18. Mari, ma spered da gentañ, / A zifennot, pa ho pedan, / Pan deuy an devezh diwezhañ, / Ma renkin respont ha kontañ.

18. Mary, ma speret da quentaff, / A difennet, pa hoz pedaff, / Pan duy an dezuez dyuezaff, / Ma-z renquiff respont ha contaff.

kontañ un istor pezh-e-bezh

counta un histor pez-e-bez

kontet

countet

kontiñ

conteiñ

kontañ

koñta

Pehini eus an div istor-se eo an hini wir ? N'ouzon ket : Kastelliz a gont anezho o-div.

Pehini euz an diou histor-ze eo an hini vir ? Ne ouzounn ket : Kastelliz a gount anezho ho diou.

Marteze e kav deoc’h n’em eus graet, betek-henn, nemet lavaret gevier en ur zisklêriañ deoc’h an traoù diskiant ha kriz a rae ar republikaned en eskopti Treger, rak lavaret a reot din : Mard eo brav kontañ gevier pa deuer a-bell, eo ker brav kontañ gevier diwar-benn ar pezh zo c’hoarvezet a-bell zo.

Marteze e kaf d’ehoc’h n’em euz great, betek-hen, nemed lavaret gevier en eur ziskleria d’enoc’h an traou diskiant ha kriz a rea ar republikaned enn eskopti Treger, rak lavaret a reot dign : Mar deo brao kounta gevier pa deuer a bell, eo ker brao kounta gevier divar-benn ar pez zo c’hoarvezet a bell zo.

Ar sakrist hepken, ur wech [a]n amzer, goude bezañ evet ur banne, a gonte ur fars bennak diwar benn e berson, mes ar re all a chome mut.

Ar zakrist ebken, eur veach enn amzer, goude beza evet eur banne, a gounte eur farz bennag divar-benn he bersoun, mez ar re-all a jomme mud.

Kontañ ur c’hel da

konta eur c’hel da

Tanit ho korn, ha, goude, me a gonto anezhi deoc’h.

Tanit ho korn, ha, goude, me a gonto anei d’eoc’h.

Va zad-kozh (Doue d’e bardono !) a gontas din, un devezh ma oamp oc’h ober ur bale — tro ar Palud — penaos e dad dezhañ a oa bet ur c’hamarad bras da Vilzig. Moarvat e oa un tammig eus hon c’herent, ha dre-se, e di a zo kouezhet en hon danvez.

Va zad-koz (Doue d’e bardono !) a gontas d’in, eun devez ma oamp oc’h ober eur bale — tro ar Palud — penôs e dad d’ean a oa bet eur c’hamarad bras da Vilzig. Marvad e oa eun tammig eus hon c’herent, ha dre-ze, e di a zo kroueet [sic, "koueet"] en hon danve.

— Kontit deomp ur gaoz bennak, Jarlig kozh. — Ya, ya !… Kontit, Jarlig kozh, a lavare dezhañ Bilzig, azezet war an oaled, en e gichen. Kontit, Jarlig, kontit, mar plij.

— Kontet d’emp eur gôz bennak, Jarlig koz. — Ya, ya !… Kontet, Jarlig koz, a lavare d’ean Bilzig, azeet war an oaled, en e gichen. Kontet, Jarlig, kontet, mar plich.

kontañ kaozioù

konta kaoziou

Ur wech all, ez is da welout ur maner kozh, ‘lec’h e konted e veze seblantoù ha tud varv o tont bep noz.

Eur wech all, ez is da welout eur maner koz, ‘lec’h e konted e veze seblañtou ha tud varo o tont bep noz.

Pa veze Jan-Laou o kas he nadoz er c'hrezioù, e konte din « kontadennoù » 'lec'h ma veze kaoz eus ramzed, eus kornandoned, eus mab an heol ha merc'h al loar, eus roueed, rouanezed, priñsezed kaer gant blev melen, a lakae dija ma c'halonig da lammat evito.

