don

don

doun

Rezon arall a lakaan a-fet / Da vout kordial lesanvet / Honnezh eo rak en hon metoù / E tle bout sertes dre rezon / Me gav e efed plantet don / A-feson en hon kalonoù.

Rayson aral a lacquaff afet / De bout cordial leshanuet, / Honnez eo rac en bon metou / Ez dle bout certes dre raison, / Me queff é effet plantet doun / A faeçon en hon calounou.

Ouzh harz ar groaz, gant habaster, / Grit din [Mari] ma vezin [en] ho niver, / Dre ar boan don, Itron deboner, / Ho poe, ha 'n anken digwener.

Ouz hars an croas, gant habaster, / Gryt diff [Mary] ma-z fiziff hoz nyuer, / Dre-n poan doun, Itron deboner, / Hoz boue, ha-n anquen dezguener.

2. Pa welas-hi ar basion / Hag ar martir he mab gwirion, / Ez eas leal en he c'halon, / Bete hec'h ene, kleze don.

2. Pan guelas hy an passion / Hac an martyr he map guyrion, / Ez eaz leal en he calon, / Bete he eneff, clezeff don.

donañ

douñ

diabarzh don

diabars doun

e-barzh don

ebars doun

en em lakaat don e-barzh

en em laquat doun ebarz

lakaat don

lacat doun

lakaat don en

lacat doun en

don

doun

11. Imprimit don e bemp Gouli / E goueled hor speredoù-ni; / Ha skrivit en hon eneoù / E groaz, e wad hag e dachoù.

11. Imprimit doûn e bemp Gouli / E gouelet hor speredou-ny; / Ha scrivit en hon enéou / E Groas, e oat, hag e dachou.

don a-ziabarzh

doun a ziabarz

don

doun

don en douar

doun èn doüar

don-meurbet

doun meurbed

donoc'h

dounoc'h

ker don

qèr doun

donañ

dounâ

ur puñs don

ur punçz doun

ur c'hav don

ur c'hao doun

puñs don, stêr don

punçz doun, staer doun

toull don

toull-doun

toulloù don

toullou doun

a-barzh monet pelloc'h, donoc'h en afer-se

abarz mônet pelloc'h, dounoc'h èn affer-ze

an doueed don

an doeëd doñ

don er soñj

doun èr sonch

lec'h don

leac'h doun

kas don

caçz doun

lakaat don

lacqât doun

plantañ don

planta doun

plantiñ don

planteiñ don

plantañ don en douar

planta doun én douar

monet don en ur palud

mônet doun èn ur palud

monet don-oc'h-don

mônet doun-oc'h-doun

monet don en ur c'hoad

mônet doun èn ur c'hoad

lakaat gwez don en douar

lacqaat guëz doun èn douar

plantañ gwez don en douar

planta guëz doun èñ douar

ul lec'h don

ul lec'h doun

toull doun

douezioù don

douësyou doun

skrivañ un dra don en e galon

scriva un dra doun èn e galoun

skrivet un dra don en e galon

scrivet un dra doun èn e galoun

lakaat un dra bennak don en e benn

lacqât un dra-bennac doun èn e benn

lekeet un dra bennak don en e benn

lecqeët un dra-bennac doun èn e benn

lakaat un dra bennak don en e galon

lacqât un dra-bennac doun èn e galoun

lekeet un dra bennak don en e galon

lecqeët un dra-bennac doun èn e galoun

don

doun

donoc'h

dounoc'h

donañ

dounâ

donañ

dounañ

Don eo terrupl an torrod-se.

Doun eo terrup an torrodd-ze.

Likit eñ don en douar.

Likit-héñ doun enn douar.

don

deûn

don

don

doun

Don eo ar puñs-mañ.

Doun eo ar puñs-ma.

N'eo ket don ar stêr-se.

Né kéd doun ar stér-zé.

poull don

poull-doun

Re zon eo asket ganeoc'h.

Ré zoun eo asket gan-é-hoc'h.

Ur c'hrizienn zon en deus.

Eur c'hrisien zoun en deûz.

esker don

esker doun

don

deun

mont donoc'h-don

moñd doun-oc'h-doun

Me a grede e oa bas an dour amañ ; hogen don eo.

Mé a grédé é oa bâz ann dour amañ ; hôgen doun eo.

