1. (db. an dud)
[1927] Aes da feukañ, kizidik betek re.
Evit ar wech kentañ en em ziskouezas anoazus. Un den kizidik meurbet, anaozus zoken.
2. Zo techet da feukañ ar re all gant e gomzoù.
3. (db. an traoù)
Displijus.
Anoazus eo ober hent en ur vro blaen.
HS. enoeüs.