1. (db. an traoù, an obererezhioù, an darvoudoù)
A dalvez da arouez, dezhañ perzhioù un arouez.
E jestroù o deus un dalvoudegezh, ur ster arouezel. Un darvoud arouezel.
2. (db. an dud, o c'hargoù, o obererezhioù)
Dister e dalvoudegezh, e efedusted.
N'eus gantañ nemet ur garg arouezel : hep gwir c'halloud ebet.