Re zon eo graet an ant ganeoc'h.

Ré zoun eo gréad ann añt gan-é-hoc'h.

Mont don en ur c'hoad

Moñd doun eun [sic, enn] eur c'hoat

Furnezh, skiant ha labour a ziskouez euzh kalon ; / Hag ar galon atav, gant merc'h fur da gentañ, / Ned aio birviken, mar gell, d'en em stagañ / Ouzh rokedenn reuget diouzh drez an hentchou don.

Furnez, skiant ha labour a ziskouez euz kaloun ; / Hag ar galoun atao, gant merc'h fur da genta, / Ne d-aio birviken, mar gell, d'en em staga / Oc'h rokeden reuget dioc'h drez ann hentchou doun.

Evidon-me a gar va zud, va yezh, va bro / Ha kement zo enni : reier, brug ha derv, / Me zo gwelloc'h ganen gwelet an heol e Breizh, / Klevet trouz ar mor don o krozañ a-hed an deiz, / Bezañ paour, reuzeudik ken a rankin mervel, / Eget bezañ eürus en ur vro all a-bell, / Ma ve ret din eno mougañ ar garantez / A zo krog em c'halon, evel tan ur fornez.

Evid-oun-me a gar va zud, va iez, va bro / Ha kement zo enn-hi : reier, bruk ha dero, / Me zo gwelloc'h gan-en gwelet ann heol e Breiz, / Klevet trouz ar mor doun o kroza hed ann deiz, / Beza paour, reuzeudik ken a rankinn mervel, / Eget beza euruz enn eur vro all a-bell, / Ma ve red d'in eno mouga ar garantez / A zo krog en c'haloun, evel tan eur fournez.

Dre ma taole evezh ouzh ar re ziskiantañ, 'welas, en o zouez, an dud er penn-kentañ. Abeg en doa, m'en tou ! Rak holl, gwitibunan, chomomp bras ha bihan, heñvel ouzh kaouenned, en noz a wel gwellañ, da sellet a-vichez, ha da zispourbellañ ouzh fazioù hon nesañ, ouzh techoù ar re all. Ne welomp ket hor re ; en hor c'heñver omp dall, dall-poch evel gozed ; rak siwazh ! Mar karfemp, hep turiañ don hor park, grizioù fall a gavfemp

Dre ma toale evez oc'h ar re ziskianta, welaz, enn ho zouez, ann dud er penn-kenta. Abek en doa, m'hen tou ! rak holl, gwitibunan, choumomp braz ha bihan, hevel oc'h kaouenned, enn noz a wel gwella, da zellet a-vichez, ha da zispourbella oc'h faziou hon nesa, oc'h techou ar re all. Ne welomp ket hor re; enn hor c'hever omp dall, dall-poch evel gozed; rak siouaz ! mar karfemp hep turia doun hor park, grisiou fall a gafemp

E goueled ar mor don[,] ul lommig dour beuzet / A lavare o vont : — « Ned on netra er bed !

E gweled ar mor doun eul loummik dour beuzet / A lavare o vont : — « Ne d-oun netra er bed !

Ur bleiz, voa leun a skiant hag a galon ouzhpenn, / Dibaot ar bleizi-se, rouez int [sic, eo] an dud zoken / A lakeas un dervezh e spered da gregiñ / Donañ ha ma c'halle, a-greiz klask da zibriñ, / Er mennozh zo amañ.

Eur bleiz, voa leun a skiant hag a galoun ous-penn, / Dibaot ar bleizi-ze, rouez int [sic, eo] ann dud zo-ken) / A lakeaz eunn dervez he spered da gregi / Douna ha ma c'halle, a-greiz klask da zibri, / Er mennoz zo ama.

Ar soudarded heñchet mat en em gavas war-dro dek eur en ul lec’h anvet Hent Don, abalamour ma’z eo uhel ar c’hleuzioù en daou du dezhañ.

Ar zoudarded henchet mad a en em gavaz var dro dek heur enn eul leac’h hanvet Hent-Doun, abalamour ma’z eo huel ar c’hleuziou enn daou du d’ezhan.

Kerkent ha ma voe savet er c’halatrez, ec’h en em fourras donnañ ma c’hellas e-touez ar foenn.

Kerkent ha ma oue savet er c’halatrez, ec’h en em fourraz dounna ma c’hellaz etouez ar foenn.

