27. Peheni a respontas [Katell] dezhi : « Na vezet aon ebet, mignonez an aotrou Doue, rak hiziv ez vezo ar rouantelezh eternel evit unan trañzitoar, hag evit ur pried mortel ez vezo unan imortel. »

27. peheny a respontas [Cathell] dezy na vezet auon en bet mignones an autrou doue, rac hizeou ez vezo an rouantelez eternell euit vnan transitoyr, hac euit vn priet mortell ez vezo vnan imortell :

Ha ret eo pediñ ar Sent ? Ya, abalamour ma'z int mignoned da Zoue e c'hellont kalz hor sikour dre o fedennoù hag o intersesionoù.

M. Ha ret eo pidiff an Sent? D. Ya, à palamour ma-z int mignounet da Doue, ez guellont cals hon sicour dre ho pedennou hac ho intercessionaou.

M. Pe evit piv ez pedit-hu ? D. Pidiñ a ran nompas hepmuiken evidon ma-unan hogen pidiñ a ran ivez evit ma c'herent, ma mignoned, ma madoberourien hag evit an Iliz universel.

M. Pe euit piou ez pedit-hu? D. Pidiff à graff, non pas hep muy quen euidoff ma hunan, hoguen pidiff à graff yuez euit ma querent, ma mignonet, ma matoberouryen hac euit an Ilis vniuersel.

mignoned

mignonet

mignon

M. Evit piv e pidit-hu? D. Pidiñ a ran non seulamant evidon, hogen ivez evit ma c'herent ha mignoned, ha madoberourien, hag evit an Iliz universal.

M. Evit piou e pidit-hu? D. Pidi à rân non seulamant evidoûn, ho guen yvez evit ma c'herent ha mignonet, ha mat-oberourien, hag evit an Ilis universal.

Ha ret eo pidiñ ar Sent ? D. Ya, rak dre ma'z int mignoned da Zoue e c'hellont kalz hor sikour dre o fedennoù hag o intersesionoù.

Ha ret eo pidi ar Sent? D. Ya, rac dre maz int mignonet da Zoué, e hellont cals hor sikour dre o fedennou hag o intercessionnou.

mignon ker

mignoun qèr

mignon ar galon

mignonez

mignounès

mignonezed

mignounèsed

mignoned

mignouned

mignoned int

mignouned int

na'm eus ket brasoc'h mignon

n'am eus qet braçzoc'h mignoun

Karantez entre daou vreuzr, pe entre daou vignon, pe entre daou diegezh, &c.

Carantez eñtre daou vreuzr, pe eñtre daou vignoun, pe eñtre daou dyéguez, &c.

va mignon

va mignoun

dilezet eo gant e holl vignoned

dileset eo gand e oll vignouned

mignonez ar galon

mignounès ar galoun

adeo va mignoned, kenavezo

adeo va mignouned, quen na vezo

disklêriañ e sekrejoù d'e vignon

disclærya e segregeou d'e vignon

ur mignon lent

ur mignoun lént

mignon

mignoun

mignon bras

mignoun bras

sekred etre mignoned, pe, etre mignonezed

segred èntre mignouned, pe, èntre mignounesed

diskargañ e galon da ur mignon fidel

discarga e galoun da ur mignon fidel

mignon fidel

mignon ar galon

mignon ar sekrejoù

mignoun ar secregeou

mignoned

mignonez fidel

mignonès fidel

mignon ar sekrejoù

mignonès ar secregeou

mignonezed ar sekrejoù

mignonesed ar secregeou

mignon ar galon

mignoun ar galoun

ur gwir vignon

ur güir vignoun

ur mignon gwirion

ur mignoun güiryon

ar gwin a zo mignon da galon mab-den, pa gemerer anezhañ gant moder

ar güin a so mignoun da galoun mapden, pa guemereur anezâ gad moder

mignon

miñoun

mignoned

miñoned

mignoned

miñouned

n'am eus ket brasoc'h mignon

n'am eûz két brasoc'h miñon

mignoned-bras int o-daou

miñouned brâz iñd hô daou

mignon bras

miñoun-brâz

mignonez

miñonez

mignonez

miñounez

mignonezed

miñonezed

mignonezed

miñounezed

kalz mignonezed he deus

kalz miñonézed é deûz

mignon

miñon

Ar razh, deut poent ar pred, / D'ar re all a lavar : — « Asa ! va mignoned, / Petra zo n'omp hiriv nemet tri da leinañ ? »

Ar raz, deut poent ar pred, / D'ar re all a lavar : — « Asa ! va mignouned, / Petra zo n'omp hirio nemet tri da leina ? »

« Va mignon paour, bete neuze / Arabat eo e vez dinec'h ! »

« Va mignoun paour, bete neuze / Arabad eo e vez dinec'h ! »

Mignon, em' egile, un dra eo zo anat; bezañ en ur garg uhel e pep amzer n'eo mat.

