moan
lian moan
moan
moan ha distag
moan ha dispos
moan
neud moan
un neudenn voan
ur c'horf moan
moanoc'h
moanañ
un dailh voan
moan
moan
koadenn voan
Amañ 'z eus kêriadennoù sioul kuzhet a-drek ar c'hleuzioù uhel, na zigouezher enno nemet dre c'haridennoù enk ha teñval, dre wenodennoù moan ha kamm-jilgamm ; er c'hêriadennoù, ez eus tier kozh, gant o dorioù bolzet, merket ur bloaz warno alies, evel 1590, pe 1675, pe 1730 : peadra da soñjal atav er re aet kuit ; amañ 'z eus menezioù moal ha kragek ; saonennoù klenk lec'h ma hiboud ur wazhig-dour ; hag er c'hornad-se e vev ur ouenn gouerien pennoù-fall, distag a bep tu, disfizius ouzh an aotrounez, hanterourien hag emsikourerien dre dreuzlavar, stag d'o zra o-unan dre voazadur, mignoned d'ar frankiz soñjal, d'ar frankiz donemonea, diaes dezho dougen yev beleien ha noblañs, ha nag evit-se tud a relijion, a urzh vat, a zoujañ evit ar galloud leal, sentus ouzh ar Red, dispont ouzh ar re vev met leun a aon rak an teuzoù, ar seblantoù, ar bed all : tud hag a zo pimpatrom c'hoazh, e deroù an XXvet kantved, ar re a veve araozo mil bloaz 'zo.
Ne selle ket berr ouzh an ampez fererezed gwechall (1) ha war a gredan n’eus plankenn ebet reutoc’h pe galetoc’h eget krepez va c’henvroiz a skoulme en o c’herc’henn ur gravatenn seiz du, ken moan war vete [war-vete] nebeut hag ul las botez.
Fañch ‘vat, ur pezh foeltrenn den anezhañ hag eñ ken treut hag un sklisenn wintet war bikoloù skasoù, divhar hiroc’h ha moanoc’h eget re ur c’hog-radenn [sic "ur c'hog-raden"], a veze marteze re dechet da c’hoari anezhi.
Miz bennak goude e ris anaoudegezh gant ur ouenn all, kelien moan bras a vez graet kelien-gorilh anezho, hep ma c'hellfen asuriñ ha bez e vezont war-dro an Aotrou Marmouz-se ; evit un den avat ez int traoù hegasus.
Hag e rankin ober kof-moan peogwir e oan chomet ur c'hardeur re ziwezhat evit goulenn va zamm.
"Ho trugarekaat," a respontan dezhañ, moan ma revr.
Ul lunedoù moan o moull zo war e fri hag ur barv glas fonnus en deus.
Gerioù a-raok
Gerioù da-heul
moan