M’am bij[e]-me gouezet e oa amañ, ken tost da Gonk, ul lenn ken don, me am bije digaset ganen an Aotrou Maze-Launay kozh, an hini hon eus ranket troc’hañ ur skouarn dezhañ evit kaout digantañ ur skudellad pezhioù daou skoed hepken.

M’am bichen-me gouezet oa aman, ken tost da Gonk, eul lenn ken doun, me am biche digaset ganen an Aoutrou Maze-Launay koz, an hini hon euz ranket trouc’ha eur skouarn d’ezhan evit kaout diganthan eur skudellat pesiou daou-skoued epken.

Nann, tud kozh bro Perroz n’oant ket tud aonik : feiz don a oa en o c’halon, ha fiziout a raent e Doue hollc’halloudek.

Nann, tud koz bro Perros n’oant ket tud aounik : feiz doun a ioa enn ho c’haloun, ha fiziout a reant e Doue oll-c’halloudek.

O welet e rae ar skouarn vouzar, pe marteze, evit lavaret gwell, o welet e rae goap eus ar c’hentelioù a ganed dezhañ, Andre ar Pontoù, an hini a oa e penn ar chouanted er c’horn-se eus ar vro, a gemennas d’e holl dud en em gaout, un nozvezh, e koad Tonkedeg, e tu ar sav-heol, el lec’h ma’z eus ur vengleuz hag a ya don a-zindan an douar.

O velet e rea ar skouarn vouzar, pe marteze, evit lavaret guell, o velet e rea goab euz ar c’hentelliou a ganet d’ezhan, Andre ar Ponthou, an hini a ioa e penn ar chouanted er c’horn-ze euz ar vro, a gemennaz d’he oll-dud en em gaout, eun nosvez, e koat Tonkedek, e tu ar zao-heol, el leac’h ma’z euz eur vengleuz hag a ia doun azindan an douar.

Ur wech ar pont freuzet, den ne c’helle mont eus an eil tu d’egile eus ar stêr, rak re ledan eo da lammet dreist, ha re zon an dour d’e zreuziñ war an troad.

Eur veach ar pount freuzet, den ne c’helle mont euz an eil tu d’egile euz ar ster, rak re ledan eo da lammet dreist, ha re zoun an dour d’he zreuzi var an troad.

P’en devez graet an den fall e reuziad war an douar, pa vez kouezhet don a-walc’h e puñs ar pec’hed hag er fallagriezh, an diaoul en dilez en ur c’hoarzhin yud.

P’en devez great an den fall he reuziad var an douar, pa vez kouezet doun avoualac’h e puns ar pec’hed hag er fallagriez, an diaoul hen dilez en eur c’hoarzin iud.

En derc’hent dec’h n’oa soudarded nemet e Berven, e Gwitevede hag e Sant-Nouga ; mes abaoe, ha n’int-i ket aet donoc’h er vro ?

Enn derc’hent deac’h n’oa soudarded nemed e Berven, e Guitevede hag e Sant-Nouga ; mez abaoue, ha n’int-hi ket eat dounnoc’h er vro ?

— Mat, ni a yoa deuet pevar, ha n’eus lazhet nemet unan ac’hanomp. Mes eus ar barrez a-gichen avat e oant deuet nav ; eizh a zo bet lazhet ; an navet a yoa aet dec’h en un ti aze e-kichen, da esa digeriñ un armel, hag en deus bet un taol pal diwar e benn ken don, ma weler e empenn dre ar faout ; me 'gred eo graet gantañ ivez.

— Mad, ni a ioa deuet pevar, ha n’euz lazet nemed unan ac’hanomp. Mez euz ar barrez a gichenn avad oant deuet nao ; eiz a zo bet lazet ; an naved a ioa eat deac’h enn eun ti a-ze e kichen, da esa digeri eun armel, hag en deuz bet eun taol pal divar he benn ken doun, ma velor he empenn dre ar faout ; me gred eo great gant-han ive.

Evit-se n’eus nemet un dra da ober : kemerit ho pal, ha bremañ p’eo noz, pa ne c’hell den ho kwelet, it du-hont da gorn ar jardin, e tu ar sav-heol, grit en douar, a-zindan ar wezenn-lore, un toull bras ha don a-walc’h evit er lakaat.

