fall

Pe da heni ez respontas ar werc'hez : [«]Entent, me a[z] ped hag egzamin envat kent barn petra a lavaran dit, pe me a zle mui choazañ ur roue debil, fall, mortel, hakr, ha bilen, ha diform[.»]

pe da heny ez respontas an guerhes entent me a pet hac examin en fat quent barn petra a lauaraff dit, pe me a dle muy choasaff vn roe debil fall mortell hagr ha bilen ha difform:

den fall

fall

louvidigez fall

louidiguez fal

plac'h fall

plac'h-fall

leun a neuzioù fall

leun a neuzyou fall

graet neuzioù fall

græt neuzyou fall

ober neuzioù fall

ober neuzyou fall

a zo a fall bouez

a so a fal poües

neuzioù fall

neuzyou fall

neuz fall

pep hini a gav graet mat e labour, peger fall bennak a vez

pep-hiny a gueff great mad e labour, peguer fall-bennac a véz

Ur bobl fall ha bastard a c'houlenn burzhudoù, ha ne welo nikun eme Jezuz-Krist.

Ur bobl fall ha bastard a g'houlenn burzudou, ha ne vello necun, eme Jesus-Christ.

A-wechoù mat, a-wechoù fall.

A-vizyou mad, a vizyou fall.

fall

falloc'h

falloh

ur c'hristen fall a zen

aet eo da fall

eat eo da fall

gwin fall

güin fall

cher fall a zo gantañ

cher fall a so gand-hâ

Falloc'h eo hemañ eget egile.

Falloc'h eo hé-mañ égéd égilé.

Ar fallañ a zo mat a-walc'h evidon.

Ar falla a zô mâd awalc'h évid-oun.

loen fall

loen-fall

Boazioù fall en deus kemeret abaoe emañ eno.

Boasiou fall en deûz kéméred abaoé éma énô.

fall fall

C'hwezh fall a glevan.

C'houés fall a glévann.

tec'hit diouzh an darempredoù fall

tec'hid diouc'h ann daremprédou fall

n'eo ket fall an darvoud

né két fall ann darvoud

fall

N'eo ket fall ar gwin-mañ.

Né két fall ar gwîn-mañ.

Un den fall eo.

Eunn dén fall eo.

Gwall fall eo ho sae.

Gwall-fall eo hô saé.

Fall-bras eo abaoe dec'h.

Fall brâz eo abaoé déac'h.

Fall eo graet ganeoc'h.

Fall eo gréat gan-é-hoc'h.

falloc'h

fallañ

falla

"Ned oc'h ket diwar ouenn ho tud-kozh zo marv; ar-re-se kalonek ne vezent diwezhat, da herzel ouzh pep droug ha da ober pep mad; marv int pell a zo, hag e-kreiz o bezioù, ouzh ho kwelet diskiant, poultrenn o relegoù, o eskern o stekiñ dindanoc'h a lavar; ez oc'h tud digalon, tud dall ha tud bouzar. Evel ur reverzhi, droug ar bed o sevel a ya en ho kwazied, ho laka da vervel; ur mergl milliget eo, ur c'hleñved dishegar, savet da gontammiñ pep mad zo war an douar; genel a ra bosenn ha kernez tro-war-dro; ouzh he heul kasoni e pep lec'h, e pep bro, a laka dre ar bed brezel ha lazherezh. Hama, a-barzh nemeur, e vo bec'h hag enkrez : ha penaos ne ve ket ? Pep droug a zo meulet; hiriv an den fallakr zo ar gwellañ deuet. An nebeudig re vat, flastret gant ar re fall, a rank mont da guzhet evit en em ziwall."

"Ned-oc'h ket diwar-wenn ho tud koz zo maro; ar re-ze kalounek ne vezent divezad da herzel oc'h pep drouk, ha da ober pep mad; maro int pell a zo, hag e-kreiz ho besiou, oc'h ho kwelet diskiant, poultren ho relegou, ho eskern o steki dindan-hoc'h a lavar; ez oc'h tud digaloun, tud dall ha tud bouzar. Evel eur reverzi, drouk ar bed o sevel, a ia enn ho kwazied, ho laka da vervel; eur mergl milliget eo, eur c'hlenved disegar, savet da goutammi pep mad zo war ann douar; genel a ra bosen ha kernez tro war dro; oc'h he heul kasoni e pep leac'h, e peb bro, a laka dre ar bed brezel ha lazerez. Ama, abarz nemeur, e vo beac'h hag enkrez : ha penaoz ne ve ket ? Peb drouk a zo meulet; hirio ann den fallakr zo ar gwella deuet. An nebeudik re vad, flastret gant ar re fall, a rank mont da guzet evit en em ziwall".

