krozal

crozal

krozet

crozet

krozal

crozal

Ne ra nemet krozañ.

Né ra némét krôza.

krozet

krôzet

krozañ

krôza

Mar krozit c'hoazh, me ho lakay er-maez.

Mar krôzît c'hoaz, mé hô lakai er-méaz.

Krozit-eñ kreñv evidon.

Krôzit-héñ kré évid-oun.

Krozañ a ra ar brini.

Krôza a ra ar brini.

Krozet e viot gant ho tad.

Krôzed é viot gañd hô tâd.

krozal

krôza

Ha ne voe-hi ket krozet va c’hoar gant ho mamm ?

Ha né oé-hî két krôzet va c’hôar gañd hô mamm ?

Evidon-me a gar va zud, va yezh, va bro / Ha kement zo enni : reier, brug ha derv, / Me zo gwelloc'h ganen gwelet an heol e Breizh, / Klevet trouz ar mor don o krozañ a-hed an deiz, / Bezañ paour, reuzeudik ken a rankin mervel, / Eget bezañ eürus en ur vro all a-bell, / Ma ve ret din eno mougañ ar garantez / A zo krog em c'halon, evel tan ur fornez.

Evid-oun-me a gar va zud, va iez, va bro / Ha kement zo enn-hi : reier, bruk ha dero, / Me zo gwelloc'h gan-en gwelet ann heol e Breiz, / Klevet trouz ar mor doun o kroza hed ann deiz, / Beza paour, reuzeudik ken a rankinn mervel, / Eget beza euruz enn eur vro all a-bell, / Ma ve red d'in eno mouga ar garantez / A zo krog en c'haloun, evel tan eur fournez.

— « Ken hegaz hag ur giez oc'h[,] an holl oc'h harzhal, / E kement lec'h ma'z it[,] ne rit nemet krozal, / Ha c'hoazh c'hwi ho pe c'hoant da gaout digemer mat ! »

— « Ken hegaz hag eur giez oc'h ann holl oc'h harzal, / E kement leac'h ma'z it ne rit nemet krozal, / Ha c'hoaz c'houi ho pe c'hoant da gaout digemer mad ! »

Neuze ar prezeger, gant ur vouezh a oa kre, hag en devoa lakaet kreñvañ er c'halonoù; evel a ra 'r gurun, pa dregern en neñvoù, a groze a-zioc'h an dud, en ur youc'hal outo : "Ned oc'h ket diwar ouenn ho tud-kozh zo marv [...]".

Neuze ar prezeger, gant eur vouez a voa kre, hag e devoa lakeat krenvan er c'halounou; evel a ra'r gurun, pa dregern enn envou, a groze 'zioc'h ann dud, enn eur iouhal out-ho : "Ned-oc'h ket diwar-wenn ho tud koz zo maro [...]."

Kerkent e voe klevet an tennoù o krozal ; ar venec’h paour, toullet o c’horf, torret o fenn gant ar bouledoù a ruilhe diwar o gwele kalet war al leur-zi : ar gwad a rede war an douar hag a bouloudenne un tamm larkoc’h en o c’hichen...

Kerkent e oue klevet an tennou o krozal ; ar venec’h paour, toullet ho c’horf, torret ho fenn gand ar boulejou a ruille divar ho guele kalet var al leur-zi : ar goad a rede var an douar hag a bouloudenne eun tamm larkoc’h enn ho c’hichenn...

Ar beleg a sav e vouezh, hag ar bobl, o tiskanañ, a laka an Hent Doun da grozal : Ar beleg : "A subitaneâ et improvisà morte", Diouc’h ar marv prim hag a deu en un taol, Ar bobl : "Libera nos, Domine !" Mirit ac’hanomp, Aotrou !

Ar belek a zao he vouez, hag ar bobl, o tiskana, a laka an Hent-Doun da grozal : Ar belek : A subitaneâ et improvisà morte, Dioc’h ar maro prim hag a deu enn eun taol, Ar bobl : Libera nos, Domine ! Mirit ac’hanomp, Aoutrou !

Eno e voe ur jabadao ker gwazh ma n’o deus biskoazh paotred ar sabad graet kemend-all. Traonien Pont-Eon a groze hag a dregerne gant-ho betek an aod.

Eno e oue eur jabadao ker goaz ma n’o deuz biskoaz paotred ar zabat great kement-all. Traonienn Pont Eoun a groze hag a dregerne ganto betek an aod.

Treiñ a ris va alc’houez ; ar gleizenn a deuas ganen, evel un dudi, war he c’hiz en ur wigourat evelato kement, ma krozas an iliz evel pa vije laosket enni un tenn fuzuilh.