Evit-se n’euz nemed eun dra da ober : kemerit ho pal, ha breman p’eo noz, pa ne c’hell den ho kuelet, it du-hont da gorn ar jardin, e tu ar zao-heol, grit enn douar, a-zindan ar vezen lore, eun toull braz ha doun avoualac’n evit her lakaat.

Al levr-mañ a zo kinniget Gant trugarez ha doujañs bras En eñvor da'm mestr kozh brudet D'Arbois de Jubainville, a reas Enklaskoù don War ar Gelted Hag ar yezhioù gante komzet, en n'hallas lenn dioutañ nemet Ar pennadig kentañ, siwazh.

Al levr-man a zo kinniget Gant trugare ha doujans bras En envor d'am mestr koz brudet D'Arbois de Jubainville, a reas Enklaskou don war ar Gelted Hag ar yeziou gante komzet; Hen n'hallas lenn dioutan nemet Ar pennadig kenta, siouaz

Gwarezet gant an amc’houloù, gant delioù ar gwez, gant hirglezeier ar geot-hesk, e tizhjont diraez don a-walc’h e-kreiz ar vro dalc’het gant an diavaezidi.

Gwarezet gand an amc’houlou, gant deliou ar gwez, gant hir-glezeier ar geot-hesk, e tizjont diraez doun a-walc’h e-kreiz ar vro dalc’het gand an diavezidi.

(1) [...] Ejiptiz, en enep, a oa gwriziennet don enno ar gredenn-se.

(1) [...] Ejiptiz, en eneb, a oa gwriziennet doun enno ar gredenn-ze.

Kerkent ha peurdavet mouezh sklintin-arc’hant ar werc’hez heolel, mouezh don ha boud ar Rener, o sevel d’he zro, a lavare ar gerioù-mañ : [...].

Kerkent ha peurdavet mouez sklintin-arc’hant ar werc’hez heolel, mouez doun ha boud ar Rener, o sevel d’he zro, a lavare ar geriou-man : [...].

Un amzer a beoc’h don, a verzh dispar, a eurvad leun ez oa-hi, — a-unvan emañ holl hen-zanevelloù ar pobloù evit hel lavarout, — p’edo mibien ha merc’hed Manos o vevañ e frankizennoù heoliek koadoù ar Sav-heol, ma vezent gweladennet eno gant an doueed.

Eun amzer a beoc’h doun, a verz dispar, a eurvad leun ez oa-hi, — a-unvan eman holl hen-zanevellou ar poblou evit hel lavarout, — p’edo mibien ha merc’hed Manos o veva e frankizennou heoliek koadou ar Sav-heol, ma vezent gweladennet eno gand an doueed.

Bet kelennet gant Lugus ha Belisama hag o kas ganto en ur vont war-raok, garanet don en o fenn hag en o c’halon, lezennoù Belios ; perc’henned klavioù-brezel, binvioù-labour ha kirri tennet an danvez d’o sevel eus un douar gweladennet ha santelaet gant an doueed, kaserien pennoù-chatal glan ha disi, ez oant holl, paotred ha merc’hed, yaouank, kreñv, kaer, gwenn, skedus, gredus ha hael, ur marzh !

Bet kelennet gant Lugus ha Belisama hag o kas ganto en eur vont war-raok, garanet doun en o fenn hag en o c’halon, lezennou Belios ; perc’henned klaoiou-brezel, binviou-labour ha kirri tennet an danvez d’o sevel eus eun douar gweladennet ha santelaet gand an doueed, kaserien pennou-chatal glan ha disi, ez oant holl, paotred ha merc’hed, yaouank, krenv, kaer, gwenn, skedus, gredus ha hael, eur marz !

Gantañ ha diwezhatoc'h heptañ, em eus ergerzhet an holl vroioù-se, bro "Belovesos" da gentañ, an douar uhelvrud, pinvidik ha frouezhus douret gant ar Bodinkos hag an adstêrioù anezhañ, ar Vinolandon, puilh ennañ an trevadoù mezvus en tu-hont hag e-harz ar menezioù bras erc'hek, e troad an hirziarrozioù koadek ma kantre warno an arzh, ar c'hazh gouez hag ar c'havr, ouzh glann al lennoù-meur glas, sioul ha don o dourioù evel an oabl en devezhioù hañv.