An aotrou Milin n'en deus ket graet eveltañ, en ur anaout an hent mat, n'en deus ket kemeret an hent fall.

An aotrou Milin n'en deuz ket great evel-d-han : enn eur anaout an hent mad, n'en deuz ket kemeret ann hent fall.

An azen, deuet e dro, a lavar evel-henn : "Ned eus ket pell, soñj am eus, ur wech, en ur dremen, Dre ur prad glas a oa, me 'gav din, d'ur manac'h, An naon, ar geot flour ha, m'en diskuilh hep nac'h, Dre ali Paol gornek o sutal em fenn sot, e peurjon er prad-se ledander va zeod. Me n'edon ket em zra, evit lavaret gwir. Diouzhtu e voe ar vlej war al loen blevek hir. Ur bleiz, den a studi, a ziskouezas displeg e oa deuet ar c'hleñved diwar ar skouarneg, hag e tleit, 'mezañ, sevel hed e livenn Al loen-se divalo, rognek-fall, diskroc'hen. Laerezh tra e nesañ, ne oa gwashoc'h torfed ! Nemet dre ar marv ne vije ket gwalc'het ; ur vezh e oa e welet : d'ar bed-holl evit skouer 'Oa ret e vije roet. Lazhet e voe ar c'houer.

Ann azen, deut he dro, a lavar evel-hen : "Ne deuz ket pell, sonj am beuz, eur weach, en eur dremen, Dre eur prad glaz a voa, me gav d'in, d'eur manac'h, Ann naoun, ar ieod flour ha, m'hen diskuill hep nac'h, Dre ali Paol-gornek o sutal em fenn zod, E peurjounn er prad-ze ledander va zeod. Me n'edounn ket em zra evit lavaret gwir". Dioc'h-tu e voe ar vlej war al loen blevek-hirr. Eur bleiz, den a studi, a ziskouezaz displek E voa deut ar c'hlenved diwar ar skouarnek, Hag e tleit, 'mez-han, sevel hed he liven Al loen-ze divalo, rouignek fall, diskroc'hen. Laerez tra he nesa, ne voa gwasoc'h torfed ! Nemet dre ar maro ne vije ket gwalc'het ; Eur vez voa he welet : D'ar bed holl evit skouer Voa red e vije roet. Lazet voe ar c'houer.

Ar bobl, war gement-mañ, a zihunas raktal, a gasas dioutañ [sic] ar barrad-amzer fall

Ar bobl, war gement-man, a zihunaz raktal, a gasaz diout-han ar barrad amzer fall

Dre ma taole evezh ouzh ar re ziskiantañ, 'welas, en o zouez, an dud er penn-kentañ. Abeg en doa, m'en tou ! Rak holl, gwitibunan, chomomp bras ha bihan, heñvel ouzh kaouenned, en noz a wel gwellañ, da sellet a-vichez, ha da zispourbellañ ouzh fazioù hon nesañ, ouzh techoù ar re all. Ne welomp ket hor re ; en hor c'heñver omp dall, dall-poch evel gozed ; rak siwazh ! Mar karfemp, hep turiañ don hor park, grizioù fall a gavfemp

Dre ma toale evez oc'h ar re ziskianta, welaz, enn ho zouez, ann dud er penn-kenta. Abek en doa, m'hen tou ! rak holl, gwitibunan, choumomp braz ha bihan, hevel oc'h kaouenned, enn noz a wel gwella, da zellet a-vichez, ha da zispourbella oc'h faziou hon nesa, oc'h techou ar re all. Ne welomp ket hor re; enn hor c'hever omp dall, dall-poch evel gozed; rak siouaz ! mar karfemp hep turia doun hor park, grisiou fall a gafemp

Kanerez fall ha kozh trabell, a lavarjont a vouez uhel; reiñ 'rez deomp ur vicher gempenn; ret ve kaout kant ha kant den, 'vit dibabañ kanab ar vro.

