hastet

hastañ

hastaff

hastañ

hasta

em hastet

hem hastet

hastañ

hasteiñ

em hastiñ

him hasteiñ

Hastomp-ni ?

Hastomp-ny ?

hastañ un dra

hasta un dra

Hastomp a-fo !

Hastomp affo.

hastañ

hasta

hastet

hastañ a-fo

hasta affo

en em hastañ

èn hem hasta

hastañ buan, da ober, da lavaret, un dra bennak

hasta buan, da ober, da lavaret, un dra-beñac

Hastit prest.

Hastit a-fo.

Hastit affo.

Hastit buan.

Hastit buhan.

Hastet on, ne hallan ket deportiñ.

Hastet oun, ne allañ qet deporti.

em hastañ

hem hasta

ma na hastit ket anezhañ, ne deui ket ganeomp

ma na hastit kéd anézhañ, né deûi két gan-é-omp

Hastit a-fo en em vragezañ, evit digeriñ an nor.

Hastid affô en em vragéza, évid digéri ann ôr.

hastañ

hasta

hastit, mont a reer da ober an engalv

hastit, moñd a réeur da ôber ann eñgalv

hastet

hastit, pe e vezimp paket gant an noz

hastit, pé é vézimp paket gañd ann nôz

Hastit afo bremañ sevel alese, lavaret un tamm pedennoù ha dont d’an ti.

Hastit affo breman sevel alese, lavaret eun tamm pedennou ha dont d’an ti.

Kerkent ha ma voent en em gavet en ti Kivoron a grias ouc’h ar Prat : — Digas deomp amañ, Frañsoa Prat, pep a vanne, ha pep a vanne sonn. Hasta buan, rak me n’em eus ket a amzer. Hag en u[l] lavaret se, e reas ul luchadenn ouc’h ar Prat.

Kerkent ha ma ouent en em gavet enn ti Kivoron a griaz ouc’h ar Prat : — Digas d’eomp aman, Fransoa Prat, peb a vanne, ha peb a vanne sounn. Hasta buan, rak me n’em euz ket a amzer. Hag en eur lavaret se, e reaz eul luchadenn ouc’h ar Prat.

Pep hini en em hastas da gempenn e fuzuilh ; an hini n’en doa ket, a yae da glask, ha kaout a rae, rak war bord ar mor, e pep ti peurvuiañ, e vez ur fuzuilh evit tennañ, e-pad ar goañv, war an houidi gouez a [z]eu, eus ar mor-don, da glask o zamm boued war an douar.

Pep hini en em hastaz da gempenn he fuzil ; an hini n’en doa ket, a iea da glask, ha kaout a rea, rak var bord ar mor, e pep ti peurvuia, e vez eur fuzil evit tenna, epad ar goan, var an ouidi gouez a deu, euz ar mor doun, da glask ho zamm boued var an douar.

Sakrist, hast buan, alum gouloù, ma kaozeimp un tammig.

Sakrist, hast buan, alumm goulou, ma kaozeimp eun tammik.

Mevelien Paol Inizan a hastas afo dastum an tammoù eus ar groaz bruzunet evit o digas ganto da Lanzeon, hag eno emaint c’hoazh en deiz a hiriv.

Mevellien Paol Inisan a hastaz a-fo dastumm an tammou euz ar groaz bruzunet evit ho digas gant-ho da Lanzeon, hag eno emaint c’hoaz enn deiz a herrio.

Kement-se a lakae ac’hanon da hastañ a-fo.

Kement-se a lakea ac’hanoun da hasta a-fo.

An Ao. 'n Eskob en em hastas d'er sevel en e sav en ur ouelañ hag o soñjal pegen dister ec'h en em lakae un den ker santel.

An A. n'Eskop en em hastaz d'er sevel enn he za en eur vouela, hag o sonjal pegenn dister ec'h en em lakea eun den ker zantel.

Koue[zh]et e[o] warnon ma fec’hed / Gant kreñvoc’h 'viton ‘c’h on lardet / Yannig, ma far, groet hoc’h eus fall. / Klemm ha hirvoudiñ, tra na dal' ; Mard e[o] ho laeroñsi gwirion, / Hastet mont da ga[ou]t ar person ; / Anez dic’haouiñ prim ‘m eus aon, / E vezo amañ glaz ha kañv ! /

Koueet e warn-on ma fec’het / Gand krenvoc’h ‘wit-on ‘c’h on lardet / Ianik, ma far, groet hoc’h euz fall. / Klemm ha hirvoudi, tra na dall ; Mar-d-e ho laeronsi gwirion, / Hastet mont da gat ar person ; / Anez dic’haoin prim ‘m euz aon, / E vezo aman glaz ha kaon ! /

Hastit afo, paotred. Pelec’h ez oc’h-hu chomet ? Ar re all a zo aze ; an aotrou person evelato a zo oc’h ho kortoz. Evelato ! evelato !

Hastit affo, paotred. Pelec’h ez oc’h-hu choumet ? Ar re all a zo aze ; an ôtrou person evelato a zo oc’h ho kortoz. Evelato ! evelato !

Ar sakrist en devoa gwelet ar person hag ar c’hure o tiskenn d’ar bourk, buan-ha-buan e tilezas e stern gwiader, hastañ a reas afo da zont da gontañ dezho an doare. Penn-da-benn en deus displeget anezhi dirak an aotrou person…

Ar zakrist an nevoa gwelet ar person hag ar c’hure o tiskenn d’ar bourk, buan ha buan e tilezas e stern gwiader, hasta a rês affo da zont da gonta d’ê an doare. Penn-da-benn an neus displeget anei dirag an ôtrou person…

— Hastit afo, tre mat a zo hag ar mor a ziskenn buan… Hastit afo !…

— Hastit affo, tre mat a zo hag ar mor a ziskenn buan… Hastit affo !…

allas ! Hast kaer

hastañ

hasta

D’an ampoent e oa ur manac’h bihan, echu gantañ diboultrennañ an aoterioù rikamanet gant aour, o hastout dre ar vali greiz, davet traoñ an iliz, da serriñ dor vras ar straed.

Edo o tont. Hi an hini 'oa, en traoñ, du-se, er vali c'hlas, o hastout war-du an iliz, hi, ar weledigezh-se, ur marzh ar c'havout anezhi, gwenn-kann-wisket penn-da-benn, nemet he mantilh zu gant he c'hrib uhel war he fennad blev du e-giz askell ar vran.

O welout o ofiser o kemeret e gouch war hemañ gant e bistolenn, e hastont d'ober hent dezhañ da leuskel e denn.

O welout o ofiser o kemeret e gouch war hemañ gant e bistolenn, e hastont d'ober hent dezañ da leuskel e denn.

Salver Jezuz, gant trugarez, / Hastit d'astenn nerzh Ho kwarez / War ar c'haezh-mañ d'er skoazellañ / Pe e roint, hep ampellañ, / Dezhañ, herr, ar mestaol garv / En divello ha diskaro !

Salver Jezuz, gant trugarez, / Hastit d'astenn nerz Ho kwarez / War ar c'hêz-mañ d'her skoazella / Pe e roint, hep ampella, / Dezañ, herr, ar mestaol garo / Hen divello ha diskaro !