I. H.g.
A.
1. Pezh a ra d'un ober bezañ diaes da seveniñ.
Diaezamant am eus o kerzhet. Kerzhet a ra gant kalz a ziaezamant. Ober udb. hep poan na diaezamant. Me am bez diaezamant gant ar berranal.
2. Trl.
OBER E ZIAEZAMANT : en em rouestlañ.
Me ned in ket d'ober ma diaezamant evit ober plijadur dezhañ.
B. Dre ast.
1. Diegi (en devez ub.) d'ober udb.
An diaezamant zo diwar-benn anzav ur fazi.
2. Stad korf diaes da c'houzañv.
Diaezamant am eus gant ar boan dent.
II. G.
1. Tra a nec'h, a laka diaes ub.
Skuizhder ha diaezamantoù ur veaj hir. A-nebeudoù ez a an diaezamantoù war vihanaat. Ar baourentez n'eo ket un dizenor, met un diaezamant eo. Al loen-se en deus un diaezamant.
2. Dre ast. (db. buhez danvezel an dud)
Berrentez a laka ar vuhez da vezañ diaes ; dienez arc'hant. En un diaezamant bras emañ an dud-se.
HS. diaester.