kanerez fall ha koz trabel, a lavarchont a vouez huel; rei rez d'omp eur vicher gempenn; red ve kaout kant ha lant den, 'vit dibaba kanab ar vro.

kas er-maez eus e di, boazioù fall ha nevezenti

Kas er meaz euz e di, boasiou fall ha nevezenti

Tud Perroz n’oant ket evit dont war-eeun eus ar gêr, rak ul lastez soudarded, hanvet "garde-kot", leun a feiz fall, a fallagriezh hag a drubarderezh, deuet di, war o meno, evit difenn ar vro a-enep ar Saozon, ha ne raent nemet laerezh hag en em vezviñ, o divije buan o diskuilhet hag o c’haset d’ar marv.

Tud Perros n’oant ket evit dont var eeun euz ar gear, rak eul lastez soudarded, hanvet "garde-kot", leun a feiz fall, a fallagriez hag a drubarderez, deuet di, var ho meno, evit difen ar vro a enep ar Zaozoun, ha ne reant nemed laerez hag en em vesvi, o diviche buan ho diskuillet hag ho c’haset d’ar maro.

Ar re a ra fall a vez aonik.

Ar re a ra fall a vez aounik.

Ker kozh-se eo ; mes n'eo ket falloc’h evit-se.

Ker kos-se eo ; mez ne ket falloc’h evit-se.

Ar beleg a sav adarre e vouezh hag ar bobl a ziskan outañ : Ar beleg : "Ab irâ et odio et omni malâ voluntate", Diouc’h ar gounnar, ar gasoni ha pep c’hoant fall, Ar bobl : "Libera nos, Domine !" Pellait ac’hanomp, Aotrou !

Ar belek a zao adarre he vouez hag ar bobl ziskan outhan : Ar belek : Ab irâ et odio et omni malâ voluntate, Dioc’h ar gounnar, ar gasoni ha pep c’hoant fall, Ar bobl : Libera nos, Domine ! Pellait ac’hanomp, Aoutrou !

Evit gwir, abaoe an nozvezh a laka ac’hanon da ruziañ, em eus kaset pevar d’ar prizon ; mes n'eo ket pevar oa din bezañ kaset, na pevar-ugent zoken, mes pevar-c’hant pe ouc’hpenn, evit tennañ, en un taol, an holl louzeier fall eus va farrez Plouared.

Evit guir, abaoue an nosvez a laka ac’hanon da ruzia, em euz kaset pevar d’ar prizoun ; mez ne ket pevar oa dign beza kaset, na pevar-ugent zoken, mez pevar-c’hant pe ouc’hpenn, evit tenna, enn eun taol, an oll louzeier fall euz va farrez Plouaret.

D’ar mare-se, n’oa ket brav doare an dud war an douar. Doue, droug ennañ o welet pec’hedoù ar vro, a lezas e vugale da ober o fenn o-unan. Dall evel ma’z eo an dud hep skoazell an Aotrou Doue, ne zalejont ket da vont dre an hent fall, fall e pep giz : fall evit traoù ar bed-mañ kerkoulz hag evit traoù ar bed-all.

D’ar mare-ze, n’oa ket brao doare an dud var an douar. Doue, drouk ennhan o veled pec’hejou ar vro, a lezaz he vugale da ober ho fenn ho-unan. Dall evel ma’z eo an dud eb skoazel an Aoutrou Doue, ne zalejont ket da vont dre an hent fall, fall e pep giz : fall evit traou ar bed-man kerkouls hag evit traou ar bed-all.

Va c’hrediñ a c’hellit, n’eus ket bet biskoazh falloc’h soudarded, ha n’eo ket hep souezh, rak an darn vuiañ anezho n’oant bet biskoazh krog e fuzuilh ebet.

Va c’hredi a c’hellit, n‘euz ket bet biskoaz falloc’h soudarded, ha ne ket ep souez, rak an darn-vuia anezho n’oant bet biskoaz krok e fuzil ebed.

Me gredfe kentoc’h e teufe, e-pad an emgann, an Aotrou Doue da zilezer an den da heuilh sioù fall e galon, da ober droug dezhañ e-unan ha da dud ne anavez ket zoken, abalamour ar brezel a zo unan eus e walinier.