Gantan ha diwezatoc'h hebdan, em eus ergerzet an holl vroiou-ze, bro "Belovêsos" da genta, an douar uhelvrud, pinvidik ha frouezus douret gand ar Bodinkos hag an adstêriou anezan, ar Vinolandon, puilh ennan an trevadou mezvus en tu-hont hag e-harz ar meneziou bras erc'hek, e troad an hir-ziarroziou koadek ma kantre warno an arz, ar c'haz gouez hag ar c'havr, ouz glann al lennou-meur glas, sioul ha doun o douriou evel an oabl en deveziou hanv.

En amzer ar roue Dovideros, ar pempvet bloavezh eus ar renadur anezhan, e kimiadis diouzh ar gêr diazezet-don, mogeriet-kreñv, a laka an dorioù anezhi, pa droont war o mudurunoù, ar vro da dregerniñ adalek Luta betek Barron hag adalek Kamaranda betek Medionemeton.

En amzer ar roue Dovideros, ar pempvet bloavez eus ar renadur anezan, e kimiadis diouz ar gêr diazezet-doun, mogeriet-krenv, a laka an doriou anezi, pa drôont war o mudurunou, ar vro da dregerni adalek Luta betek Barron hag adalek Kamaranda betek Medionemeton.

Hag ar re zibaot-kaer o doa en em viret ouzh al lazhadegoù, ouzh ar sklavadegoù, ouzh ar vosenn hag an naonegezh, a renas ur vuhez reuzeudik, kuzhet e don donañ ar c’hoadoù pe en enezennoù ar paludoù.

Hag ar re zibaot-kaer o doa en em viret ouz al lazadegou, ouz ar sklavadegou, ouz ar vosenn hag an naonegez, a renas eur vuhez reuzeudik, kuzet e doun douna ar c’hoadou pe en enezennou ar paludou.

Kement-se holl ha kant ha kant a draoù all c’hoazh, evel o degouezhioù , o c’hoarioù, o zroioù gant al loened a veve war o zro, ha dreist-holl o divizadennoù gant an dourgi hag avank kozh an aven, a zo don e koun pep unan.

Kement-se holl ha kant ha kant a draou all c’hoaz, evel o digoueziou, o c’hoariou, o zroiou gand al loened a veve war o zro, ha dreist-holl o divizadennou gand an dourgi hag avank koz an aven, a zo doun e koun peb-unan.

Bilzig, ma vije bet eno, en e lec’h, en dije bet labouret mat ivez eus taol an aotrou Kont, hir ha lemm-meurbet a oa e zent, don e gof ha direvus. Ya, met n’oa ket bet pedet d’ar pred, paourkaezh Bilzig !

Bilzig, ma vije bet eno, en e lec’h, an nije bet labouret mat ive eus tôl an ôtrou Kont, hirr ha lemm meurbed a oa e zent, doun e gof ha diverus [sic, "direvus"] (2). Ya, met n’oa ket bet pedet d’ar pred, paour kêz Bilzig !

Siwazh ! seul vui ma ’c’h hije he lost, seul vui an drein a rae o dever, ha donoc’h-don e sikent o beg er c’hig.

Siouaz ! seul-vui ma ’c’h hije he lost, seul-vui an drein a rê o dever, ha dounoc’h-doun e sikent o beg er c’hig.

Bez’ ez eus oc’h ober ar stêr daouzek kan lerc’h-ouzh-lerc’h, enno dour don ha sioul hag etrezo, d’o rannañ, daouzek treuziad froudoù, troennoù ha lamm-dourioù (3).

Bez’ ez eus oc’h ober ar stêr daouzek kan lerc’h-ouz-lerc’h, enno dour doun ha sioul hag etrezo, d’o ranna, daouzek treuziad froudou, trôennou ha lamm-douriou (3).

An div bantenn vras-se, a ziskenn an eil war-du eben hep dont da gejañ biken rannet ma’z int gant ar stêr, a zo anezho donañ traonienn ar bed-holl.

An diou bantenn vras-se, a ziskenn an eil war-du eben hep dont da geja biken rannet ma ’z int gand ar stêr, a zo anezo douna traonienn ar bed-holl.

An aod anezhañ, uhel ha serzh, a zo toullet a gevioù don.

