hennezh

hennez

« Ha me a gontragnez hep nep sperañs a saler da gombatiñ oute, hogen Jezuz-Krist pehini eo sperañs ha kurun ar re a stourm evitañ, hennezh am rekompañso hag em salero[. »]

ha me a contraignez hep nep sperancc a saler da combaty oute : hoguen iesus-christ peheny eo sperancc ha curun an re a storm euitaff hennez am recompanso hac em salero :

[«]Ha neuze pa ez vezo aznavezet dre c'hras Doue ar C'hrouer, da vezañ soveren d'an holl draezoù, ha ne ve ket posipl kavout dezhañ heñvel, neuze azeul-eñ ha glorifi-eñ, rak hennezh eo Doue an holl doueoù hag Aotrou an holl aotrounez.[»]

ha neuse pa ez vezo aznauezet dre graç doue an croueerr, da vezaff soueran dan holl traezou ha ne ve quet possibl caffout dezaff heuell, neuse azeule ha glorifie, rac henez eo doue an oll doueou hac autrou an holl autrounez :

peseurt den eo hennezh ?

pe seurt den eo hennez ?

hennezh

hennés

piv eo hennezh ?

piou eo hennez ?

hennezh

heneh

hennezh

hennes

hennezh

heneah

hennezh

hennès

hennezh

henneh

Neb piv bennak, eme an aviel, a c'hoanta kaout gwreg e amezeg, hennezh en deus dija kometet en e galon avoultriezh ganti.

Nep piou-bennac, eme an avyel, a c'hoanta cahout grecq e amesecq, hennezh èn deveus dija coumetet èn e galoun avoultryez gandhy.

hennezh eo ar faezher

hennez eo ar faézer

hennezh

hen-nez

n'eo ket hennezh a c'houlennan

né kéd hen-nez a c'houlennan

hennezh

hennec'h

hennezh

hén-nez

Kemerit hennezh evidoc’h, ha roit egile d’ho preur.

Kémérid hen-nez évid-hoc’h, ha rôid égilé d’hô preûr.

hennezh eo an danvez gant pehini eo graet

hen-nez eo ann danvez gañt péhini eo gréat

gwell eo ganen hemañ eget hennezh

gwell eo gan-eñ hé-mañ égéd hen-nez

hag hennezh eo ho ked ?

hag hen-nez eo hô kéd ?

Kemerit hennezh digantañ.

kémérid hen-nez digañt-hañ.

hennezh

Hen-nez

Piv bennak en em gann a-enep e vro, hennezh a zo un den digalon.

Piou-bennâg en em gann a-éneb hé vrô, hen-nez a zô eunn dén digaloun.

Hennezh a vezo ar boulc'h.

Hen-nez a vézô ar boulc'h.

Mar kavit hennezh re vras, e roin un all deoc'h.

Mar kavid hen-nez ré vrâz, é rôinn eunn all d'é-hoc'h.

Piv bennak en deus anavezet ho tad, hennezh a lavaro penaos oc'h heñvel outañ.

Piou-bennâg en deûz anavézed hô tâd, hen-nez a lavarô pénaoz oc'h heñvel out-hañ.

Hennezh a zo fall, kemerit unan all.

Hen-nez a zô fall, kémérid unan all.

Piv eo hennezh ?

Piou eo hen-nez ?

Ar gwragez he amezegezed en em laouenae ganti, o lavarout : Ur mab a zo ganet da Noemi, hag hi a c'halvas anezhañ Obed ; hennezh a voe tad Isai, tad David.

Ar gragez hé amézégézed en em laouénéé gañt-hî, ô lavarout : Eur mâb a zô ganet da Noémi, hag hî a c'halvaz anézhañ Obed ; hen-nez a oé tâd Isai, tâd David.

an neb a venn, hennezh a c'hall

ann neb a venn, hen-nez a c'hall

Mard eo ret e varvin, 'velato e kredan E tle en em damall eveldon pep unan, Rak evit bezañ leal, hennezh a dle mervel en deus war e goustiañs brasañ pec'hed mervel."

"Mar d-eo red e varvinn, 'velato e kredann E tle enn em damall eveld-oun peb-unan, Rak evit beza leal, hen-nez a dle mervel En deuz war e goustianz brasa pec'hed marvel."

D'an tieg chom war ar maez ha d'ar bourc'hiz e kêr. / Evel-se ne c'hoarvez en amzer zo bremañ : / Hennezh a fell dezhañ ober labour hemañ, / Hemañ labour hennezh, ha dre ziskianted, / Ez a bemdez pep tra falloc'h-fallañ er bed.

