V.k.e.
1. [1499, 1659, 1732, 1850, 1927] Reiñ, sevel, lakaat sevel argouroù d'ub.
[1732] Neb piv bennak en deus dizenoret ur verc'h onest, hag a diegezh vat, a zo dalc'het da eureujiñ outi, peotramant d'he argoulaouiñ.
[1850] Gant he eontr eo bet argouraouet.
Kaout arc'hant a-walc'h evit argouraouiñ e verc'h, e vugale. Ar c'hoar henañ a voe argouraouet gant he maeronez.
2. [1732] Arc'hantaouiñ ur foñs graet da bourchas ur sammad moneiz ingal d'un ensavadur
abalamour dezhañ da vont en-dro.
[1732] Sevel un ospital hag e argoulaouiñ
