1. (db. ar gwez)
Dont d'ober ur skalf.
HS. forc'hañ, gaoliñ.
2. (db. ar blev)
Bezañ faoutet ar pennoù anezho.
Skalfañ a ra ma blev.
HS. faoutañ.
3. (db. ar c'hroc'hen, gorre an douar, ar mogerioù)
Dont skalfoù warnañ.
Skalfet eo ma daouarn gant ar riv. Ar pradoù zo o skalfañ abalamour d'ar sec'hor.
HS. skarnilañ, skarrañ, spinac'hañ.