Pa veze Jann-Laou o kas e nadoz er c'hreziou, e konte d'in « kontadennou » lec'h ma veze kaoz eus ramzed, eus kornandoned, eus Mab an Heol ha Merc'h al Loar, eus Roueed, Rouanezed, Prinsezed kaer gant bleo melen, a lakae dija ma c'halonig da lammat evito.

Kregiñ a reas da glask en hec'h eñvor an danevelloù kozh he doa klevet, ha d'o c'hontañ din evit ma brasañ levenez.

Kregi a reas da glask en hec'h eñvor an danevellou koz he doa klevet, ha d'o c'honta d'in evit ma brasa levenez.

Pa'z aen da graoña en-dro d'ar Buenoù, he c'haven en ur prad o vaesa he saout, hag azezet en he c'hichen e-pad eurvezhioù a gaven berr, e konten dezhi netraigoù, e raen dezhi cherisoù ; evel daou labous digabestr dindan heol an neñvoù, ne wele hini ac'hanomp, a-dra-sur, droug ebet er blijadur a gemeremp oc'h en em gavout e kuzh ouzh an holl.

Pa 'z aen da graoña en dro d'ar Buennou, he c'haven en eur prad o vesa he saout, hag azezet en he c'hichen e-pad eurveziou a gaven berr, e konten d'ezi netraïgou, e raen d'ezi cherisou ; evel daou labous digabestr dindan heol an neñvou, ne wele hini ac'hanomp, a dra sur, droug ebet er blijadur a gemeremp oc'h en em gavout e kuz ouz an holl.

Nemet brezhoneg ne veze ganimp ; a-wechoù ez aemp da gontañ gant brezhonegerien baour o labourat e Sant-Brieg.

Nemet brezoneg ne veze ganimp ; a-wechou ez aemp da gonta gant brezonegerien baour o labourat e Sant-Brieg.

C'hoazh e renkan kontañ, a-benn bezañ gwirion, ar pezh a zigouezhas a vad evit Breizh diwar skol vrezhonek Sant-Charlez.

C'hoaz e renkan konta, a benn beza gwirion, ar pez a zigouezas a vad evit Breiz diwar Skol vrezonek Sant-Charlez.

— « Da belec’h, bran du? Da belec’h? Diskenn war brank izelañ ar wezenn hag e klevi anezho o kontañ o zroioù[-]kamm. »

Betek-hen n’o deus ket kontet na Job na Lom gaou ebet er pennad-mañ.

Mat, hiviziken, ni a lezo ar merc’hed da gontañ o istorioù… ha da ziskontañ eus o fortun heritaj ar voereb kozh rak hennezh a vo deomp, kousto pe gousto.

Gwir eo ; an dra-mañ, avat a zo farserezh ha tr[a]où siriusoc’h a zo da gontañ, hein ?

- Paotr Tin, n'eo ket bidennoù a gontez din ? - Ar wirionez !

Setu gwreg kamm skrivagner kêr, / Ur mousc'hoarzh skedus war he min, / Da vaouez kintus Tin an Hêr, / O kontañ doare al loen fin.

Setu gwreg kamm skrivagner kêr, / Eur mousc'hoarz skedus war he min, / Da vaouez kintus Tin an Hêr, / O konta doare al loen fin.

En ul levrig dudius, Afrikanische Geschichten, Leipzig 1938, e kont an Dr Albert Schweitzer (p.97 ha da heul ; ur mouladur gallek eus al levr-se a zo bet embannet ivez e Paris e 1941 : en hemañ emañ ar pezh a venegan er pajennoù 172-173) istorioù morianed hag a oa aet da Europa da heul o mestr.

"Un emlazh a-stroll hep mar na marteze," a respontan ha kontañ a ran an traoù dezhañ dre ar munud.

Neuze e farde Alexander ur banne kafe-poultr, ha kontañ eus e wreg , hag eus e ziv verc'h, Nina ha Jenia, eus Mourmansk, ha neuze e lavare e tlefe Kathrine dont da weladenniñ anezho hep dale.