1. (db. al loened, an dud)
Taget gant an tagn.
2. (db. al loened, an dud)
Tagus (2) ouzh an dud prl. dre natur pe dre imor fall.
Ar vaouez-mañ zo tagnous ken ez eo. Ur c'hi bihan, hogen tagnous.
HS. kintus.
3. (db. an dud)
Tost d'e arc'hant, d'e vadoù.
HS. pizh.
Lakait war se ar vouezh putañ, trenkañ, a zo tu da glevout ; ur gomz tagnous, rok, evel ur chilpadenn ; setu eno poltred ar barzh brudet, a zalc’he d’an ampoent banniel ar Werz vrezhonek, an uhelañ.
Lakait war se ar vouez puta, trenka, a zo tu da glevout ; eur gomz tagnous, rok, evel eur chilpadenn ; setu eno poltred ar barz brudet, a zalc’he d’an ampoent banniel ar Werz vrezonek, an uhela.
1944
Daveenn :
EURW.1
p.97
— « A ! feiz ! » a lavaras ar merc’hed gant ur figur tagnous, « ma emañ evel-se ar jeu, mat pell ’zo ! »
1944
Daveenn :
ATST
p.39
Ho sakramanchoù zo fall-put, / Eme d'an dud, tagnous e vouezh, / E-ser ac'hanoc'h kas gwallvrud, / Ho kure kozh, an hailhon gouez.
Ho sakramanchou ' zo fall-put, / Eme d'an dud, tagnous e vouez, / E-ser ac'hanoc'h kas gwall-vrud, / Ho kure koz, an hailhon gouez.