Me gredfe kentoc’h e teufe, epad an emgann, an Aoutrou Doue da zilezer an den da heuill siou fall he galoun, da ober drouk d’ezhan he-unan ha da dud ne anavez ket zoken, abalamour ar brezel a zo unan euz he voaligner.

Va c’hrediñ a c’hellit, meur a wenneg a goustas da Blougerneiz bevañs ha lojeiz ar soudarded-se, rak n'eo ket an traoù fallañ a zebrent nag a event.

Va c’hredi a c’hellit, meur a vennek a goustaz da Blougerneiz bevanz ha lojeiz ar zoudarded-se, rak ne ket an traou falla a zebrent nag a event.

P’edon etre unnek eur hag hanternoz, va-unan, e-tal tour Berven, pevar alc’houez, daou fall anezho, etre va daouarn, ez ae buanoc’h ar soñjoù dre va fenn, hag e teue tammoù enkrez din, hag e krene va izili, ret eo hen anzav.

P’edon etre unnek heur hag hanter-noz, va-unan, e tal tour Berven, pevar alc’houez, daou fall anezho, etre va daouarn, ez ea buannoc’h ar sonjou dre va fenn, hag e teue tammou enkrez d’ign, hag e krene va izili, red eo hen anzao.

— Diouc’h [Diouzh] pelec’h an diaoul, eme ur soudard, eo deuet an tenn ifern-se ? Kozh bro fall !

— Diouc’h peleac’h an diaoul, eme eur zoudard, eo deuet an tenn ifern-ze ? Koz bro fall !

N’en em chalit ket re, Anna Roue : an traoù ne droint ket marteze ker fall ha ma soñj deoc’h.

N’en em jalit ket re, Anna Roue : an traou ne droint ket marteze ker fall ha ma sonj d’eoc’h.

— Doue koulskoude a varno ac’hanoc’h hag a stardo warnoc’h mar kendalc’hit da ober fall, evel ma rit bremañ. — Lezit anezhañ ganeomp, ni er lakaio war e du, a-raok ma’z aimp kuit eus ar vro-mañ.

— Doue kouskoude a varno ac’hanoc’h hag a stardo varnoc’h mar kendalc’hit da ober fall, evel ma rit breman. — Lezit anezhan ganeomp, ni her lakaio var he du, araok ma’z aimp kuit euz ar vro-man.

— Me ? — Ya, c’hwi, den fall. — Me, den fall ? — Ya, c’hwi. — Biskoazh den n’en deus lavaret din kemend-all ; ha c’hwi a zislonko ar ger-se, pe me ’welo.

— Me ? — Ia, c’houi, den fall. — Me, den fall ? — Ia, c’houi. — Biskoaz den n’en deuz lavaret dign kement-all ; ha c’houi a zislounko ar ger-ze, pe me velo.

Koue[zh]et e[o] warnon ma fec’hed / Gant kreñvoc’h 'viton ‘c’h on lardet / Yannig, ma far, groet hoc’h eus fall. / Klemm ha hirvoudiñ, tra na dal' ; Mard e[o] ho laeroñsi gwirion, / Hastet mont da ga[ou]t ar person ; / Anez dic’haouiñ prim ‘m eus aon, / E vezo amañ glaz ha kañv ! /

Koueet e warn-on ma fec’het / Gand krenvoc’h ‘wit-on ‘c’h on lardet / Ianik, ma far, groet hoc’h euz fall. / Klemm ha hirvoudi, tra na dall ; Mar-d-e ho laeronsi gwirion, / Hastet mont da gat ar person ; / Anez dic’haoin prim ‘m euz aon, / E vezo aman glaz ha kaon ! /

Ac'hanta ! ma mignon, petra rafes, lâr din, d'un den fall a zeufe da'z ti da zispenn, dirazout, en e gomzoù, ur vamm e teus karet hag a garez kement ?

Ac'hanta ! ma mignon, petra rafes, lar d'in, d'eun den fall a zeufe d'as ti da zispenn, diraz-out, en e gomzou, eur vamm e teuz karet hag a gares kement ?

