par
par
c'hoari par pe dispar
n'eo ket par, na tost zoken !
Lom : — « Me a daolo evezh war an treuzoù, ha, bep ar mare, e rin cholori re bar da hini paotred ar Sabad. »
— « Eo ! me a zo par deoc’h. » — « C’hwi ?… c’hwi, Job ? » — « Ya ! me, » a respontas Job, taer. — « C’hwi ?… C’hwi… a zo par din-me ? » — « Ya ! me a zo mestr deoc’h, n’eus forzh e pelec’h. » — « Ha, ya, Job ? » — « Ya ! ya ! ha mil gwech ya ! ha gwelomp ! »
Ar vaouez a oa en-dro dezhi c'hwez-tan ar bleunioù-noz, hag he mouezh a oa re bar, gant he flegoù-displegoù da delennadeg an eostig, tomm hag heson.
Erru out-te, touer daonet, / Par da Garrier, bleiz an Naoned !
Pa zeuas adarre ar medisin da ober e dro en deiz-se e oa gantañ ur vuredadig louzoù : "An dra-mañ a vo mat-tre evidoc'h," emezañ, "n'eus ket par dezhañ enep an amibennoù."
"Setu ni kuit ha par," emezañ din p'emaomp en hon-unan.
Mots précédents
Mots suivants
par