Office public de la langue bretonne
dihun
dihun da bep mare
dihun
dihun
dihun
Job ha Lom en em gave gwall-nec’het ["gwallnec'het"], abalamour ma chome dihun ar voereb, en desped d’o holl bolontez vat da glask lakaat anezhi da gousket.
N’edo ket oc’h huñvreal, ha dihun mat e oa, rak pa voe dibikouzet ganti he daoulagad, e welas ar sklerijenn souezhus o parañ war ar prenestr, ker gwenn, ken difiñv, ha ker spontus hag a-raok.
Kentoc'h pondalez an ifern !... Emañ aze, e-harz e dreid, kousket sioul evit ar pred, - ar mor, an tigr, ar sarpant a oar kousket ivez! - gant e reuzeudien o buhezioù diroll, prest da dorc'hweniañ en-dro, kerkent ha ma vint dihun, el likaouerezh an hudurañ...
Kousk-dihun eo ar breur Arturo en e wele strizh, en e logig, ul logell sec’h, fichet unan nemetken eus e speurennoù gwenn-razet gant un daolenn war baper eus ar C’halonoù Sakr.
Er mizioù diwezhañ avat e kaven-me ivez gras mont da ober ur c'houskig goude merenn, met neuze e oan krog ivez da chom dihun e-pad ur pennad war-dro div eur noz.
Mots précédents
Mots suivants
dihun