kened

quenet

Hag en em varvailhe ez vras war an prudañs hag an gened anezhi rak meurbet ez oa kazr ha plezant da welet d'an holl re hag ivez grasius.

hac e nem maruaille ez bras oar an prudancc han quenet anezy rac meurbet ez oa cazre ha plesant da guelet dan holl re hac yuez gracieux.

Hag ez teuas d'en em varvailhañ en bras war an gened anezhi, maz c'houlennas piv oa, hag ez voe respontet dezhañ gant unan a'n gwerc'hezed, homañ eo Katell peheni a gustumes en amzer dremenet da aznavout[.]

hac ez deuz de nem marualle en bras oar en quenet anezy : maz golennas piou oa, hac ez voue respontet dezaff gand vnan an guerheset, homan eo Cathell peheny a custumes en amser tremenet da aznauout

Ha pan edoa un wezh oz ober orezon ez welas un nombr bras a werc'hezed e-biou dezhañ, hag entreze ez oa unan a sklaerise he c'hened dreist an re arall, peheni pan denesas outañ a c'holoas he bizaj hag evel-se ez tremenas e-biou dezhañ.

ha pan edoy vng guez oz ober oraison : ez guelas vn nompr bras a guerheset hebiou dezaff, hac entreze ez oa vnan a sclerisse he quenet dreist an re arall peheny pan denessas outaff a goloas he bisaich hac euelse ez tremenas hebiou dezaff

kened

quenet

hep guened [sic] hep kened

kened ar plac'h-se

qened ar plac'h-ze

ar gened eus ar verc'h-se

ar guened eus ar verc'h-ze

Goeñviñ a ra gened ar plac'h-hont.

Goëzvi a ra guened ar plac'h-hont.

kened

qened

c'hened

caënedd

kened

qined

Dre-holl e komzer eus a c'hened ar plac'h-se.

Dré holl é komzeur eûz a c'héned ar plac'h-zé.

kened

kéned

gened

géned

Tiez an dud, pa gouezhont, a-nevez vez savet ; / Ne c'heller neveziñ ar gened diskaret.

Tiez ann dud, pa gouezont, a-nevez vez savet ; / Ne c'heller nevezi ar gened diskaret.

Marmouz, c'hwi da gentañ, gwelit al loened-se, lavarit din distag, abeg am eus da se; hag ho kened a zo ker kaer ha gened all ? Em gened, 'me ar marmouz ned eus tra da damall !

Marmouz, c'houi da genta, gwelit al loened-se, lavarit d'in distag, abek am beuz da ze, hag ho kened a zo ker kaer ha gened all ? Em gened, 'me'rMarmouz, ne deuz tra da damall

Kelenn he melezour a zesk bemdez dezhi / Ned eo evit miret he gened da deuziñ.

Kelenn he mellezour a zesk bemdez d'ezhi / Ne d-eo evit miret he gened da deuzi.

Evit bezañ eürus n'eo ket ret kaout gened, / Kaout arc'hant leizh ar yalc'h ; ar furnezh [,] gwellañ zo.

Evit beza euruz ne ket red kaout gened, / Kaout arc'hant leiz ar ialc'h ; ar furnez gwella zo.

Brudet e oa kened ar Gwanchezed, betek er Grennamzer, e-touez ar verdeidi spagnol ha norman […].

Brudet e oa kened ar Gouanchezed, beteg er Grenn-Amzer, e-touez ar verdeïdi spagnol ha norman […].

Deut a-damdost ar voull-dan, e welas anezhi o treiñ neuz : daouhanteriñ a reas evel ur graoñenn hag e teuas er-maez anezhi un den yaouank mentek, blev lugernus dezhañ, kaer nemet taer e gened, a lakeas e droad er ribl-mor.

Deut a-damdost ar voull-dan, e welas anezi o trei neuz : daou-hanteri a reas evel eur graonenn hag e teuas er-maez anezi eun den yaouank mentek, bleo lugernus d’ezan, kaer nemet taer e gened, a lakeas e droad er ribl-mor.

Manos-hen a oa gwir skeudenn e dad, hag e oar an holl petra eo dremm, neuz-vent, braster, ha nerzh an doue-se, hon tad deomp-ni gwitibunan, he deus e gened talvezet dezhañ al lesanv a « Belatukadros ».

Manos-hen a oa gwir skeudenn e dad, hag e oar an holl petra eo dremm, neuz-vent, braster, ha nerz an doue-ze, hon tad d’eomp-ni gwitibunan, he deus e gened talvezet d’ezan al les-ano a « Belatukadros ».

Dre m’eo bet engehentet gant un doue, eveshaet en he yaouankiz gant un doue, kelennet gant un doue, eo e trec’h ar baotred hag ar maouezed anezhi war baotred ha maouezed broioù all an douar e ment, e nerzh, e skañvded, e gwevnded, e kened, e sked, e gwennded, e meiz, e kadarnded, en eeunded, e gwirionded, en helavarded, e barzhoniezh, e gouiziegezh, en hesonerezh, en ijinoù-kaer ha mecherioù en oberiadoù ar peoc’h kerkoulz hag e re ar brezel.