D'ann tiek choum war ar meaz ha d'ar bourc'hiz e kear. / Evelse ne c'hoarvez enn amzer zo brema : / Hen-nez a fell d'ezan ober labour he-ma, / He-ma labour hen-nez, ha dre ziskianted, / Ez a bemdez pep tra falloc'h-falla er bed.

Mat, hennezh, ar martolod yaouank-se, a yoa gant e drompilh, ha ne ehane da seniñ kaer a yoa tennañ, kaer o doa mont d’an douar, ar re a yoa en e gichen.

Mad, hennez, ar martolod iaouank-se, a ioa gand he drompill, ha ne ehane da zeni kaer a ioa tenna, kaer o doa mont d’an douar, ar re a ioa en he gichenn.

Hennezh a yelo ganeoc’h evit dougen lod eus ar samm, c’hwi a zougo lod all.

Hennez a ielo ganehoc’h evit dougen lod euz ar zamm, c’houi a zougo lod-all.

— Piv eo hennezh, va mab ? — An Aotrou Salaun de Kerdangi (1).

— Piou eo hennez, va mab ? — An Aoutrou Salaun de Kertanguy (1).

Hennezh n’en doa ket daou liard war e hanv ; c’hoant kaout arc’hant en doa avat, n’eus forzh dre be c’hiz.

Hennez n’en doa ket daou liard var he hano ; c’hoant kaout arc’hant en doa a-vad, n’euz forz dre be c’hiz.

Hennezh eo ho mestr hag ho tad, / Hennezh ho kelenno ervat ; / Neuze e leverfet gant joa / Jakob intru [2] n’oc’h din netra.

Hennez eo ho mestr hag ho tad, / Hennez ho kelenno ervad ; / Neuze e leverfot gand joa / Jacob intru [2] n’hoc’h dign netra.

Hennezh a oa ur c’hemener, pe un artizan-pleg, eus ar C’hozhvarc’had, hanvet Per ar C’houilh, o vont abred d’e labour.

Hennez a ioa eur c’hemener, pe eun artisan-pleg, euz ar C’hoz-Marc’had, hanvet Per ar C’houil, o vont abred d’he labour.

Evelato strafuilhet-holl, hag aet er-maez anezho o-unan, e teujont a-benn-herr hag a-strob war ar soudarded ; lod a voe gwall-lakaet adarre, mes kalz a c’hellas tec’het, hemañ e dad gantañ ouc’h e gein, hennezh e c’hoar, egile un amezeg.

Evelato strafillet-oll, hag eat er meaz anezho ho-unan, e teuchont a benn-herr hag a strob var ar zoudarded ; lod a oue goal-lakeat adarre, mez kals a c’hellaz tec’het, heman he dad ganthan ouc’h he gein, hennez he c’hoar, egile eun amezek.

Hennezh a oa an Aotrou Feburier, barner-a-beoc’h, e Lesneven.

Hennez oa an Aoutrou Feburier, barner a beoc’h, e Lesneven.

Ma ! eme Yann, un dra a zo, / A ra da'm skiant mont en-dro : / Ar memez Doue ‘n eus hon groet ; / gant ar memes pri omp meret. / Darn, koulskoude, ‘zo pinvik-mor, / Darn ‘met dienez toull o dor ; / Hemañ skedus e blanedenn, / Ha hennezh luiet e gudenn. /

Ma ! eme Iann, eun dra a zo, / A ra d’am skiant mont en dro : / Ar memez Doue ‘n euz hon groet ; / gand ar memez pri omp meret. / Darn, koulskoude, ‘zo pinvik-mor, / Darn ‘met dienez toull o dor ; / Heman skeduz e blanedenn, / Ha hennez luiet e guden. /

hennezh

hén-nez

hennezh a zo uc'hal an tamm anezhañ

hennez a zo uc'hal an tamm anezha

Va zad-kozh-me, hennezh a yoa un den !

Va zad-koz-me, hennez a ioa eun den !

Hennezh eo galloud ar gerioù hag an eñvorioù war galon mab-den !

Hennez eo galloud ar geriou hag an envoriou war galon mab-den !

Gwelet hemañ mac’hagnet e holl izili, henhont astennet a-hed e gorf war hent ar belerined, a glemm, a derm, klevet-eñ o huanadiñ war e wallblanedenn : « O ! pet truez ouzh ur paourkaezh !… O ! pet truez !… » Hennezh, azezet harp ouzh ar c’hleuz, e flac’hoù en e gichen, euzhus da welet, a ziskouez e zivc'har debret gant ar goulioù hag ar c’hontron : « Sellit a-druez ouzh un den reuzeudik, c’hwi pere a zo yac’h ha divac’hagn ».