— Petra a c’hoarvez ganti ? a adlavare ar mestr dezhañ e-unan… Biskoazh he fenn fall n’he devoa bet graet !… Petra ?…

— Petra a c’hoarve ganti ? a adlavare ar mestr d’ean e-unan… Biskoaz he fenn fall n’he devoa bet grêt !… Petra ?…

Fall eo ar stumm-ober-se pa garfe harpañ ar gwellaat war ar genwarizi ha neket war vouezh [?] an dlead.

Fall eo ar stumm-ober-ze pa garfe harpa ar gwellaat war ar genwarizi ha neket war vouez [sic] an dlead.

Dre-se e tenn da astenn ha da greñvaat an daou bleg fallañ eus kalon mab-den : ar pleg da ereziñ ha da gevezañ ar re-all.

Dre-ze e tenn da astenn ha da grenvaat an daou bleg falla eus kalon mab-den : ar pleg da erezi ha da geveza ar re-all.

Ar goaperien, an teodoù fall a lavare « en stank ar vilin-avel » ; en gwirionez, o tont d’ar gêr eus a Vro-Saoz, evit dimeziñ da Janedig.

Ar goaperien, an teodou fall a lavare « en stank ar vilin-avel » ; en gwirione, o tont d’ar gêr eus a Vro-Zaoz, evit dimeï[i] da Janedig.

Ar c'heloùioù a gerzh, a red buan, ha dreist-holl ar c'heloùioù fall.

Ar c’heloiou a gerz, a red buan, ha dreist-holl ar c’heloiou fall.

Fall a raent, arabat eo lavaret nann. Siwazh !

Fall a rent, arabad eo lavaret nann. Siouaz !

Ur grabanad da Vilzig, un taol troad dezhañ en e revr : — Marmouz fall ! louidig… me ’lavaro d’an aotrou person !

Eur grabanad da Vilzig, eun tôl-troad d’ean en e reor : — Marmouz fall ! louidik… me ’lavaro d’an ôtrou person !

— Pennek out, mabig, pennek ; imor fall a zo ennout, ijin fall, ’m eus aon. Diwall, mab, diwall, ha dalc’h mat, dindan eñvor, ar c’homzoù fur ac’h an da ziskiñ dit : "Nep na sent ket ouzh ar stur / Ouzh ar « wialenn » a raio sur !"

— Pennek out, mabig, pennek ; imor fall a zo ennout, ijin fall, ’m eus aon. Diwall, mab, diwall, ha dalc’h mat, dindan evor, ar c’homzou fur ac’h an da ziski d’it : "Nep na zent ket eus ar stur / Eus ar « wialenn » a raio zur !"

avel fall

deuet dre an hent fall

deut dre an hent fall

fall-tre

brec'hiet(-mat, -fall, etc)

ker fall all

ober e lez 'met da fall peogwir eo dimezet

ober e lez 'met da fall, pegwir eo dimezet

ober fall da ub.

ober fall da u.b.

tres fall warnañ

da fall

bouc'halet eo ar merour gant ar perc'henn fall

bouc'halet eo ar merour gand ar perc'henn fall

fall-tre

An eil diaoul. — « N’oc’h ket bet ur wreg vat. » An diaoul kentañ. — « Ur wreg fall oc’h bet. ». An eil diaoul. — « Falloc’h ne vez ket kavet. » An diaoul kentañ. — « Ho kwaz en deus bet da c’houzañv sec’hed ha naon. »

E-lec’h mont da Giouidig, kemerout a reas hent Penn-ar-Pont, da vont da gavout Job ; hag e lavare, dre ma kerzhe a-hed ar stêr : — « Un afer fall ! un afer fall ! fall ! fall ! »

C’HWEZEKVET PENNAD Un afer falloc’h c’hoazh — « Un afer fall… fall !… » a lavare Lom, dre ma kerzhe a-hed ar stêr, eus Kiouidig da Benn-ar-Pont.

— « Yec’hed deoc’h ho[-]taou ! » emezañ. Ar marichal a evas e volennad sistr en ur glukadenn. — « Sistr mat eo, marichal ? » — « N’eo ket fall, Job. »

Betek neuze e veze brezhoneget hep teurel pled ; bremañ avat e veze brezhoneget dre vis fall.

Betek neuze, e veze brezoneget hep teurel pled ; bremañ avat e veze brezoneget dre vis fall.

