I.
V.g.
1. (db. ar c'hoad, ar vein pe an toennoù)
Dont da vezañ goloet a ginvi.
Ar c'heuneud a veze degaset dezhi d'ar gêr da ginviañ. Kinviañ a ra ar c'hoad gant an avel vor.
2. (db. an techoù, an dougoù)
Dont da vezañ kreñv.
Ar boaz fall-se zo deuet da ginviañ ennañ.
II.
V.k.e.
Kastizañ.
Kinviañ a reont o fasoù evit diskouez d'an dud e yunont. Al luskoù a spered a ginvio an dud-se.
Daveenn :
GReg
pg (s') enraciner (s'invereter, jetter de profondes racines, se fortifier : parlant des passions, des vices)
kinviañ
kinvia
1850
Daveenn :
GON.II
pg kinvia (Se couvrir de mousse, en parlant des arbres, des pierres et autres corps solides. Au figuré, s'enraciner, s'invétérer, se fortifier, en parlant des vices, des mauvaises habitudes. Croupir), kiviniein
Kinviañ a ra ar gwez amañ gant an avel-vor.
Kinvia a ra ar gwéz amañ gañd ann avel vôr.
1850
Daveenn :
GON.II
pg kinvia (Le vent de la mer fait que les arbres ici se couvrent de mousse).
Ar boaz fall-se a zo deuet da ginviañ ennañ.
Ar boaz fall-zé a zô deûd da ginvia enn-hañ.
1850
Daveenn :
GON.II
pg kinvia (Cette mauvaise habitude s'est enracinée en lui).
kiviniein
1850
Daveenn :
GON.II
pg kivinein, kinvia (En Vannes, kiviniein).
Daveenn :
GON.II
pg kinvia (Se couvrir de mousse, en parlant des arbres, des pierres et autres corps solides. Au figuré, s'enraciner, s'invétérer, se fortifier, en parlant des vices, des mauvaises habitudes. Croupir. Part.)
