Daveenn :
GON.II
pg froen, fron (narine, l'une des ouvertures par lesquelles l'homme respire. - odorat. HV. Quelques-uns prononcent "froen").
difron
1850
Daveenn :
GON.II
pg fron (narine, l'une des ouvertures par lesquelles l'homme respire. - odorat. HV. Pl. duel)
Digor-bras eo e zifron.
Digor brâz eo hé zifron.
1850
Daveenn :
GON.II
pg fron (ses narines sont bien ouvertes).
difren
1850
Daveenn :
GON.II
pg fron (narine, l'une des ouvertures par lesquelles l'homme respire. - odorat. HV. en Van., fren. Pl. difren.)
fron
froun
1850
Daveenn :
GON.II
pg froun (Voyez "fron").
difran
1909
Daveenn :
BROU
p. 240
Etimologiezh
Ger keltiek, kar d'ar c'hembraeg "ffroen". Kar eo an henvrezhoneg "froan" en deus roet "fron" ouzh ar galianeg *srogna, hervez an emdroadur predenek deroù-ger sr- > fr-. Ar ger "froigne" (evel e "renfroigné") amprestet gant ar galleg diwar ar galianeg *srogna a ziskouez ivez an hevelep emdroadur sr- > fr-.