– « Na vimp ket falloc'h neblec'h ebet eget er golaj-se. Ur prizon ! »

– « Na vimp ket falloc'h neblec'h ebet eget er golaj-se. Eur prizon ! »

Ur skouer fall e oamp d'an diskarded all, gant hor c'henseurtiezh re zigabestr, ha da viz Gouere 1895 e voe roet da c'houzout d'hor bandenn na dalveze ket ar boan deomp dont da glask digor ken.

Eur skouer fall e oamp d'an diskarded all, gant hor c'henseurtiez re zigabestr, ha da viz Gouere 1895, e voe roet da c'houzout d'hor bandenn na dalveze ket ar boan d'eomp dont da glask digor ken.

An daou di a oa savet an eil e-kichen egile, ar pezh a oa un dra fall ; an dorioù a zegouezhe eeun-hag-eeun an eil dirak eben, ar pezh a oa falloc’h c’hoazh.

- Ha krediñ a ra dit, Abgrall, - « te » a lavarent an eil d'egile, hag en em envel a raent dre o anvioù tud, a-enep ar Reolenn, pa vezent o-daou ; - ha krediñ a ra dit eo ken fall-se ar merc'hed ?

Ouzhpenn "en em gannañ", e talvez ivez ar ger-se kement hag "enebiñ", "ober ar penn fall".

Ouspenn "en em ganna", e talvez ivez ar ger-se kement hag "enebi", "ober ar penn fall".

Gwir frankiz he deus ar bobl e Bro C'hall / Pa 'z eo dic'halloud an drubarded gall./ Ha ne vefes ket a-du gant seurt tud ? / Da salud 'gavan direizh ha fall-put.

Gwir frankiz he deus ar bobl e Bro C'hall / Pa 'z eo dic'halloud an drubarded gall. / Ha ne vefes ket a-du gant seurt tud ? / Da salud ' gavan direiz ha fall-put.

Ho sakramanchoù zo fall-put, / Eme d'an dud, tagnous e vouezh, / E-ser ac'hanoc'h kas gwallvrud, / Ho kure kozh, an hailhon gouez.

Ho sakramanchou ' zo fall-put, / Eme d'an dud, tagnous e vouez, / E-ser ac'hanoc'h kas gwall-vrud, / Ho kure koz, an hailhon gouez.

Ne ouien ket 'oa tra ken fall / Al le a ris, uhel ma dorn, / Hep youl d'enebiñ, skort ha dall, / Ouzh lusk un nerzh hud ha yen-skorn.

Ne ouien ket 'oa tra ken fall / Al le a ris, uhel ma dorn, / Hep youl d'enebi, skort ha dall, / Ouz lusk eun nerz hud ha yen-skorn.

An traoù da fall[,] trumm zo troet, / D'am farrezioniz n'on mui tad. / D'am c'hure didou [int] 'n em roet, / Ac'hanon ken ne reont stad.

An traou da fall trumm 'zo troet, / D'am farrezioniz n'on mui tad. / D'am c'hure didou 'n em roet, / Ac'hanon ken ne reont stad.

Unan bennak a sko war an nor hanter-zigor. Lavarout a rit : "deuit tre". Bez' ez eo dres an hini m'edoc'h o komz diwar e benn, falloc'h eget matoc'h. Na pegen hegasus !

Ha pleg-mor Biskaya a fell dezhañ, evit doare, diskouez din n'eo ket bet laeret gantañ ar vrud fall en deus ha n'emaon ket kaer war va zu pa zivorfilan em gweleig.

Ar fallañ rapatuilhachoù eus an avaloù a laosker gant Youenn hag e lavarer dezhañ en em geitañ ganto.

Gant an taolioù-se e klasker diskouez piv eo an enebourien e gwirionez, teurel un tamm sklêrijenn war o c'homzoù toull, war o oberezhioù kuzh, hag all, hag all... betek ma kollfont an dud a vot evite, o fratikoù, o skoazellerien a-genwerzh, o c'hamaraded politikel, ha kement zo, rak ne fello ket d'ar re-se bezañ lousaet gant brud fall hoc'h enebourien.

Kuit da vezañ tapet fall, neuze, ez eo ret deoc'h labourat evit ma vefe sellet ouzh ho strollad evel unan reizh, ha ma c'hallfe ar mediaoù krediñ er pezh a lârit.