1. Karget, leun.
Ar gwerzhidoù zo karg. Ar c'harr zo karg a foenn. Karg eo ma yalc'h.
2. Trl. skeud. (db. ar vezverien)
Re garg ar garg : re vras ar c'hementad alkool evet.
Fenoz emañ c'hoazh re garg ar garg.
Ouzh kalz a dud [eo heñvel ar razh], siwazh ! ne'm beus karg da envel : / Ouzhin-me, ouzhoc'h-hu hag ivez ouzh pep den / Ne ro an aluzen, / Pa wel e toull e zor, o c'hlaouriñ gant an naon, / Ar paour kaezh reuzeudik.
Oc'h kalz a dud [eo hevel ar raz], siouaz ! n'em beuz karg da henvel : / Ouz-in-me, ouz-hoc'h-hu hag ive oc'h pep den / Ne ro ann aluzen, / Pa wel e toull he zor, o c'hlaouri gant ann naoun, / Ar paour keaz reuzeudik.
