1. Na loc'h ket.
Menel a reas diloc'h ha staenet gant ar c'heloù fall-se.
HS. difiñv, diflach.
&
Tr. adv.
Loc'h-diloc'h : hej-dihej.
Aet e oa ar vag loc'h-diloc'h gant ar mor.
2. (db. ar bigi)
Zo o paouez loc'hañ.
Daveenn :
GON.II
pg diloc'h (Fixe, ferme, qui ne se meut point, qui ne varie point, qui demeure toujours arrêté au même lieu).
diloc'h
1850
Daveenn :
GON.II.HV
pg diloc'huz
Dic’houest da ren ha da luskañ o lestrig, mantret-holl, e vanjont diloc’h, helmoet o daouilin en o barlenn, o elgez war balv o daouarn, o sellout gwech ar mor, gwech an neñv, gwech all o c’hoar astennet ouzh o zreid.
Dic’houest da ren ha da luska o lestrig, mantret-holl, e vanjont diloc’h, helmôet o daouilin en o barlen, o elgez war balv o daouarn, o sellout gwech ar mor, gwech an nenv, gwech all o c’hoar astennet ouz o zreid.
1923
Daveenn :
SKET
p.109
diloc’h
1923
Daveenn :
SKET
p.170, « Geriadur ar "Skelta Segobrani" (an daou levr kenta) » "Immobile".
diloc'h
1931
Daveenn :
VALL
pg (sans) bouger
Neuze e kav deoc'h ez eo reizh en dije bet Korasidis daou vad diloc'h ha n'en dije ket disklêriet anezhe.
