Office public de la langue bretonne
Ne veze ket gwelet, evel, siwazh ! ma weler bremañ re alies tud yaouank, o redet an ostalerioù hag an tavarnioù, oc’h evañ banne gant hemañ, banne gant henhont ; ne veze ket gwelet o tistreiñ kartoù nag o ruilhañ dominoioù, pell en noz, evel ma weler en amzer-mañ, bugale a renk uhel zoken, war o meno.
Gwelet hemañ mac’hagnet e holl izili, henhont astennet a-hed e gorf war hent ar belerined, a glemm, a derm, klevet-eñ o huanadiñ war e wallblanedenn : « O ! pet truez ouzh ur paourkaezh !… O ! pet truez !… » Hennezh, azezet harp ouzh ar c’hleuz, e flac’hoù en e gichen, euzhus da welet, a ziskouez e zivc'har debret gant ar goulioù hag ar c’hontron : « Sellit a-druez ouzh un den reuzeudik, c’hwi pere a zo yac’h ha divac’hagn ».
Mots précédents
Mots suivants
heniñ