Trei a riz va alc’houez ; ar gleizenn a deuaz ganen, evel eun dudi, var he c’hiz en eur vigourrat evelato kement, ma krozaz an iliz evel pa viche laosket enn-hi eun tenn fuzil.

Katell, ma gwreg, a grozo marteze. En dro-mañ, koulskoude, pa lârin de[zh]i en ti biv e vin bet e torro he fulor.

Katell, ma gwroeg, a grozo marteze. En dro-man, koulskoude, pa larin de'i en ti biou e vin bet e torro he fulor.

Marc’heien vrezelgar an Draked, o dremm livet ha roudennet (3), a ziwalle glannoù al lenn, a welas, saouzanet-holl, an dour o tivogediñ hag oc’h en em strinkañ gant un trouz-kurun dre hent ar vouc’hal, ha, war c’horre ar froud o krozal, ar skafig m’oa ennañ doue ar Gelted o tremen hebiou ken herrek hag ur saezh-wareg.

Marc’heien vrezelgar an Dhraked, o dremm livet ha roudennet (3), a ziwalle glannou al lenn, a welas, saouzanet-holl, an dour o tivogedi hag oc’h en em strinka gand eun trouz-kurun dre hent ar vouc’hal, ha, war c’horre ar froud o krozal, ar skafig m’oa ennan doue ar Gelted o tremen ebiou ken herrek hag eur saez-wareg.

Er glasvezennoù digenvez e krozas al lammdourioù hag e stagas dre-holl an doureier-red gant o labour rimiañ ha toullañ ar c’haletañ rec’hier, ruilhañ traezh, pri ha bili, kleuzañ traoniennoù, adstummañ dremm an douar.

Er glazvezennou digenvez e krozas al lammdouriou hag e stagas dre-holl an doureier-red gand o labour rimia ha toulla ar c’haleta rec’hier, ruilha traez, pri ha bili, kleuza traoniennou, adstumma dremm an douar.

En e greiz, e kreiz Aedobitus, a-dre kreñvvogerioù tan dezho ouzhpenn mil "rasta" uhelder, dek mil "leuga" led, kant mil "leuga" hed, dindan koabrennoù tan ma kroz ar gurun enno dibaouez, war al leur-zouar a zo heñvel ouzh houarn ruziet gwenn-kann hag atav kren-digren, emañ ar Bezout, n’eo bet gwelet biskoazh ha na vo gwelet biken gant dremm mab-den, ha n’ouzer anv ebet dezhañ.

En e greiz, e kreiz Aedobitus, a-dre krenv-vogeriou tan d’ezo ouspenn mil rasta uhelder, dek mil leuga led, kant mil leuga (1) hed, dindan koabrennou tan ma kroz ar gurun enno dibaouez, war al leur-zouar a zo henvel ouz houarn ruziet-gwenn-kann hag atao kren-digren, eman ar Bezout, n’eo bet gwelet biskoaz ha na vo gwelet biken gant dremm mab-den, ha n’ouzer ano ebet d’ezan.

En-dro d’ar giez e rode, e rede, e lamme, e harzhe, e kroze hag a skrigne o dent paotred divergont-meurbet, chas gouez hir ha lemm o dent, hag evit ur c’hwezhadennig en devoa tañvaet deus ar giez !…

En-dro d’ar giez e rode, e rede, e lamme, e harze, e kroze hag a skrigne o dent pôtred divergont meurbet, chaj gouez hir ha lemm o dent, hag evit eur c’houezadennig an nevoa tafeet deus ar giez !…

Ar binioù, ar bombardoù a gane da heul ar mouezhioù, ar pilligoù arem a groze, an taboulinoù a skloke, ar c’herniel-boud a vleje.

Ar biniou, ar bombardou a gane da heul ar moueziou, ar pilligou arem a groze, an taboulinou a skloke, ar c’herniel-boud a vleuje.

krozañ da

kroza da

Hag, an eil goude egile, e savent o mouezh hag e krozent hag e yudent.

Lom a reas un abadenn grozal : — « Amañ », emezañ, « ne c’hell ket unan diskuizhañ e begement ; bremaik e vezo ret labourat bemdez ha bemnoz evit plijadur ar merc’hed ! »

Tri denn fuzuilh a groz hag e kouezh [ar person] d'an douar.

Tri denn fuzul a groz hag e kouez d'an douar.

Alies hon eus klevet ar gurun o krozal en-dro deomp hag e teue fraezh-tre betek ennomp keleier ar bed.

Egile a grozas en ur c'hoarzhin gouez