boaz
boaz
"boaz" g. ha gg.
"boaz" g. ha gg.
"boaz" g. ha gg.
boaz
Diouzhtu goude lein, e oa aet an daou vignon d'ober un dro : n'oant ket evit en em ober diouzh ar c'housk-ae [sic], boaz ar vro e-doug eurioù tommañ an deiz.
Ar breur Arturo en doa graet hent, evel boaz, gant ar breur Alano, ur Breizhad eveltañ, hag e geneil nemetañ, e gwirionez, daoust ma oa forzh Breizhiz all e-touez danvez[-]leaned ar gouent.
N'em boa ket desket c'hoazh boazioù ha doareoù seven Afrika !
Ar penn-kêr a gav digarez da gentañ da lavarout ne oa ket a lec'h da reiñ un dic'haou, o vezañ ma n'emañ ket ar boaz d'hen ober war santier unan gwenn hag a zo war an troc'hañ gwez un tu bennak dre eno.
Adarre ez eur lusket da soñjal e oa bet diazezet ar boaz-se gant chantele Sant-Kaourintin, ar skouer goshañ anezho.
Pa veze derc'houezourion apotikerezh e lavare din mont kuit, diouzh boaz, hag e prenne-eñ ar c'huzulva.
Mots précédents
Mots suivants
boazadur