Mignoun, em' egile, eunn dra eo zo anat, beza enn eur garg huel e pep amzer n'eo mad

P'o devoe en em gutuilhet, / Rebechet, youet, rendaelet / A-bep-eil en em damallet, / Ar marmouz, o welet penaos edo 'r c'hoari, / A lavaras dezho, droug ennañ a-zevri : / - "Bremañ, va mignoned, me oar mat ho toareoù, / Hag ho-taou e paeoc'h ar gwir hag ar mizoù.

P'ho devoe enn em gutuillet, / Rebechet, iouet, rendaelet / Ha beb eil en em damallet, / Ar marmouz, o welet penaos edo 'r c'hoari, / A lavaraz d'ezho, drouk enn-han a zevri : / - "Brema, va mignouned, me c'hoar mad ho toareou, / Hag ho taou e paeoc'h ar gwir hag ar mizou.

Hag ac'hano dioc'htu, tizh tizh halegentañ, / Koulm ha razh a red da dennañ / Er-maez a boan ho mignonez, / An heizez.

Hag ac'hano dioc'h-tu, tis-tis alegenta, / Koulm ha raz a red da denna / Er meaz a boan ho mignounez, / Ann heizez.

Ha diaes oc'h ma'z it kuit ? E-keñver ar poanioù a zigas ranngalon, hini n'eo ken doanius ha ouelañ ur mignon !

Ha diez oc'h ma'z it kuit ? E kever ar poaniou a zigas rann-galoun, hini n'eo ken doaniuz ha ouela eur mignon !

Harluet hoc’h eus, ma mignon, / Ar veleien hag ar person, / Dre wir, a barrez Plouared / Ar bobl-se a zo ho deñved.

Harluet hoc’h euz, ma mignoun, / Ar veleien hag ar persoun, / Dre vir, a barrez Plouaret / Ar bobl-se a zo ho denvet.

Dec’h n’oa ket evit ober ur sell eeun ouzhomp, hag hiriv e c’hoarzh ouzhomp, evel pa vijemp deuet da vezañ mignoned a galon.

Deac’h n’oa ket evit ober eur zell eeun ouzomp, hag herrio e c’hoarz ouzomp, evel pa vichemp deuet da veza mignouned a galoun.

D’ar mareoù-se, ar re a yoa e kostez ar Roue, e Sant-Brieg, o doa c’hoant da vont war gêr evit tennañ eus ar prizon ar re eus o zud hag eus o mignoned a yoa bet paket gant ar republikaned.

D’ar mareou-ze, ar re a ioa e kostez ar Roue, e Sant-Briek, o doa c’hoant da vont var gear evit tenna euz ar prizoun ar re euz ho zud hag euz ho mignouned a ioa bet paket gand ar republikaned.

Va brasañ kalonad / O kuitaat ar bed-mañ, / Eo ma’z oar ken divat / Ma’z eer da gastizañ / Va madoberourien, / Va brasañ mignoned, / ’Vit va bezañ digemeret.

Va brasa kalounad / O kuitaat ar bed-man, / Eo ma’z oar ken divad / Ma’z eer da gastiza / Va madouberourien, / Va brasa mignouned, / ’Vit va beza digemeret.

Ha neuze, ma ne vijec’h ket bet mignoned, ha mignoned vras zoken, daoust ha c’hwi a vije bet diskiant a-walc’h evit en em lakaat e-tal da goll hoc’h arc’hant hag hoc’h holl danvez evit an aotrou-se ?

Ha neuze, ma ne vichac’h ket bet mignouned, ha mignouned vraz zoken, daoust ha c’houi a viche bet diskiant avoualac’h evit en em lakaat e tal da goll hoc’h arc’hant hag hoc’h oll danvez evit an Aoutrou-ze ?

Yann ar Mest n’oa ket evit chom e peoc’h er gêr, re nec’het e oa ; re a c’hoant en doa da c’houzout petra a yoa c’hoarvezet gant e vignon Paol Inizan ; marteze edod war-c’hed anezhañ e Lanzeon zoken, rak pa vezer e poan eo e c’hortozer ar gwir vignon.

Ian ar Mest n’oa ket evit chom e peoc’h er gear, re nec’het oa ; re a c’hoant en doa da c’houzout petra ioa c’hoarvezet gand he vignoun Paol Inisan ; marteze edot var c’hed anezhan e Lanzeon zoken, rag pa vezer e poan eo e c’hortozer ar guir vignoun.

