1. (en egor ; gant ur verb a denn d'an dilec'hiañ)
War-du.
Dont da-geñver e wele. Redek a ra an holl d'he c'heñver.
DHS. etrezek, sa.
2. (en amzer ; db. an deiziadoù, ar mareoù pe an darvoudoù)
Termen a dalvez d'ober anv eus un degouezh.
Dont a reas d'ar gêr da-geñver gouelioù Nedeleg. Da-geñver hor bodadeg vloaz e vo aozet ur fest-noz. Da-geñver ar pardon.
EVEZH. : ne vez displeget an ar. da-geñver nemet pa vez ganti ar ster kentañ.
Skrivet am boa da-geñver Nedeleg ur mesaergan hanter vrezhonek hanter c'hallek ; mab henañ ar sakrist, merc'h ha mibien paotr al lizheroù, daou golist koshoc'h egeton, sed aze va c'hoarierien, hag an arvestourien, va c'herent ha re ar vugale all.
Skrivet am boa da geñver Nedeleg ur mesaergan hanter-vrezhonek hanter- c'hallek ; mab henañ ar sakrist, merc'h ha mibien paotr al lizheroù, daou golist koshoc'h egeton, sed aze va c'hoarierien, hag an arvestourien, va c'herent ha re ar vugale all.
1954
Daveenn :
VAZA
p.24
Ar remerkoù hag an damvenegoù flemmus, da-geñver ar goan gentañ kenkoulz ha war-lerc'h, hag ar fed ne serrent ket an nor pa'z aent d'ar privezioù, hag int ha pourmen dre an ti en o dilhad-dindan pa zeue Kathrine da welet anezho, ha kement-se adalek he gweladenn gentañ.
Ar remerkoù hag an damvenegoù flemmus, da-geñver ar goan gentañ kenkoulz ha war-lerc'h, hag ar fed ne serrent ket an nor pa'z aent d'ar privezioù, hag int ha pourmen dre an ti en o dilhad dindan pa zeue Kathrine da welet anezho, ha kement-se adalek he gweladenn gentañ.