An aod anezan, uhel ha serz, a zo toullet a geviou doun.

Bep beure, pa zeu bannoù an heol da skeiñ ar rec’hier m’emañ diazezet warno, e sav diouto un hesonadenn don ha leun a veurdez (2).

Bep beure, pa zeu bannou an heol da skei ar rec’hier m’eman diazezet warno, e sav diouto eun hesonadenn doun ha leun a veurdez (2).

Hag, en ur sevel he biz-yod, e lavaras : « Laka don ez spered kement-mañ, Tekos, evit a-benn ma vezi deut en oad-gour. [...] »

Hag, en eur sevel he biz-yod, e lavaras : « Laka doun ez spered kement-man, Tekos, evid a-benn ma vezi deut en oad-gour. [...] »

Gwellañ kelennerien eo an doueed, desket ma ’z eo bet ganto donañ skiant a zo eus tud ha buhez.

Gwella kelennerien eo an doueed, desket ma ’z eo bet ganto douna skiant a zo eus tud ha buhez.

Ar vartoloded, ar vererien, paotred ar c’homanañchoù nan int ket ken ankouaus : o eñvor a zo donoc’h.

Ar vartoloded, ar vererien, pôtred ar c’homananchou nan int ket ken ankouaüs : o evor a zo dounoc’h.

En e galon, don-don en devoa kuzhet e garantez a vugel. Hag eno, en disheol, e galon en devoa lezet anezhi da gellidañ, da ziwanañ, da vleuniañ, bleuñvennig kizidik ha tener.

En e galon, doun-doun an nevoa kuzet e garante a vugel. Hag eno, en disheol, e galon an nevoa lezet anei da gellida, da ziwana, da vleunia, bleuennig kizidik ha tener.

Hag en koun Bilzig, don-don dindan eñvor, en em sikas ar gentel a nerzh-kalon roet dezhañ gant Saig Jelvest, en nozvezh ar morgazhed, ur gentel a hardizhegezh sioul ha fur.

Hag en koun Bilzig, doun-doun dindan evor, en em sikas ar gentel a nerz-kalon roet d’ean gant Saïg Jelvest, en nozvez ar morgazed, eur gentel a hardiegez sioul ha fur.

mont don en ur studi

mont doun en eur studi

don

doun

mont don

mont doun

Seul zonoc'h e teu houmañ da vezañ, seul vuanoc'h e labour ar skorn d'he c'hleuzañ, rak seul devoc'h eo.

Amañ e tremene dirazon istor ma Bro, ar bernioù mein dismantret, ar mogerioù disac'het, ar porrestell distouvet, a oa taolennoù a verke don o merk em spered a vugel kurius.

Amañ e tremene dirazoun istor ma Bro, ar berniou mein dismantret, ar mogeriou dizac'het, ar porrestell distouvet, a oa taolennou a verke doun o merk em spered a vugel kurius.

Stêr-Aon a red e-harz he c'hleuzioù don e kichennik, ez eus ur chapel vihan gouestlet da sant Kado, kenamzeriad Gweltaz, ha kenvroad breizhek dezañ,[.]

Stêr Aon a red e-harz he c'hleuziou doun e kichennik, ez eus ur chapel vihan gouestlet da Sant Kado, kenamzeriad Gweltas, ha kenvroad breizek d'ezañ,[sic, .]

Met ne oan ket dinec’h, rak gouzout mat a raen e oa ur foz don etre ur soudard hag un ofiser, pa vezent en « uniform » an eil hag egile.

Met ne oan ket dinec’h, rak gouzout mat a raen e oa eur foz doun etre eur soudard hag eun ofiser, pa vezent en « uniform » an eil hag egile.

Frañsou Caurel (Evnig Arvor), mestr-skol gristen er Pelem ; Erwan Sebillot (Lagad don), mab d’ar skrivagner poblus ; Erwan ar Stank (ar Barzh du), eus an Naoned ; ha beleien gredus eus Bro-Wened : an abad Marechal (Bleiz Lannvau) ; an abad ar Bayon (Job er Gléan) ; Stevan Kerhoret, hag all…

Frañsou Caurel (Evnig Arvor), mestr skol gristen er Pelem ; Erwan Sebillot (Lagad doun), mab d’ar skrivagner poblus ; Erwan ar Stang (ar Barz du), eus an Naoned ; ha beleien gredus eus Bro-Wened : an abad Marechal (Blei Lannvau) ; an abad ar Bayon (Job er Gléan) ; Stevan Kerhoret, hag all…

Ne oa ket peurechuet gantañ e gomzoù, ma yudas gant ivinoù al loen o vont don en e zaouarn.

