aman hag ahont, en traoniennou, en em led lennou kaer, o douriou sioul, en-dro d’ezo eur gourizad korz ma neiz enno kerc’heized, elerc’h hag eun niver gouennou all a evned-dour.

Dre-se, n’int nepred na teñval, na moredus, na tavedek, hogen, en enep, heoliet-mat ha leun, e-doug an hañv, a vouderezh skrilhed ha geiz evned.

Dre-ze, n’int nepred na tenval, na moredus, na tavedek, hogen, en eneb, heoliet-mat ha leun, e-doug an hanv, a vouderez skrilhed ha geiz evned.

Ha setu nav evn gwenn o plavañ war ar riblenn.

Ha setu nao evn gwenn o plava war ar riblenn.

Hudour-meur a zigas en-dro an heol, / A ra d’an douar adc’hlazañ, / D’an evned geizañ, / D’an dour redek, / D’an ed diwanañ, / D’ar glav kouezhañ.

Hudour-meur a zigas en-dro an heol, / A ra d’an douar adc’hlaza, / D’an evned geiza, / D’an dour redek, / D’an ed diwana, / D’ar glao koueza (1).

divinour dre an evned

divinouriezh dre an evned

divinouriez dre an evned

[...] hag an evned ‘ta, tudoù, ne glevit ket ar mouilc’hi o tic’hargadenniñ da drugarekaat o C’hrouer abalamour ma 'z oa bet plezhennet o neizh e kaerañ korn ar bed-mañ, va bro-Dreger ?

Douget on bet a-viskoazh da garout al loened, ha forzh pelec'h e tegouezhas din bevañ, e Breizh, e Rusia, e Polonia, en Aljeria pe e Bro-C'hall, dalc'hmat ez eus bet e[n]-dro din daou pe dri gazh da vihanañ, ur c'hi hag un evn bennak, ha war a gredan erru-mat on ivez gant va breudeur daoudroadek pe bevarzroadek.

Goulenn a rae diganin a-wechoù va mamm-gozh : « Arsa, petra ac'h eus d' ober bemdeiz gant ar bara-se ? - « Feiz, emezon, boueta va evn ! »

N'eo ket degouezhet ganin gwelout nemeur a wragez diwar ar maez ken mistr, ken kempenn ha hi ; forzh pegen abred e tremenen er vourc'h dalc'hmat e veze stipet evel da Sul, ur sae vezher du en-dro dezhi, ur voulouzenn pe un dantelezhenn en he c'herc'henn, ha war he fenn, ur pikol evn gwenn, ar « jubile » hervez ma lavarer dre amañ.

N'eo ket degouezhet ganin gwelout nemeur a wragez diwar ar maez ken mistr, ken kempenn ha hi ; forzh pegen abred e tremenen er vourc'h dalc'hmat e veze stipet evel da sul, ur sae vezer du e-dro dezhi, ur voulouzenn pe un dantelezhenn en he c'herc'henn, ha war he fenn, ur pikol evn gwenn, ar « jubile » hervez ma lavarer dre amañ.

War gement hini — va Doue, pegen marc’had-mat e koustent ! — e veze brodet gant neud seiz an hevelep liv hag an danvez, bleunioù, delioù, balafennoù pe evned, ken tev ha va dorn, hag en em ledañ a rae ar c’hlinkadur-se, gweet ha kroazigellet e pep stumm, adalek an divskoaz betek ar c’hornig izelañ o ruzañ a-rez an douar ; un tamm brav a samm, neketa, evit ur verc’hig flour ha korfet-strizh krog en he zriwec’h vloaz ?

War gement-hini — va Doue, pegen marc’hat-mat e koustent ! — e veze brodet gant neud seiz an hevelep liv hag an danvez, bleunioù, delioù, balafennoù pe evned, ken tev ha va dorn, hag en em ledañ a rae ar c’hlinkadur-se, gweet ha kroazigellet e pep stumm, adalek an divskoaz betek ar c’hornig izelañ o ruzañ a-rez an douar ; un tamm brav a samm, neketa, evit ur verc’hig flour ha korfet-strizh krog en he zriwec’h vloaz ?

Hag ar gatiolenn 'ta, koef bras Landreger, pennober ar vroderezh hag ar fererezh ! e gwirionez, ul lestr aozet gant dantelezh hepken evit merc’hed va bro, hini ar vartoloded, ur burzhud a goantiz gant e zaou gorn eeünet war-dreñv evel lien ur vag o skarañ lark-kaer, pe ‘vel divaskell evned bras an donvor.

Muioc'h a loened a zo da welout a-hed ar stêr eget er c'hoad, darn kludet war ar gwez uhel, evned all o vont da guzh e-touez ar c'horz papurus a gresk stank a bep tu.