1. (db. al loened dh.)
Oberiadur parañ (I 1) (daou dra, daou zen, daou loen).
&
Ent strizh
Oberiadur lakaat loened da barañ.
Oc'h ober dre ar paradurioù e klaskent gwellaat ar gouennoù loened.
&
Obererezh parañ.
Paradur ar c'hezeg.
2. Dre ast. (db. an dud)
Pried.
Eva, ma faradur. Bremañ pa'z on dimezet, kemeret paradur / kenavo d'ar yaouankiz, hag an holl blijadur.
HS. par, parez.