Ma ! kred 'c'hanon, mignon Tomaz, laka fosfat kaoc'h-houarn en douar a giri, ha d'an trenvad a giri, war ar prajo, war ar c'hozhenno, da winizh koulz ha da ed-du.

Ma ! kred hanon, mignon Thomas, laka fosfat koc'h-houarn en douar a giri, ha d'an trenvad a giri, war ar prajo, war ar c'hozenno, da winiz kouls ha da itu.

Chetu aze, Job, ma folitik ; na'm eus, ha na'm bo nemeti [sic]... Mes selaou, Job, ma mignon a bell zo, rak savet omp a-damdost an eil d'egile.

Chetu aze, Job, ma folitik ; n'am euz, ha n'am bo nemet-i... Mes selaou, Job, ma mignon a bell zo, rag savet omp a-dam-dost an eil d'egile.

Ha soñj dit, mignon Tomaz, ar seier a vano ganimp, a vo mat, goude vent kannet, da lakaat war hon c'hein en noz, en-giz ballino[ù] pa vez[z] rev en amzer ; hag un tamm plom en beg eur fiselenn a zo mat da dizhañ gedon.

Ha sonj d'it, mignon thomas, ar seier a vano gan-imp, a vo mad, goude vent kannet, da lakaat war hon c'hein en noz, en giz ballino pa ve reo en amzer ; hag eun tamm plom en beg eur fiselen a zo mad da diza gedon.

Neuze e veze an den evit un den all a ouenn hag a vro gantañ dalc’hmat ur breur hag ur mignon, gwirion en e oberoù, gwirion en e gomzoù, gwirion en e venozioù.

Neuze e veze an den evid eun den all a ouenn hag a vro gantan dalc’hmat eur breur hag eur mignon, gwirion en e oberou, gwirion en e gomzou, gwirion en e venoziou.

Ar gwellañ mignoned, o fenn trelatet, o daoulagad lizennet gant derzhienn ar vezventi, en em save an eil enep egile, skrignet gante o dent.

Ar gwella mignoned, o fenn trelatet, o daoulagad lijennet gant derzienn ar vezventi, en em zave an eil eneb egile, skrignet gante o dent.

mignon

Arabat deoc'h teurel ar skrid-mañ d'ar blotoù. En Roit da lenn d'ho mignoned kentoc'h !

Arabat deoc'h teurel ar skrid-man d' ar blotou. Hen Roit da lenn d' ho mignoned kentoc'h !

Alan Barveg, Dug a Vreizh, en doa bet aotre e 946 digant e vignon harlu Loeiz IV, roue ar Franked, anavezet gantañ e Londrez, da zigas da Vreizh trevidien c’hall evit kargañ plasoù ar re a oa bet lazhet ha drailhet gant an alouberien norman.

Alan Barveg, Duk a Vreiz, en doa bet aotre e 946 digant e vignon harlu Loeiz IV, roue ar Franked, anavezet gantañ e Londrez, da zigas da Vreiz trevidien c’hall evit karga plasou ar re a oa bet lazet ha drailhet gant an alouberien normand.

Plijout a reas dezhi lenn ha skrivañ : he lizheroù d'he mignonezed, bet er skol ganti, a oa evel kazetennoù ; brud he doa da c'houzout ober lizheroù brav, leun a geleier dudius.

Plijout a reas d'ezi lenn ha skriva : he lizerou d'he mignonezed, bet er skol ganti, a oa evel kazetennou ; brud he doa da c'houzout ober lizerou brao, leun a geleier dudius.

Ma mignoned bugaleaj a zo aet kuit, pep hini gant e hent. Goullo e kavan ar bourk.

Ma mignoned bugaleaj a zo aet kuit, pephini gant e hent. Goullo e kavan ar bourk.

Dleet e oa d’ar vignonez-se en em zirenkañ un tammig, peogwir en em zarempredont kement.

Gouzout a rit, Lom, a lavare dezhañ e c’hoarezed, Herri Karreg-al-Louarn en doa ur mignon kozh e Kervetouz ["Kerveatouz"]; perak n’eo ket aet ar mignon kozh-se da gas ar c’heloù trist da Vari ?

— « O ! kement-se, Yann ? » — « N’eus kement-se ebet, Job, nemet jentil on kement-se, pa brestan deoc’h va bag… » — « Ya ! gouzout a reomp, Yann ; gouzout a reomp, rak ni a zo bet mignoned a[-]viskoazh… Evit pegement eta e prestit deomp ho pag ? »

Ne chomas ket pell en-dro d'e vamm ha d'e vignoned ; adkregiñ a reas da skrivañ e studi mestr de la Monnerie.

