boaz
boaz
"boaz" g. ha gg.
"boaz" g. ha gg.
"boaz" g. ha gg.
boaz
Ar breur Arturo en doa graet hent, evel boaz, gant ar breur Alano, ur Breizhad eveltañ, hag e geneil nemetañ, e gwirionez, daoust ma oa forzh Breizhiz all e-touez danvez[-]leaned ar gouent.
Diouzhtu goude lein, e oa aet an daou vignon d'ober un dro : n'oant ket evit en em ober diouzh ar c'housk-ae [sic], boaz ar vro e-doug eurioù tommañ an deiz.
Ar penn-kêr a gav digarez da gentañ da lavarout ne oa ket a lec'h da reiñ un dic'haou, o vezañ ma n'emañ ket ar boaz d'hen ober war santier unan gwenn hag a zo war an troc'hañ gwez un tu bennak dre eno.
N'em boa ket desket c'hoazh boazioù ha doareoù seven Afrika !
Adarre ez eur lusket da soñjal e oa bet diazezet ar boaz-se gant chantele Sant-Kaourintin, ar skouer goshañ anezho.
Pa veze derc'houezourion apotikerezh e lavare din mont kuit, diouzh boaz, hag e prenne-eñ ar c'huzulva.
Mots précédents
Mots suivants
boazadur