Gwelet heman mac’hagnet e holl izili, hen-hont astennet a-hed e gorf war hent ar belerined, a glemm, a derm, klevet-hen o huanadi war e wall blanedenn : « O ! pet true eus eur paour kêz !… O ! pet true !… » Hennez, azeet harp eus ar c’hleun, e flac’hou en e gichen, euzus da welet, a ziskouez e ziouhar debret gant ar gouliou hag ar c’hontron : « Sellit a drue eus eun den reuzeudik, c’houi pere a zo yac’h ha divac’hagn ».

Barnour-meur ar Bagadoù sakr, Pulluc’her ar fallakred, Kadour dihun atav, o varc’hegezh War an harzoù, tok-houarnet e benn, Gwarezour ar maouezed hag ar buoc’hed, Hennezh e vezo an ostiziad a zeu hiziv !

Barnour-meur ar Bagadou sakr, Pulluc’her ar fallakred, Kadour dihun atao, o varc’hegez War an harzou, tokhouarnet e benn, Gwarezour ar maouezed hag ar buoc’hed, Hennez e vezo an ostiziad a zeu hizio !

Hennezh ez oa, gant beler ha, da vare ar frouezh, gant avaloù, mesper, kraoñ, kraoñ-kelvez, spezad ha sivi, magadur Vindosêtlos.

Hennez ez oa, gant beler ha, da vare ar frouez, gand avalou, mesper, kraon, kraon-kelvez, spezad ha sivi, magadur Vindosêtlos (2).

hennez eo e grog

hennez eo e grog

hennezh eo e grog

hennez eo e grog

hennezh all

hennez all

— « Hennezh eo Mounet-Sully, ar c'hoarier brudet a Bariz », a voe ar respont.

— « Hennez eo Mounet-Sully, ar c'hoarier brudet a Baris », a voe ar respont.

Komz a rae ar galleg gant pouez-mouezh kañfarded Montmartre, ha koulskoude, hennezh yaouank ne oa sur-mat na Parizian a ouenn, na zoken Gall.

Komz a rae ar galleg gant pouez-mouez kanfarded Montmartre, ha koulskoude, hennez yaouank ne oa sur mat na parizian a ouenn, na zoken Gall.

Klevit eta an daou baotr yaouank kozh o tibunañ istor an teñzor evit gallout lakaat o c’hrabanoù war an teñzor all, kuzhet, hennezh, en armel.

— « O! Lom penn peul, bremañ ne gredit mui en teñzor ?… » — « Eo, e teñzor Kastell ar C’hraneg. » — « Hag e hini ar voereb ? » — « Nebeutoc’h, evel just, peogwir eo diwallet mat. » — « Koulskoude hemañ a vo deomp hag hennezh all ne vo ket. » — « Hemañ a vo deomp ! Hum ! Aze emañ an dalc’h. »

Gouzout a reomp, ni eo ar gerent tostañ ; evelato e oa dleet da hennezh kozh soñjal en e vignon, daoust dezhañ bezañ marv, ha mont ar c’hentañ da gas ar c’heloù d’an intañvez ha da reiñ kalon dezhi en he flanedenn griz.

– « Pelec'h emañ hennezh, mamm ? ». – « M'en klasko dit ».

– « Pelec'h emañ hennez, mamm ? ». – « M'hen klasko d'it ».

Anat e oa an dra e[-]sell ouzh ar breur Celestin[o] : hennezh a oa trikamardet e dammig boullienn [sic, "boulienn"] gant broudoù ar c'hig.

Gwerzhet e veze zoken an "Dépêche de Best", ha, pa'z eas e koñje ar maltouter landerneat am eus graet meneg anezhañ er pennad V, e kemeris ar rummad a oa e hini a-raok, met moarvat ne grogas kement-se nemet war-dro miz Meurzh pe miz Ebrel, pa chomas diwerzh ar skouerenn a oa bet a-raok hini hennezh.

Soñj ec'h eus eus hennezh a oa en em strinket diwar ar pondalez-diavaez rag-enep warlene ? Dont a rae Aretí bemdez da ober kavandenn din. Ma harpet he deus kalz. A-c'houdevezh omp deuet da vezañ mignonezed.

Ar pep pouezusañ eo ne vefe ket hennezh "merket" betek re : lemit ar pegsunioù diwar revr an oto, laoskit ar van Volkswagen orañjez er gêr, ha skoachit ar gitonoù dindan an azezennoù...

'Michañs en devo hennezh e walc'h a blijadur oc'h adkavout Akilleüs o vrezhonegañ...

Ur mab he deus Nóra Phádraig Mhichíl ha heñvelreviat eo, ha hennezh, gouzout a rez, a zo unan eus an hegaratañ tud zo.