Dre m’eo bet engehentet gand eun doue, evesaet en he yaouankiz gand eun doue, kelennet gand eun doue, eo e trec’h ar baotred hag ar maouezed anezi war baotred ha maouezed broiou all an douar e ment, e nerz, e skanvded, e gwevnded, e kened, e sked, e gwennded, e meiz, e kadarnded, en eeunded, e gwirionded, en helavarded, e barzoniez, e gouiziegez, en hesonerez, en ijinou-kaer ha mecheriou, en oberiadou ar peoc’h kerkouls hag e re ar brezel.

Neb a lenno al linennoù da heul hag a lakaio evezh mat gant ar bugenoù-mañ, ra vo sellet outañ a-du gant Mestr ar santual, ra warezo Dis Atir (1) anezhañ hag e dud, o reiñ nerzh, kadarnded ha meiz d’e vibien, kened, furnez ha yec’hed d’e verc’hed ; o tiwall e chatal hag e barkoù, e di hag e oaled, e goadoù hag e bradoù, e stêr hag e stank !

Neb a lenno al linennou da heul hag a lakaio evez mat gand ar bugenou-man, ra vo sellet outan a-du gant Mestr ar santual, ra warezo Dis Atir (1) anezan hag e dud, o rei nerz, kadarnded ha meiz d’e vibien, kened, furnez ha yec’hed d’e verc’hed ; o tiwall e chatal hag e barkou, e di hag e oaled, e goadou hag e bradou, e stêr hag e stank !

A-nebeudoù evel-se e sile en e eñvor, en e spered, nerzh ha furnez, holl c’hened e vammvro ; arabat eo ankounac’haat he zechoù, he sioù, he youloù mat pe fall.

A-nebeudou evel-se e sile en e evor, en e spered, nerz ha furnez, holl c’hened e vamm-bro ; arabad eo ankounac’haat he zechou, he siou, he youlou mat pe fall.

D’e c’hanedigezh Vindosêtlos a voe anvet Tekos (1) gant e gerent en abeg d’e gened.

D’e c’hanedigez Vindosêtlos a voe anvet Tekos (1) gand e gerent en abeg d’e gened.

Da gement-se, moarvat, e voe dleour eus e gened ker meulet, o vezañ na voe netra biskoazh o voustrañ e izili, o hualañ ouzh e gorf d’en em astenn kaer ha kompez.

Da gement-se, moarvat, e voe dleour eus e gened ker meulet, o veza na voe netra biskoaz o voustra e izili, o huala ouz e gorf d’en em astenn kaer ha kompez.

Evel-hen e klozas Velia he c’helennadur : « Diwar an naetoni emañ ar yec’hed, diwar ar yec’hed an nerzh, diwar an nerzh ar gened [...] ».

Evel-hen e klozas Velia he c’helennadur : « Diwar an nêtoni eman ar yec’hed, diwar ar yec’hed an nerz, diwar an nerz ar gened [...] ».

kened

Kened, kenglotadur ur furm hag ur mennozh, ar merzout hag ar meizañ

Kened, kenglotadur eur furm hag eur menoz, ar merzout hag ar meiza

Mes ne vern ket ; gant ma faltazi me a wele enni ur werc'hez dispar, karget a c'hened trellus, me a oa ar priñs en doa kavet ar c'hentañ, e-kreiz an natur, ur berlezenn a blac'h vihan na oa ket ret ober arouezioù da ganardiñ ganti.

Mes ne vern ket ; gant ma faltazi me a wele enni eur werc'hez dispar, karget a c'hened trellus, me a oa ar Priñs en doa kavet ar c'henta e-kreiz an Natur eur berlezenn a blac'h vihan na oa ket ret ober aroueziou da ganardi ganti.

Da gaeraat he c'hened, an abardaez-se, n'he doa Palmira netra nemet teir jenoflenn ruz war he c'halon.

Ar maouezed, Kaourintin, e-giz ar bleunioù o livioù koant, a zo anezho, e melezour ar bed-mañ, un damskeud eus Kened an Aotrou Doue.

Skinañ a rae gant ur gened disi. Ar muzelloù, ruz-livet, a oa un hoal, daoust d'o mousklenn. An daoulagad du ha gleb, a zeve en o donder un tan a daole sklerijenn ha gwrez war an dremm paret warnañ.

Grit, o ! Krist, ma vo sevenet / Dezhañ c'hwek, d'e eur ziwezhañ, / Ha d'an dudoù o finvezañ, / O c'hoant bras da beoc'h ar Gened.

Grit, o ! Krist, ma vo sevenet / Dezañ c'houek, d'e eur ziweza, / Ha d'an dudou o finveza, / O c'hoant bras da beoc'h ar Gened.

Da c'houde e vez graet c'hoazh e-pad ur pennad ar c'horolloù er-maez, ha neuze tamm-ha-tamm e vezont distreset, ha kollet o zalvoudegezh hud hag o c'hened.