adv. ha rag. am.
A. Adv.
[1931] Termen a dalvez da furm zic'hour er reizhiad adverboù "ma-unan", "da-unan", h.a.
[1931] En em zesket an-unan.
Bezañ, chom an-unan penn. En em walc'hiñ an-unan. Kentoc'h mervel an-unan eget kas ar re all d'ar marv. An techoù fall an-unan.
Sevel ar vugale an-unan : pep hini eus ar vugale zo dezhañ e-unan.
Ne weler ket ar sioù an-unan : ne wel ket pep hini e sioù e-unan. • Pep hini evit an-unan : pep hini evitañ e-unan.
B. Rag. am.
1. An den, pep den.
Ne vez ket an-unan sur eus e vuhez.
&
Mad an-unan : mad pep den.
2. [1931] Unan bennak dre vras, hep resisaaat, prl. evel skouer an denelezh.
[1931] Danevell vuhez an-unan. Bevañ diouzh danvez an-unan.
&
[1931] Barn ar re all diouzh an-unan : pep hini dioutañ e-unan.
&
Lakaat da dalvezout labour ar re all evel hini an-unan : labour pep hini evel e hini e-unan.
&
[1931] Karantez an-unan : ar garantez en deus pep hini outañ e-unan.
&
An anaoudegezh an-unan : anaoudegezh en deus pep hini anezhañ e-unan.
