I.
(db. an traoù ; ls. -où)
Gronn hir a dalvez da zastum klavioù a-stumm gantañ evit o gwareziñ.
Lakaat ur c'hleze, ur gontell, kreionoù, ur chadenn en ur gouhin.
HS. feur.
II.
(db. an dud)
1. KORF. (db. ar merc'hed ha parezed bronneged zo)
Kanol a ya eus ar mammog d'ar c'hourzh.
Gwask ar gouhin.
HS. forzh (II).
2. Dre ast. (ls. -ed)
Gast.
Daveenn :
GReg
pg engainer (mettre dans une gaine), gaine (Mettre dans la gaine, engaîner.)
gouhin ar c'hleze
1732
Daveenn :
GReg
pg (la gaine de l') épée
lakaat e gleze en e feur, en e c'houhin
lacqât e gleze èn e feur, èn e c'houhin
1732
Daveenn :
GReg
pg (remettre l') épée (au foureau)
gouhinoù
gouinou
1850
Daveenn :
GON.II
pg gouin
na dennit ket anezhañ eus e c'houin
na dennit kéd anézhañ eûz hé c'houin
1850
Daveenn :
GON.II
pg gouin
gouhin
gouin
1850
Daveenn :
GON.II
pg gouin, pg dic'houina
gouhin
góhin
1909
Daveenn :
BROU
p. 244
koutell gohin
coutel goc'hin
1909
Daveenn :
BROU
p. 244 (couteau à fourreau)
Gouhin he chupennig wenn, stardet en dargreiz vistr, a lakae splannoc'h puilhentez ar brennid balc'h, ur bonnner a rozenn liv ar gwad bev o flamminañ warnañ.