v.g.
1. (db. ar c'horfoù, an traoù)
[1499, 1904] Kouezhañ en-dro.
[1499] Adkouezhañ.
[1904] Akouezhiñ.
2. Dre skeud.
(db. ar yec'hed, ar stadoù bred)
[2012] Kleñvel en-dro.
Adkouezhañ e kleñved. [2012] Feuket bras e vije bet Melanie ma ne vije ket adkouezhet, un nebeud devezhioù goude bezañ kaset he lizher, en he melkoni gent.
3. Dre skeud.
(db. ar fazioù)
[1904] Distreiñ d'e fazioù, d'e sioù.
Adkouezhañ er pec'hed.
HS. adfeilhañ.
E-maez an dour e lamment hag ec’h adkouezhent ennañ gant un trouz-kurun.
Emaez an dour e lamment hag ec’h adkouezent ennan gand eun trouz-kurun.
1924
Daveenn :
SKET.II
p.40
Siwazh ne zegouezhas respont buan ebet, ha feuket bras e vije bet Melanie ma ne vije ket adkouezhet, un nebeud devezhioù goude bezañ kaset he lizher, en he melkoni gent.
