Klask a ran un anv-lec'h (anv ur gumun, ur gêriadenn, ur straed...)

Dezverkoù all...

Lannion

Distagadur skoueriekaet

Rummad

Kumun

Kumun

Lannuon

Departamant

Aodoù-an-Arvor
Stumm brezhonek skoueriekaet

Lannuon

Notenn : ar stummoù a weler war ar gartenn-mañ a zeu eus OpenStreetMap, n'int ket bet studiet na skoueriekaet gant an OPAB.

Stummoù kozh
26

1163
Lannion
dnXIIvet Kved
Lannyon
1208
Castellaniâ de Lannion
1212
Lannyon
1235
Lannuyon
1235
Lanuyon
1235
Lannuion
1262
Lannuion
1278
Lannyon
1283
Lannuyon
1294
Lannion
1296
Lannion
1330
Lanyo
1330
Lannuyon
1330
Lanion
1371
Lanion
1372
Lannuyon
1390
Lannuyon
1414
Lannuyon
1417
Lennuyon
1420
Lannuyon
1426
Lannuyon
1452
Lanion
1479
Lannuyon
1516
Lannion
1630
Larnio~

Stummoù brezhonek testeniekaet
27

1857
Lannuon
1863
Lannuon
1872
Lanhuon
1924
Lannuon
1927
Lanuon
1928
Lanuon
1930
Lanuon
1936
Lanuon
1950
Lanuon
1973
Lannuon
1974
Lannuon
1974
Lannuon
1976
Lanuon
1977
Lannuon
1977
Lanuon
1978
Lanuon
1979
Lannuon
1979
Lannuon
1993
Lannuon
1995
Lannuon
1995
Lannuon
1998
Lannuon
2001
Lannuon
2002
Lannuon
2011
Lannuon
2014
Lannuon
2022
Lannuon

Titouroù all war al lec'hanv

Nom formé de deux composants distincts, dont la plus ancienne mention date de 1163, époque du règne du duc de Bretagne Konan IV. Le premier élément est Lann qui désigne, dans le cas de Lannion/Lannuon, un lieu sacré, une fondation sur laquelle un moine dit "irlandais", c'est-à-dire de l'Eglise celtique, a probablement fondé un établissement religieux au haut Moyen Age, dans la vallée du Léguer. Le deuxième composant qui lui est associé est d'ailleurs très certainement le nom de ce saint. Les formes anciennes du toponyme, ainsi que la comparaison avec le lieu nommé "Lannion" à Gourin (56), noté Laniuzon au XIIe siècle, ont incité Joseph Loth (Les noms des saints bretons) à penser qu'il découlait du nom Iudon. Ce personnage nous est malheureusement inconnu, comme nombre de saints fondateurs. Son nom est en revanche probablement un dérivé du vieux-breton Iud, qui signifie "seigneur" et que l'on retrouve dans plusieurs anthroponymes anciens. Le nom d'homme Iudon, prononcé /yudhõn/, est lui-même attesté dans le Cartulaire de Redon avant 834. Le toponyme aurait donc évolué comme suit : Lann Yudhon > Lannyudhon > Lannyuon > Lannuon, le /dh/ disparaissant régulièrement en breton trégorrois.

Ofis publik ar brezhoneg

Rouedadoù sokial