Ne chomas ket pell en-dro d'e vamm ha d'e vignoned ; adkregi a reas da skriva e studi Mestr de la Monnerie.

–… Padout a ra ar stourm, ha padout a ray betek Deiz ar Varn, etre ar Vaouez – Merc’h da Eva –, a zo Kig, Materi, Tra berrbad, ken eo, mignonez da blijadurezhioù diwalc’hus an Douar, hag etre uhel-strivoù an ene davet ar Peurvad, a zo diwar Doue, hag adc’hounidigezh ar Baradoz, da lavarout eo Buhez Divarvel ar Wenvidien.

Diouzhtu goude lein, e oa aet an daou vignon d'ober un dro : n'oant ket evit en em ober diouzh ar c'housk-ae [sic], boaz ar vro e-doug eurioù tommañ an deiz.

- Mignon yaouank, emezi, pegoulz e vezoc'h dieub ? Petra a rit gant hoc'h amzer ?

Ha chervad a veze graet ganti, - pa lavaran, petra bennak ne gemere ket kalz tra digant tud an ti, ugent real ar peurliesañ, ugent lur d'ar muiañ, met dastum a rae un tamm brav a werzh-butun, peogwir e veze alies betek un daou pe dri c'hant bennak o verniañ an deiz kentañ an eured, rak ne veze ket sellet berr d'ar c'houlz-se, ha tri dervezh e pade an abadenn : d'al Lun evit ar pennoù bras, d' ar Meurzh evit an dudigoù, mitizhien, amezeien hag all, ha d' ar Yaou evit ar veleien, ar gerent hag ar vignoned nesañ.

Ha chervat a veze graet ganti, - pa lavaran, petra bennak ne gemere ket kalz tra digant tud an ti, ugent real ar peurliesañ, ugent lur d' ar muiañ, met dastum a rae un tamm brav a werzh-butun, peogwir e veze alies betek un daou pe dri c'hant bennak o verniañ an deiz kentañ an eured, rak ne veze ket sellet berr d'ar c'houlz-se, ha tri dervezh e pade an abadenn : d' al lun evit ar pennoù bras, d' ar meurzh evit an dudigoù, mitizhien, amezeien hag all, ha d' ar yaou evit ar veleien, ar gerent hag ar vignoned nesañ.

Setu ma rankas va zad aozañ boued hag ober war-dro an daou vignon.

Ar gwallon aheurtet zo hep mar / D'an noblañs war dec'h pe vignon pe gar. / Beleg eveldout, hogen unan fall, / E skign dre ar vro brizhkredennoù dall.

Ar gwallon aheurtet ' zo hep mar / D'an noblañs war-dec'h pe vignon pe gar. / Beleg eveldout, hogen unan fall, / E skign dre ar vro briz-kredennou dall.

Ma ! Pêr an Hir, mignon karet, / N'on mui evit ho tislâret ; / Met, koulskoude, hag a-barzh pell, / Mont diouzh ho ti e vo din gwell.

Ma ! Per an Hir, mignon karet, / N'on mui evit ho tislaret ; / Met, koulskoude, hag a-barz pell, / Mont diouz ho ti e vo din gwell.

Goût a ouzont oc'h, dre ledoued, / D'ar gozh Nasion mignon rik : / Un abeg, daoust d'ho plev louet, / D'ho kas da get, d'ho lazhañ mik.

Goût a ouzont oc'h, dre le-douet, / D'ar goz Nasion mignon rik : / Eun abeg, daoust d'ho pleo louet, / D'ho kas da get, d'ho laza mik.

N'oc'h ket techet da sellout pizh en ho melezour. Hogen, gwelet hoc'h eus ur vignonez a wechall hag he c'havet gwall gozh. Teurel a rit pled eus ho tremm. Ha, va Doue, pegen displijus an daolenn !

D'ar seizh a viz even, diouzh ar beure, e lavaren kenavo war gae gar Roazon, d'an nebeudig mignoned deuet d'am ambroug, hag e kemeren penn hent Bourdel, ar porzh loc'hañ.

P'en em gave gant mignoned, ha pa veze ar gwir d'e c'hrad, e pare en e zaoulagad un dra bennak denek-meurbet.

Abalamour ma skoomp gant o zuioù gwan -o gevier, o sekredoù vil, o itrikadennoù n'int ket evit anzav, o dispignoù pompadus ha kement zo...- e kollont kred e-keñver o fratikoù, o dilennerien, o c'henseurted er broioù all, ha betek o c'herent hag o mignoned.

Hag ur wezh all e oa delammet ur paotr yaouank en ti, o klask war-lerc'h e vignonez e oa, ha gourdrouzoù gantañ.

Mignon, selaou ac'hanon.