Ar pezh a zo sur eo emañ e-kreiz an dorgenn hag ez a don, don, betek ar stêr vras a red en draonienn, ker reizh ha ker sioul.

Ur puñs kuzhet a zo war an dorgenn ; ledan eo ha don, ha graet en e bezh gant mein-benerezh.

Neuze e tennas diouzh pleg don e vilgin wenn ur baperennig pleget gant evezh.

Deoc'h-c'hwi holl 'vin amañ feal / Hep ma ve ganin-me keal / D'ho kuitaat na d'ho tilezel / Daoust d'an arnev ha d'ar brezel. / Eus ho feiz e vin ar c'hlaouenn / Tra ma paro he sklêrijenn / E strad don ho teñvalijenn.

Deoc'h-c'houi holl ' vin amañ feal / Hep ma ve ganin-me keal / D'ho kuitaat na d'ho tilezel / Daoust d'an arne ha d'ar brezel. / Eus ho feiz e vin ar c'hlaouenn / Tra ma paro he sklerijenn / E strad don ho teñvalijenn.

Din[,] ho sakramant n’eo ket mat : / Dibabet 'c'h eus an hent hep drein, / Warnañ kompez ha plaen ar vein, / 'lec'h ar garront ma kresk ar spern / A doullas don d'ar C'hrist E gern.

Din ho sakramant n’eo ket mat : / Dibabet 'c'h eus an hent hep drein, / Warnañ kompes ha plên ar vein, / 'lec'h ar garront ma kresk ar spern / A doullas don d'ar C'hrist E gern.

Evel en aval [e] krign ar preñv / O toullañ don, o tantañ kreñv, / E sank ur bir em askre noazh : / Ma zorfed, Doue, zo ken bras !

Evel en aval krign ar preñv / O toulla don, o tanta kreñv, / E sank eur bir em askre noaz : / Ma zorfed, Doue, ' zo ken bras !

Lies gwech o deveus gouelet / Ma daoulagad keizh o welet / 'Maon el lagenn, don er goueled.

Lies gwech o deveus gouelet / Ma daoulagad keiz o welet / 'Maon el lagenn, don er goueled.

Ret e vez mont don-don e diabarzh ar vro a-barzh kavout un nebeudig tud.

Dont a ra buan koulskoude ar mare da vont da ober anaoudegezh donoc'h gant ar vro, hag evidon ivez gant an doare ma rankin ren va labour.

Hag an noter, spontet gant ar menoz, a grogas da valañ soñjoù a-zivout e dremened dezhañ e-unan, o furchal e don-donañ e eñvor, ken bras aon en doa e ve, piv 'oar, ur falloni diaoulek bennak prest da lammat er-maez, evel ur Yann-Blev.

Bras e oa ar guriusted a vroudas ar fiziadour da vont dreist an difenn, ha da splujañ betek don donañ ar c'hevrin.

Gant chanter Kemper e voe diazezet don er vro ar c'hinkladurioù gotek flammheñvel hag a voe hirbadus o ren e Breizh-Izel - diouzh ar stil-se e vo savet c'hoazh kloc'hdi chapel Santez Anna e Fouenant e 1685, pa oa nevez echuet Trepas ar melezourioù e Versailles !

Distreiñ a ran d'am burev gant startijenn glañvidik un den a zo bet stroñset[-]don hag a glask koustet a gousto ober un dra bennak evit addont e-barzh.

Klask a ran lakaat don e'm spered e rin ma labour, ne vern da belec'h e'm c'haso, met n'eo ket aes.

Un enebour all a zo, ha klask a reer sankañ anezhañ don-don en hor speredoù: ar santimant da vezañ dic'halloud...

N'eo ket se eo a vern dimp ar muiañ, pa'z eo Ilias Homeros, dreist-holl, un istor ma vez graet ennañ an depegn eus santimantoù don ha luziet Rouaned ha Kadourien, Priñsed ha Priñsezed, Doueed ha Doueezed.